Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo

Sędziowie:    SO Alicja Chrzan SR Łukasz Kozakiewicz (del.)   

Protokolant:     Alicja Marciniak  

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa W. B. i A. B.

przeciwko (...) we W. oraz Towarzystwu (...) SA z siedzibą w W.

o zapłatę 14.167,53zł

na skutek apelacji (...)we W. oraz Towarzystwa (...) SA z siedzibą w W.     

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. akt I C 930/12

I zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddala w całości

(pkt I i II); zasądza od powoda W. B. na rzecz pozwanej (...)we W. 1.200zł oraz na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. 600zł tytułem kosztów procesu (pkt IV ); nie obciąża powodów kosztami sądowymi (pkt VIII) ;

II zasądza od powoda W. B. na rzecz pozwanych po 1.884zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn..akt II Ca 762/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2014r Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny zasądził od pozwanych (...) we W. i Towarzystwa (...) SA w W. in solidum na rzecz powoda W. B. kwotę 13.667,53 zł oraz od pozwanej (...)we W. na rzecz powoda W. B. dalsza kwotę 500 zł. W pozostałej części Sąd Rejonowy powództwo oddalił. Ponadto Sąd Rejonowy zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powoda W. B. 3.743 zł tytułem kosztów procesu, oraz obciążył kosztami procesu na rzecz pozwanych drugiego powoda A. B. odpowiednio po 600 zł i 615 zł. Kosztami sądowymi w kwocie 3.723,87 zł Sąd Rejonowy obciążył solidarnie pozwanych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 28.02.2012r. A. B. poruszał się ulicą (...) we W. pojazdem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiącym własność jego ojca W. B.. W tym czasie z drzewa rosnącego przy tej ulicy – kasztanowca białego - oderwał się konar i spadł bezpośrednio przed poruszający się pojazd, uszkadzając jego przód. W tym dniu padał deszcz, temperatura była dodatnia, nie było porywistych wiatrów.

Za pielęgnację drzew umiejscowionych przy ul. (...) we W. odpowiedzialna jest (...)we W..

W ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 09.06.2011r. na kompleksową konserwację zieleni przyulicznej we W., Zadanie nr (...) Rejon (...)(w tym drzew rosnących przy ul. (...)), (...)zleciła firmie (...)Sp. z o.o. z siedzibą we W. kompleksową konserwację zieleni przyulicznej we W., Zadanie nr (...)Rejon (...).

(...) Sp. z o.o. dokonywała systematycznego przeglądu drzew rosnących przy ul. (...) we W.. W trakcie comiesięcznych przeglądów zieleni przyulicznej nie zaobserwowano, aby przedmiotowe drzewo wymagało przeprowadzenia prac pielęgnacyjnych, w związku z czym nie było przeprowadzanych żadnych prac pielęgnacyjnych na przedmiotowym drzewie.

Ubezpieczycielem (...) było w tym okresie Towarzystwo (...) SA z siedzibą w W.. Stosownie do § 2 pkt 1 Ogólnych warunków ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej franszyza redukcyjna jest to ustalona kwotowo lub procentowo w umowie ubezpieczenia wartość, którą każdorazowo potrąca się od odszkodowania należnego każdemu poszkodowanemu z tytułu naprawienia szkody z zastrzeżeniem, że franszyzy redukcyjnej nie potrąca się od odszkodowania za szkodę osobową. Stosownie do § 13 pkt 6 Ogólnych warunków ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jeżeli w umowie ubezpieczenia została ustalona franszyza redukcyjna, (...) SA wypłaca odszkodowanie z potrąceniem franszyzy redukcyjnej. W przypadku, gdy odszkodowanie nie przekracza franszyzy redukcyjnej, (...) SA nie jest zobowiązana do wypłaty odszkodowania.

Zgodnie ze zgłoszeniem (...) SA przeprowadziło postępowanie likwidacyjne, zmierzające do ustalenia odpowiedzialności polisowej za skutki zdarzenia z dnia 28.02.2012r. Wartość szkody ubezpieczyciel wyliczył na kwotę 3.708,38 zł.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego (...) SA w piśmie z dnia 10.04.2010r. odmówiło wypłaty odszkodowania wskazując, że nie zachodzą przesłanki odpowiedzialności ubezpieczonego, gdyż konar, który oderwał się z drzewa, był zdrowy, nie nosił oznak wypróchnienia, zaś wypróchnienie pnia tego drzewa było widoczne jedynie we wnętrzu. Ubezpieczony wykazał, że dokonuje przeglądów zieleni przyulicznej co miesiąc, a w razie konieczności wykonuje zabiegi pielęgnacyjne drzew. W ocenie ubezpieczyciela zdarzenie z dnia 28.02.2012r. należy uznać za zdarzenie losowe, za które ubezpieczony nie ponosi odpowiedzialności.

Pismem z dnia 08.06.2012r. pełnomocnik powodów wezwał(...) we W. do zapłaty w terminie 3 dni kwoty 6.708,38 zł z tytułu odszkodowania za skutki zdarzenia z dnia 28.02.2012r. w postaci uszkodzeń pojazdu marki V. (...) zadośćuczynienia za doznane krzywdy i cierpienia psychiczne, jednakże wezwanie było bezskuteczne.

W wyniku zdarzenia z dnia 28.02.2012r. powstały w pojeździe V. (...) należącym do W. B. następujące uszkodzenia:

1)  do wymiany zakwalifikowano elementy nadwozia: pokrycie zderzaka przedniego, kratę wlotu powietrza, kratę wlotu powietrza boczną prawą, spojler czołowy – część górna, wspornik spojlera przedniego dolny, reflektor ksenonowy lewy, reflektor ksenonowy prawy, reflektor przeciwmgłowy kompletny prawy, nadkole wewnętrzne lewe, osłonę chłodnicy, napis boczny lewy, wzmocnienie przednie poprzeczne kompletne, zbiornik spryskiwacza, chłodnicę ładowanego powietrza, kondensator klimatyzacji;

2)  do naprawy zakwalifikowano element nadwozia w postaci błotnika przedniego lewego.

Wartość szkody w pojeździe odpowiada wartości napraw koniecznych do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed zdarzenia z dnia 28.02.2012r. i wynosi 14.167,53 zł brutto, przy przyjęciu ceny 1 roboczogodziny sprzedażnej w wysokości 100 zł netto za roboty mechaniczne, blacharskie i lakiernicze, stosowanej w zapleczu technicznym motoryzacji D. oraz cen materiałów według producenta pojazdu.

Naprawa pojazdu według technologii stosowanej przez producenta, zapewniającej najwyższą jakość naprawy nie spowoduje wzrostu wartości pojazdu, który po zdarzeniu z dnia 28.02.2012r. jest uważany już za pojazd powypadkowy.

Wartość naprawy pojazdu przy zastosowaniu występujących na rynku zamienników wynosi 7.430,75 zł brutto.

W koronie przedmiotowego drzewa – kasztanowca białego – stwierdzono posusz około 15 %. Na skutek wyłamania przewodnika drzewo utraciło część korony. Stratę można oszacować na około 35 %. Korona drzewa jest żywotna. Tzw. zakorek tworzy się pomiędzy konkurencyjnymi przewodnikami u nasady pni albo korony, gdzie w związku z ciągłym wzrostem tkanek pomiędzy przewodnikami może powstawać przestrzeń często wypełniona materią organiczną zbierającą się w zagłębieniu pomiędzy połączonymi przewodnikami. Przestrzeń ta może być infekowana grzybami i mieć osłabioną mechanicznie strukturę.

Budowę kłody (kilka konkurencyjnych przewodników połączonych u nasady korony), czyli pokrój, który potencjalnie może stać się problemowy w przypadku wystąpienia wymienionych uwarunkowań, ma wiele kasztanowców rosnących wzdłuż ulicy (...). W takim przypadku możliwe jest asekuracyjne wiązanie przewodników wiązaniami elastycznymi. W pierwszej kolejności wiązane są korony drzew wykazujących oznaki zwiększenia ryzyka wyłamania, czyli na przykład drzewa, w koronach których stwierdzono obecność agresywnych grzybów pasożytniczych powodujących rozkład.

Słabe wiązanie z zakorkiem pomiędzy dwoma konkurencyjnymi przewodnikami jest naturalną cechą budowy, która jest możliwa do korekty na etapie sadzenia drzewa i pierwszych jego lat rozwoju. Konkurencyjne przewodniki z zakorkiem pomiędzy nimi z czasem w efekcie rozrostu tkanek pnia mogą się wyłamać, zazwyczaj kiedy drzewo ma już znaczne rozmiary. Rozłamanie może nastąpić nawet pomimo braku rozkładu tkanek wewnątrz pnia, tak jak stało się to w tym przypadku, ale zazwyczaj poprzedzone jest oznakami zwiększającymi ryzyko rozłamywania takimi, jak pęknięcia. Przedmiotowe drzewo nie nosiło oznak wskazujących na ryzyko rozłamania w zakorku. W chwili obecnej zakorek jest rozłamany i osłabiona z tego powodu nasada korony zwiększa ryzyko wyłamania dalszych przewodników.

Przedmiotowe drzewo kwalifikuje się do wycięcia z uwagi na osłabioną statykę drzewa, co zagraża bezpieczeństwu oraz brak możliwości skutecznej poprawy statyki drzewa. Przyczyną odłamania się konaru drzewa była jego masa, która spowodowała odłamanie. Zabiegiem, który mógłby zmniejszyć ryzyko rozłamania się konaru, jest jego elastyczne wiązanie lub redukcja, co zostało przez Gminę W. zaniechane.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że powództwo W. B. jest zasadne i znajduje oparcie w art.415 kc. W ocenie Sądu Rejonowego powód W. B. wykazał przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych tj. powstanie szkody, zdarzenie z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy oznaczonego podmiotu ( czyn niedozwolony) oraz związek przyczynowy między zdarzeniem a szkodą. Wysokość szkody w pojeździe odpowiada kosztom napraw koniecznych do przywrócenia pojazdu do stanu z przed wyroku i wynosi 14.167,53 zł. Wyliczenie wysokości szkody Sąd Rejonowy oparł na opinii biegłego sądowego J. Z.. Zdaniem Sądu Rejonowego powód miał prawo do naprawy pojazdu według technologii stosowanej przez producenta, zapewniającej najwyższa jakość naprawy, co i tak nie spowoduje wzrostu wartości pojazdu, który po zdarzeniu z dnia 28.02.2012r stał się pojazdem powypadkowym.

Odnośnie drugiej przesłanki odpowiedzialności tj. czynu niedozwolonego – Sąd Rejonowy wskazał – że jego cechą jest bezprawność czyli sprzeczność z obowiązującym porządkiem prawnym, zaś z punktu widzenia sprawcy czynu istotne jest przypisanie mu winy w działaniu bądź zaniechaniu. W ocenie Sądu Rejonowego materiał dowodowy, a w szczególności opinia biegłej ad hoc M. S. przesądziła, że pozwana (...)jest sprawcą czynu deliktowego, ponieważ jej działanie ( zaniechanie) nosi cechy bezprawności i zawinienia. Biegła M. S., w swojej opinii w sposób bardzo fachowy i rzetelny zakwalifikowała przedmiotowe drzewo do wycięcia z uwagi na osłabioną statykę drzewa, co zagrażało bezpieczeństwu. Z opinii biegłej wynika, że przyczyną odłamania się konaru drzewa była jego masa. Zabiegiem, który mógł zmniejszyć ryzyko rozłączania się konaru, jest jego elastyczne wiązanie lub redukcja, co zostało przez (...) zaniechane. W ocenie Sądu Rejonowego pozwana (...) jest obowiązana utrzymywać drzewostan w odpowiednim stanie i wykonywać zabiegi pielęgnacyjne, nie tylko wtedy, kiedy drzewo wykazuje oznaki choroby, lecz również wówczas, gdy drzewo jest zdrowe, ale- jak w tym przypadku – posiada oznaki osłabienia wiązania w zakorku, co wymaga przeprowadzenia zabiegu w postaci elastycznego wiązania.

Z uwagi na to, że pozwani ponoszą względem powoda W. B. odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 28.02.2012r na podstawie różnych przepisów pozwany ad.1 na podstawie art.415 kc, a pozwany ad.2 na podstawie art.822 kc ponoszą odpowiedzialność in solidum.

W umowie ubezpieczenia OC łączącej pozwanych przewidziana jest w odniesieniu do szkód rzeczowych franszyza w wysokości 500 zł, dlatego tez odszkodowanie należne powodowi W. B. od pozwanego Towarzystwa (...) SA w W. zostało pomniejszone o 500 zł.

Sąd Rejonowy oddalił powództwoA. B. o zasądzenie 3.000 zł tytułem zadośćuczynienia jako nieudowodnione.

O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art.98 kpc w związku z § 6 pkt 5 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności adwokackie /…/ oraz na podstawie art.113 u.k.s.c. w związku z art.98 kpc w zakresie kosztów sądowych

Od wyroku Sądu pierwszej instancji apelację wniosła pozwana (...)zaskarżając wyrok w pkt I i zarzucając:

1)  naruszenie art. 415 kc poprzez niewłaściwe ustalenie, że na pozwanym ciążył obowiązek utrzymywania w odpowiednim stanie drzewa i wykonania zabiegów konserwacyjnych poprzez przeprowadzenie zabiegu w postaci elastycznego wiązania
lub redukcji,

2)  naruszenie art. 233 § 1 kpc poprzez swobodną ocenę zebranego materiału a w szczególności, że dowód z opinii biegłego podlegał ocenie poprzez kryterium stanowczości i przejrzystości zawartych w opinii wniosków, kompletności opinii i argumentacji użytej na uzasadnienie wniosków końcowych zawartych w uzasadnieniu
wyroku.

Wobec powyższych zarzutów pozwana (...) wniosła o:

zmianę pkt I wyroku poprzez oddalenia powództwa i zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.

Od wyroku Sądu pierwszej instancji apelację wniosło również pozwane Towarzystwo (...) SA w W. zaskarżając wyrok w pkt I,IV i VIII i zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania, art. 278 § 1 k.p.c, art. 282 § 1 k.p.c. w zw. z art. 283 § 1 k.p.c. oraz art. 266 § 1 w zw. z art. 289 k.p.c. poprzez uznanie, że w niniejszej sprawie przed Sądem pierwszej instancji doszło do przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego w rozumieniu art. 278 i nast. k.p.c, gdy tymczasem opiniaM. S. sporządzona została przez osobę, która w momencie sporządzenia opinii nie była biegłą z listy sądowej, nie zostało od niej odebrane przyrzeczenie według roty z art. 282 § 1 k.p.c, jak również nie została pouczona o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, co prowadzi do wniosku, że Sąd oparł się jedynie na dokumencie prywatnym, nie zaś na opinii biegłego przeprowadzonej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami;

2.  naruszenie przepisów postępowania, tj, art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów oraz brak wszechstronności i selektywność przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności poprzez:

- całkowite pominięcie dowodu w postaci opinii biegłej A. S.,

- dowolną ocenę opinii M. S. i błędne uznanie, że z opinii tej wynika jakoby (...) miała obowiązek podjęcia czynności zapobiegających rozłamaniu się konaru drzewa, podczas, gdy z opinii tej wynika, że nie było możliwości przewidzenia rozłamania się konaru, jak również, że brak jest podstaw do jednoznacznego stwierdzenia, czy były widoczne oznaki wskazujące na zwiększone prawdopodobieństwo wyłamania konaru - w trakcie oględzin takich oznak nie stwierdzono.

3.  naruszenie prawa materialnego, tj. przepisu art. 415 k.c. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że w przedmiotowej sprawie można przypisać winę i bezprawność (...);

4.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 361 § 1 i art. 363 § 1 k.c. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że naprawienie szkody w pojeździe powoda W. B. jest możliwe wyłącznie przy użyciu oryginalnych części zamiennych opatrzonych logo producenta, podczas, gdy pojazd powoda był w dacie kolizji pojazdem 4-letnim, nie posiadającym żadnych wiążących gwarancji, a zamontowane w nim części były już w znacznej mierze wyeksploatowane,

5.  naruszenie przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i przyznanie na rzecz powoda W. B. kosztów zastępstwa w wysokości wyższej aniżeli stawka minimalna liczona dla pierwotnego żądania (3.708,38 zł) pomimo braku przesłanek ku zwiększeniu wynagrodzenia pełnomocnika.

Wskazując na powyższe zarzuty strona pozwana (...) SA wniosła o:

zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w zaskarżonej części oraz stosownie do takiego rozstrzygnięcia rozdzielenie kosztów procesu między stronami; względnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sadowi I instancji do ponownego rozpoznania; zasądzenie od powoda W. B. na rzecz pozwanej (...) SA kosztów postepowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacje pozwanych są zasadne.

Trafne są podniesione w obu apelacjach zarzuty naruszenia przepisu art.233 § 1 kc, poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, w szczególności dowodu z opinii biegłej M. S. i w konsekwencji naruszenia art.415 kc poprzez przypisanie pozwanej (...)winy za oderwanie się konaru drzewa i powstałą szkodę.

Podstawą odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanej (...) mógł być przepis art.415 kc, a zatem odpowiedzialność odszkodowawcza (...)mogła nastąpić tylko wówczas gdyby pozwana (...) ponosiła winę za oderwanie się konaru drzewa i powstanie szkody.

W obszarze deliktów prawa cywilnego rozróżnia się dwie postacie winy, tj. winę umyślną i nieumyślną. W przedmiotowej sprawie z oczywistych względów rozważania wymaga wyłącznie wina nieumyślna pozwanej (...). Przy winie nieumyślnej sprawca wprawdzie przewiduje możliwość wystąpienia szkodliwego skutku, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że zdoła go uniknąć, albo też nie przewiduje możliwości nastąpienia tych skutków choć powinien i może je przewidzieć. W obu formach winy mamy do czynienia z niedbalstwem, które w prawie cywilnym wiąże się z niezachowaniem wymaganej staranności.

Skoro (...) w przedmiotowej sprawie ponosiła odpowiedzialność na zasadzie winy, kluczowym dowodem dla przypisania (...) odpowiedzialności odszkodowawczej był dowód z opinii biegłego dendrologa wskazujący na przyczyny oderwania się konaru drzewa i ewentualne błędy pozwanej (...) w zakresie należytego utrzymania tego drzewa.

Przechodząc do oceny dowodu z opinii biegłej ad hoc M. S., dokonanej przez Sąd Rejonowy, stwierdzić należy, że dowód ten spełnia zasadniczo wymogi z art.278 § 1 kpc. Nie ulega wątpliwości, że dr inż. M. S. posiada kwalifikacje i wiedzę specjalną wymaganą do wydania opinii w przedmiotowej sprawie. Osoba, która posiada wiedzę specjalną, która nie jest wpisana na listę biegłych sądowych, staje się biegłą z chwilą powołania przez sąd. Trafny jest zarzut skarżącego (...) SA w W., że Sąd Rejonowy powołując biegłego ad hoc naruszył przepis art.282 § 1kpc. To uchybienie procesowe – w ocenie Sądu Okręgowego – nie ma jednak istotnego wpływu na znaczenie i wartość tego dowodu, a w konsekwencji na rozstrzygnięcie sprawy. Istotne jest bowiem to, że dr inż. M. S. posiada wiedzę specjalną potrzebną do sporządzania opinii w sprawie, a jej opinia jest rzetelna i profesjonalnie sporządzona, czego zresztą pozwani nie kwestionują.

Dokonując oceny dowodu z opinii biegłej M. S. Sąd Rejonowy naruszył przepis art.233 § 1 kpc ponieważ na jej podstawie sformułował wniosek, że (...)była zobowiązana do zastosowania elastycznego wiązania konarów kasztanowca lub redukcji konarów mimo, że przed zdarzeniem z dnia 28.02.2012r nie można było stwierdzić oznak wskazujących na zgrubienie zakorka ani żadnych oznak jego pękania, owocników, grzybów ani innych śladów rozkładu. Tymczasem biegła stwierdziła, że w związku z brakiem owocników grzybów ani innych śladów rozkładu oraz oznak wskazujących na pękanie zakorka nie było możliwe przewidzenie rozłamania się konaru. Ze względu na budowę kłody ( kilka konkurencyjnych przewodników u nasady korony) możliwe jest asekuracyjne wiązanie przewodników wiązaniami elastycznymi jednak nie praktykuje się tego zabiegu pielęgnacyjnego dla drzew, które nie mają oznak zwiększenia ryzyka wyłamania konaru lub gałęzi. Skoro zatem – jak wynika z opinii biegłej kasztanowiec nie wykazywał oznak zwiększonego ryzyka wyłamania czyli nie stwierdzono agresywnych grzybów pasożytniczych powodujących rozkład, nie było podstaw do stosowania wiązania elastycznego. Biegła wykluczyła również możliwość redukcji
( przycięcia) konarów kasztanowca, ponieważ musiałoby być one tak duże, że w efekcie spowodowałoby zniszczenie drzewa. Nieuzasadnione w tej sytuacji byłoby oczekiwanie, że (...) ma wyciąć rosnące przy ulicy drzewo, podobnie zresztą jak i inne drzewa, tylko dlatego, że ich korony, ze względu na sposób ukształtowania, mogą potencjalnie zwiększać ryzyko odłamania konaru.

Sąd Rejonowy wyciągnął więc wniosek z opinii sprzeczny z jej treścią. Wadliwej oceny dowodu z opinii biegłej nie zmienia faktu, że biegła zakwalifikowała obecnie drzewo do wycięcia. W chwili zdarzenia drzewo było bowiem zdrowe. Odłamanie jednego z konkurencyjnych przewodników spowodowało 35% utratę korony. Po odłamaniu części korony poniżej rany powstała martwica. Mocno osłabiona korona drzewa z powodu odłamania się jednego z przewodników oraz obecność owocników hubiaka na obumarłych partiach pnia wskazują na możliwość postępowania szybkiego rozkładu pnia. Ocena stanu drzewa ( dwa lata po wyłamaniu konkurencyjnego przewodnika) jest przyczyną zakwalifikowania drzewa przez biegłą do wycięcia. Z opinii biegłej wynika, że drzewo miało niewłaściwie ukształconą koronę ( konkurencyjne przewodniki), które potencjalnie zwiększają ryzyko odłamania się konaru, ale nie można (...) przypisać winy za wadliwe ukształtowanie korony kasztanowca, skoro z uwagi na wiek drzewa kształtowanie korony musiało nastąpić kilkadziesiąt lat temu.

Z opinii biegłej M. S. wynika, że pozwana (...) nie mogła przewidzieć ani zapobiec odłamaniu się konaru drzewa, a zatem nie można jej przypisać winy nieumyślnej rozumianej jako brak należytej staranności. Wyłączenie odpowiedzialności odszkodowawczej (...) zwalnia również z takiej odpowiedzialności ubezpieczyciela. Sąd Rejonowy naruszył przepis prawa materialnego tj.art.415 kc przypisując (...) winę za oderwanie się konaru drzewa i powstanie szkody. Wnioski jakie z opinii biegłej wyciągnął Sąd Rejonowy byłyby uprawnione gdyby pozwana (...) odpowiadała na zasadzie ryzyka. Uznanie przez Sąd Okręgowy, że roszczenie odszkodowawcze nie jest uprawnione co do zasady czyni zbytecznym ustosunkowywanie się do pozostałych zarzutów w apelacji pozwanego ad.2.

W konsekwencji uznania bezzasadności powództwa Sąd Okręgowy na podstawie art.386 § 1 kpc dokonał stosownej zmiany zaskarżonego wyroku. O kosztach procesu za pierwszą i drugą instancję Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art.98 kpc przy czym w odniesieniu do kosztów sądowych ( wydatki na opinię biegłych poniesione przez Skarb Państwa) Sąd Okręgowy zastosował art.102 kpc nie obciążył tymi kosztami powodów. Sąd Okręgowy nie obciążył kosztami sądowymi powodów z uwagi na charakter sprawy oraz to, że Sąd Rejonowy przed przesądzeniem odpowiedzialności pozwanych co do zasady dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu wyceny szkody w samochodzie, co niepotrzebnie generowało większe koszty sądowe.