Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Anna Rej-Żuk

Protokolant:Anna Delestowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2013 r. w J.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 17.04.2012r. , znak: (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o prawo do emerytury

I.  odwołanie oddala,

II.  nie obciąża wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej.

Sygn. akt VII U 545/12

UZASADNIENIE

Wnioskodawca J. K. złożył odwołanie od decyzji (...) Oddział w W. z dnia 17.04.2012r, znak (...), którą to decyzją strona pozwana odmówiła mu prawa do emerytury w związku z pracą w szczególnych warunkach. Wnioskodawca wnosił o przeprowadzenie dowodów z dokumentów oraz zeznań świadków i przyznanie prawa do emerytury. Wskazywał, iż pracował jako kierowca samochodów ciężarowych.

Strona pozwana w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie wskazując, iż wnioskodawca nie spełnia wszystkich warunków do wcześniejszej emerytury ponieważ nie wykazał, iż co najmniej 15 lat pracował w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. K. ur. (...), złożył wniosek o emeryturę 15.02.2012r. Na dzień 01.01.1999r wykazał 27 lat, 1 miesiąc i 5 dni samych okresów składkowych, nie pozostaje w zatrudnieniu. Organ rentowy uznał wnioskodawcy 13 lat, 6 miesięcy i 3 dni okresów pracy w szczególnych warunkach. Do okresów takich nie zaliczono z uwagi na brak świadectw pracy w szczególnych warunkach okresów: zatrudnienia w (...) w K. ( 14.06.1976 do 10.03.1979r ) oraz w Zakładzie Rolnym w P. ( od 10.03.1979r do 15.02.1984r ).

bezsporne

W okresie od 14.06.1976 do 10.03.1979r ( 2 lata, 8 miesięcy i 25 dni ) wnioskodawca był zatrudniony w (...) w K.. W tym zakładzie świadczył pracę i jako hydraulik i jako kierowca. W zależności od potrzeb wykonywał w zakładzie pracy różne prace hydrauliczne lub konserwatorskie oraz jeździł samochodem ciężarowym marki L..

Dowód: świadectwo pracy – k. 16 akt rentowych, zeznania świadka H. P. – k. 18 akt sprawy, zeznania świadka C. S. – k. 18v, częściowo zeznania wnioskodawcy J. K. – k. 18v akt sprawy

Następnie pracował w Zakładzie (...) w P.od 10.03.1979r do 15.02.1984r ( 4 lata, 11 miesięcy i 6 dni ). Umowę o pracę zawarł na stanowisko kierowcy T.. W kwietniu 1980r otrzymał jako kierowca tego samochodu karę upomnienia. W grudniu 1982r otrzymał angaż w którym m.in. ustalano mu nową stawkę za prace załadunkowe i rozładunkowe. W zależności od potrzeb zakładu pracy były mu powierzane prace, które wykonywał jako kierowca ciągnika czy kombajnu.

Dowód: dokumentacja zawarta w aktach osobowych wnioskodawcy za okres zatrudnienia w Zakładzie Rolnym w P., świadectwo pracy – k. 18 akt emerytalnych ZUS, oświadczenie wnioskodawcy – k. 28 akt sprawy

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie mogło zostać uwzględnione.

Uprawnienie do przyznania wcześniejszej emerytury wnioskodawca wywodził z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z ust. 1 powołanego artykułu, ubezpieczonym, urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. 01.01.1999r.) osiągnęli: okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz posiadają okres składkowy i nieskładkowy (co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn). Emerytura, o której mowa przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy (art. 184 ust. 2 powołanej ustawy).

Stosownie natomiast do treści § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (DZ.U z 1983 r., Nr. 10, poz. 49) okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy.

Przewidziane w § 22 powołanego rozporządzenia ograniczenia dowodowe dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi. W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

W rozpoznawanej sprawie bezsporne było, że wnioskodawca spełnił następujące przesłanki, uprawniające do przyznania mu wcześniejszej emerytury: ukończył 60 lat, posiada wymagany okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do OFE, nie pozostawał w stosunku pracy.

Sporne było natomiast , czy wnioskodawca we wskazanych przez siebie okresach zatrudnienia świadczył pracę w szczególnych warunkach oraz czy łączny okres takiego zatrudnienia ( z okresami już uwzględnionymi przez ZUS) nie jest niższy niż wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Skoro organ emerytalny uznał wnioskodawcy 13 lat, 6 miesięcy i 3 dni okresów pracy w szczególnych warunkach wystarczające było dla uzyskania przez wnioskodawcę uprawnień emerytalnych aby wykazał dalsze okresy pracy w szczególnych warunkach na 1 rok, 5 miesięcy i 27 dni.

Wnioskodawca wnosił aby za pracę w szczególnych warunkach uznać mu zatrudnienia w (...) w K. ( 14.06.1976 do 10.03.1979r ) oraz w Zakładzie Rolnym w P. ( od 10.03.1979r do 15.02.1984r). Każdy z tych okresów gdyby był pracą w szczególnych warunkach uzupełniałby wnioskodawcy staż pracy w szczególnych warunkach w zakresie wyższym niż wymagane 15 lat.

Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego nie uznał jednak aby którykolwiek ze wskazanych przez wnioskodawcę okresów mógł być zaliczony jako okres pracy w szczególnych warunkach.

Jeżeli chodzi o zatrudnienie w (...) w K. to brak było dokumentacji w postaci osobowych. Natomiast świadectwo pracy wskazywało, iż wnioskodawca pracował jako hydraulik oraz kierowca. Nie dokonywało ono przy tym rozgraniczenia w jakim okresie każdą z tych prac wykonywał. Z zeznań przesłuchanych świadków wynikało natomiast, iż według ich pamięci wnioskodawca w zależności od potrzeb albo wykonywał prace o charakterze konserwatorskim albo jeździł samochodem ciężarowym. Nie było zatem potwierdzenia dla stanowiska jakie przedstawił wnioskodawca tj. aby do pewnego czasu wykonywał prace konserwatora czy hydraulika, a następnie od pewnej daty (której wnioskodawca sam nie potrafił precyzyjnie wskazać) aby jeździł tylko i wyłącznie samochodem ciężarowym.

Odnosząc się natomiast do drugiego z okresów zatrudnienia wskazać należy, i dokumentacja zawarta w aktach osobowych wnioskodawcy wskazywała jednoznacznie, iż w okresie zatrudnienia świadczył on pracę jako kierowca samochodu T.. Na wykonywanie takiej pracy podpisał umowę o pracę. W dalszej dokumentacji przewija się, iż będąc kierowca takiego pojazdu otrzymał karę upomnienia, a nadto, iż jako kierowca miał w zakresie obowiązków prace za i wyładowcze. Brak było jakichkolwiek dokumentów, z których by wynikało, że wnioskodawcy chociażby okresowo np. na okres kilku miesięcy były powierzane do wykonywania prace na ciągniku czy kombajnie. Wnioskodawca twierdził, iż w zależności od potrzeb pracodawca zlecał mu wykonywanie prac kierowcy ciągnika czy kombajnu.

Reasumując wskazać należy, iż w żadnym ze wskazanych powyżej okresów zatrudnienia wnioskodawca nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy takiej pracy, która mogła by być zaliczona do pracy w szczególnych warunkach. Przyjmując nawet, iż wnioskodawca świadczył pracę jako kierowca samochodu ciężarowego w jednym zakładzie pracy czy pracę kierowcy ciągnika i kombajnu w drugim – nie można uznać, iż prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze skoro w zależności od potrzeb pracodawcy świadczył też inne prace.

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka C. O. z uwagi na to, że wnioskodawca precyzując okoliczności na jakie świadek miałby być przesłuchany wskazywał jedynie, że mógłby on potwierdzić powierzanie w zależności od potrzeb zakładu pracy kierowcy ciągnika czy kombajnisty. Jak już wskazano wyżej taki sposób świadczenia pracy nawet przy jego potwierdzeniu przez świadka nie kwalifikował pracy jako w szczególnych warunkach.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy.

Na podstawie art. 102 kpc sąd odstąpił od obciążania wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej mając na uwadze to, iż pozostaje on bez pracy.