Sygn. akt VIII Gz 120/14
Dnia 25 listopada 2014r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Elżbieta Kala
Sędzia SO Barbara Jamiołkowska
Sędzia SO Marek Tauer
po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...)Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.
przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy zawartego w pkt-cie II wyroku z dn. 19 maja 2014 r. , sygn. akt. VIII GC 1173/13
postanawia: oddalić zażalenie
Wyrokiem z dn. 19 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w pkt-ce I oddalił powództwo, natomiast w pkt-cie II zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.217 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż o kosztach postępowania orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 99 k.p.c, stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. W zasądzonej zaś kwocie 1.217 zł. mieściła się suma kwot 17 zł. stanowiącej opłatę skarbową od pełnomocnictwa i kwota 1.200 zł. z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, ustalona na podstawie § 6 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pozwany wnosząc o jego zmianę i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kwoty 3.617 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania. Pozwany zarzucił Sądowi Rejonowemu, obrazę przepisu § 2 ust. 1cyt. powyżej Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r., podnosząc, iż przy rozstrzygnięciu o kosztach procesu nie wziął pod uwagę faktu, że w celu obrony praw pozwanego, pełnomocnik musiał zapoznać się z pełną, obszerną i skomplikowaną dokumentacją całej inwestycji, a nie tylko z poszczególnymi dokumentami przedstawionymi do przedmiotowej sprawy – z resztą także obszernymi. Skarżący dodał, że analiza i sporządzanie pism procesowych w niniejszej sprawie, przygotowanie się do poszczególnych rozpraw, przesłuchania świadków, zagadnienia faktyczne oraz prawne z którymi zetknął się pełnomocnik wymagały poświęcenia dużej ilości czasu pracy i nakładu pracy pełnomocnika,
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie pozwanego jest bezzasadne.
Sąd Okręgowy podziela decyzję Sądu Rejonowego, odnośnie zasądzenia na rzecz pozwanego kosztów procesu w kwocie 1217 zł. W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do zastosowania § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz U z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Zauważyć należy, że pozwany już w odpowiedzi na pozew złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu w kwocie 7.200 zł., a więc w wysokości 6-krotności stawki minimalnej wynagrodzenia pełnomocnika w niniejszej spawie. Wniosek ten pełnomocnik uzasadnił zwiększonym nakładem pracy pełnomocników związanym z analizą wielkiej ilości dokumentów i skomplikowanym charakterem sprawy.
W tym miejscu zauważyć należy, że zarówno w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew, jak również w uzasadnieniu zażalenia skarżący nie sprecyzował, jaka ilość dokumentów stanowi w jego ocenie ilość „wielką ”, czy też „obszerną”. W szczególności nie podał choćby w przybliżeniu jaką wielkość miał na myśli. Skarżący nie wskazał też jaką ilość czasu poświęcił na analizę tej dokumentacji, a zwłaszcza, że był to czas przekraczający standardowe przygotowanie do spraw tego rodzaju.
Trzeba też zauważyć, że w niniejszej sprawie odbyły się dwa posiedzenia sądu, na których przeprowadzono postępowanie dowodowe m.in. poprzez przesłuchanie świadków, a pozwany złożył dwa pisma procesowe tj. odpowiedź na pozew i pismo procesowe z dn. 3.04.2014 r., przy czym do odpowiedzi na pozew dołączono kilka dowodów z dokumentów, a do pisma z dn. 3.04.2014 r. żadnego. Tym samym trudno nawet zweryfikować jaką dokumentację i w jakiej ilości, poza dołączoną do pozwu, zmuszony był analizować pełnomocnik pozwanego i czy jej analiza wymagała zwiększonego nakładu pracy.
Dodatkowo, w niniejszej sprawie, postępowanie toczyło się sprawnie, bez zbędnej zwłoki, a orzeczenie zostało wydane przez Sąd Rejonowy po przeprowadzeniu dwóch posiedzeń rozprawowych. Trudno więc też przyjąć, aby postępowanie było długotrwałe czy przewlekłe.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie nie znalazł podstaw by zmienić zaskarżone postanowienie i oddalił zażalenie na podstawie przepisu art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.