Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy w sprawie o sygn. akt VIII C 4256/13 z powództwa Z. R. przeciwko TUZ Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 4.000,00 złotych:

1.  oddalił powództwo;

2.  nie obciążył powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu w całości.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w całości. Skarżący

podniósł, że nie zgadza się z przedmiotowym rozstrzygnięciem i uważa je za krzywdzące z tego względu, iż w jego ocenie to ubezpieczyciel winien wyliczyć kwotę odszkodowania.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego rozstrzygnięcia i uwzględnienie

powództwa (apelacja – k. 90-91; uzupełnienie apelacji – k. 94).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własny ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny. Nadto zaznaczyć trzeba, że wobec faktu, iż przedmiotowa sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym, a Sąd Okręgowy nie prowadził postępowania dowodowego, zgodnie z dyspozycją art. 505 ¹³ § 2k.p.c., uzasadnienie wyroku obejmować winno jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie dokonał prawidłowej, gdyż odpowiadającej wymogom art. 233 § 1 k.p.c., oceny dowodów, w oparciu o którą wyprowadził trafne wnioski jurydyczne. Wobec faktu, że nie jest rzeczą Sądu Odwoławczego powielanie wywodu Sąd I Instancji, którego argumentację Sąd Okręgowy w pełni podziela, w ramach niniejszego uzasadnienia poprzestać należy jedynie na odniesieniu się do stanowiska apelacji.

Stanowisko apelującego nie zasługuje na aprobatę. Wbrew zastrzeżeniom podnoszonym przez skarżącego, rację ma Sąd Rejonowy, że powód nie sprostał ciążącemu na nim w myśl art. 6 k.c. obowiązkowi udowodnienia twierdzeń, z których w tym postępowaniu wywodził skutki prawne. W realiach niniejszej sprawy powód utrzymywał, że szkoda jakiej naprawienia domagał się od pozwanego wynosi 4.000,00 złotych. Nie przedstawił jednak jakichkolwiek dowodów, które potwierdzałyby tę okoliczność. Niewątpliwie zaś to powód, nie pozwany wywodził w tym postępowaniu skutki prawne z powyższego twierdzenia. A skoro tak, ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał na powodzie.

Argumentacja podniesiona w apelacji z natury rzeczy nie mogła natomiast podważyć prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia. Apelujący w istocie zgodził się ze stanowiskiem Sądu I Instancji, że nie udowodnił wysokości szkody. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie może mieć zaś znaczenia, że przyczyną takiego stanu rzeczy było przekonanie powoda, że wyliczenie kwoty odszkodowania należy do ubezpieczyciela. O ile bowiem istotnie w toku postępowania likwidacyjnego co do zasady szkodę wylicza ubezpieczyciel, o tyle zasada ta nie znajduje zastosowania w postępowaniu przed sądem, w którym to na stronach (art. 6 k.c. i art. 3 k.p.c.) spoczywa obowiązek udowodniania twierdzeń, z których wywodzą skutki prawne, o czym powód został wyraźnie pouczony podczas rozprawy w dniu 7 kwietnia 2014 roku. Uwzględnić zaś należy, że pozwany już w odpowiedzi na pozew podnosił, że, w jego ocenie, powód nie przedstawił dowodów potwierdzających fakt, że poniósł szkodę w wysokości 4.000,00 złotych. Innymi słowy, gdy spór przenosi się na etap postępowania sądowego, rzeczą powoda w ustalonym stanie faktycznym było udowodnienie dochodzonego żądania tak co do zasady jak i wysokości.

Powyższe prowadzi do wniosku, że apelacja wniesiona przez powoda stanowi jedynie polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację powoda jako bezzasadną.