Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa B. Spółdzielni (...)
w B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej
w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 31 lipca 2012 r. sygn. akt XI C 754/11

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Powódka B. Spółdzielnia (...) w B. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki akcyjnej w W. kwoty 1 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Pozwany (...) Spółka akcyjna w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 31 lipca 2012 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku oddalił powództwo (punkt I wyroku); zasądził od powódki B. Spółdzielni (...) w B. na rzecz pozwanego (...) Spółki akcyjnej w W. kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (punkt II wyroku) oraz zasądził od powódki B. Spółdzielni (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Białymstoku kwotę 794,52 zł tytułem nieopłaconych wydatków w związanych z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego (punkt III wyroku).

Z poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń wynikało, że nieruchomość położona przy ulicy (...) w B., oznaczona w ewidencji gruntów nr 15/1-6, obręb 7, o powierzchni 34.313 m ² stanowi współwłasność 23 podmiotów, którym zostały przyznane poszczególne lokale w budynku do wyłącznego korzystania – umowa z dnia 1 lipca 2006 roku posiadania, korzystania i użytkowania nieruchomości. Sąd wskazał, że współwłaścicielami są m.in. B. Spółdzielnia (...) w B. oraz S.C. (...), W. D. (1), która zajmuje lokal znajdujący się na kondygnacji powyżej. W 2000 roku w tym pomieszczeniu dokonano adaptacji poprzez obłożenie ściany zewnętrznej od wewnątrz płytą gipsowo – kartonową w ten sposób, że zamontowane przy tej ścianie rury doprowadzające i odprowadzające ciepłą wodę do instalacji grzewczej znalazły się pomiędzy zewnętrzną ścianą betonową, a płytą gipsowo – kartonową. Z dalszych ustaleń wynikało, że umową najmu z dnia 8 lipca 2002 roku S.C. (...) w B. oddał w najem (...) Spółka jawna w B. znajdujące się w przedmiotowym budynku w segmencie V, piętro I pomieszczenia magazynowe o powierzchni 20 m ², z zastrzeżeniem wykorzystywania powierzchni pomieszczenia wyłącznie na cele związane z prowadzoną działalnością. Zgodnie z § 8 umowy najemca zobowiązany jest dokonywać we własnym zakresie i na własny koszt konserwacji przedmiotu najmu oraz remontów bieżących. Następnie, Sąd wskazał, że w dniu 2 grudnia 2010 roku doszło do rozszczelnienia instalacji grzewczej w ten sposób, że nastąpiło zamarznięcie czynnika grzejnego instalacji centralnego ogrzewania i w efekcie pęknięcie rury, co spowodowało wyciek wody i zalanie, m.in. pomieszczenia znajdującego się pod tym lokalem, a zajmowanego przez powódkę.

Z dalszych ustaleń wnikało, że pozwany w ramach zawartej z (...) D. i wspólnicy spółka jawna w B. umowy nr (...) kompleksowego ubezpieczenia (...) obejmującej także ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, z okresem ubezpieczenia 08.08.2010 roku – 07.08.2011 roku ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim przez ubezpieczonego. Właściciel lokalu, w którym doszło do awarii, nie posiadał zawartej z pozwanym umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obowiązującej w dacie tego zdarzenia.

Następnie, w celu ustalenia okoliczności zaistniałego zdarzenia, skutkującego powstaniem szkody w majątku powoda Sąd Rejonowy przeprowadził postępowanie dowodowe dopuszczając dowód z zeznań świadków W. D. (2), J. B. oraz W. D. (1), które uznał za wiarygodne jako zbieżne i wzajemnie niesprzeczne. Na wniosek powódki Sąd I instancji dopuścił również dowód z opinii biegłego z zakresu budownictwa Z. W. w celu ustalenia przyczyn powstania szkody, w szczególności wyjaśnienia, czy wykonanie zabudowy płytami kartonowo – gipsowymi w przedmiotowym lokalu miało wpływ na zamarznięcie czynnika grzejnego instalacji centralnego ogrzewania i w efekcie na pęknięcie rury. Biegły stwierdził, że wykonanie zabudowy płytami kartonowo – gipsowymi w lokalu zajmowanym przez spółkę (...) spowodowało pozostawienie pozbawionej izolacji termicznej i przebiegającej poziomu rury centralnego ogrzewania (rury odpowietrzającej) wewnątrz komponentu budowlanego, tj. w przestrzeni pomiędzy ścianą zewnętrzną a zabudową z płyt gipsowo – kartonowych, miało wpływ na zamarznięcie czynnika grzejnego instalacji centralnego ogrzewania i w efekcie na pęknięcie rury. Sąd Rejonowy ocenił sporządzoną opinię jako dokładną, przejrzystą i zgodną ze sformułowaną tezą dowodową.

W świetle poczynionych ustaleń Sąd I instancji przyjął, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie, ponieważ nie zostało ono wywołane przez podmiot, którego odpowiedzialność cywilna podlegała umowie ubezpieczenia zawartej z pozwanym. W ocenie Sądu, nie można bowiem przyjąć, że na najemcy ciążył obowiązek dokonania zmian w istniejącej zabudowie płytami kartonowo – gipsowymi instalacji grzewczej. Sąd wyjaśnił, że w sprawie nie można uznać odpowiedzialności spółki jawnej (...) jako ubezpieczonego w pozwanym towarzystwie najemcy lokalu użytkowego za szkody wywołane działaniem wynajmującego – (...) spółki cywilnej, nawet w sytuacji, gdy W. L.. D. jest wspólnikiem obu tych podmiotów. W ocenie Sądu Rejonowego, jej wiedza o sposobie wykonywania remontu i adaptacji pomieszczenia nie może generować odpowiedzialności pozwanego, który odpowiada w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu gospodarczego w zakresie tzw. deliktu.

W tych okolicznościach, skoro nie można przypisać odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie, wywołujące szkodę ubezpieczonemu podmiotowi, brak jest również odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciel, a zatem Sąd Rejonowy oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., ustalając wysokość kosztów zastępstwa procesowego pozwanego na podstawie § 2, 4, 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, ze zm.) oraz części IV załącznika do ustawy z dnia 16 lipca 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, ze zm.). Jednocześnie, na podstawie art. 83 w zw. z art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądzono od powódki brakujące wydatki w sprawie związane z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego.

Apelację od powyższego wyroku wniosła powódka, zaskarżając go całości. Orzeczeniu zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a w szczególności:

- art. 415 k.c. w zw. z art. 666 § 2 k.c. poprzez przyjęcie, że (...) D. i Wspólnicy sp. j. jako najemca od 2002 roku lokalu, w którym doszło do rozszczelnienia instalacji grzewczej, wydostania się wody i zalania mienia powoda, a za nim pozwany, nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę z dnia 2 grudnia 2010 roku, polegającą na zalaniu mienia powoda, podczas gdy w rzeczywistości odpowiedzialność taka nie może budzić wątpliwości, albowiem wspólniczka najemcy lokalu (...) D. i Wspólnicy sp.j. – W. D. (1) była również wspólnikiem właściciela tego samego lokalu – (...) s.c., który to właściciel w 2000 roku dokonał zabudowy instalacji grzewczej rażąco niezgodnej z zasadami sztuki budowlanej, a więc wskazany najemca musiał dokładnie wiedzieć, że w 2000 roku wykonano owej nieprawidłowej zabudowy rur centralnego ogrzewania i wobec tego winien był podjąć wszelkie czynności zmierzające do usunięcia niebezpieczeństwa.

Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez:

1.  zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki – B. Spółdzielni (...) kwoty 1 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego za I instancję; ponadto wniósł o:

3.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego za instancję odwoławczą,

ewentualnie wniósł o:

4. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie przedmiotowej sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania wraz z orzeczeniem o kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa prawnego za wszystkie instancje.

SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Apelacja powódki nie zasługiwała na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew zarzutom apelacji, ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy są prawidłowe i kompletne, a wyprowadzone z nich wnioski nie budzą zastrzeżeń. Ustalenia te Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne. W ocenie Sądu Odwoławczego, apelacja powódki sprowadza się jedynie do samej polemiki ze stanowiskiem zajętym przez Sąd I instancji, nie wskazując przy tym nowych okoliczności czy argumentów.

Na podstawie całokształtu ustaleń faktycznych Sąd Okręgowy, za Sądem Rejonowym, doszedł do przekonania, że pozwany nie ponosi odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 2 grudnia 2010 roku.

Bezspornym jest, że właścicielem lokalu i współwłaścicielem nieruchomości położonej przy ulicy (...) w B. jest, między innymi S.C. (...), W. D. (1). W latach 2000 – 2001 dokonała ona adaptacji zajmowanego lokalu poprzez obłożenie ściany zewnętrznej od wewnątrz płytą gipsowo – kartonową w ten sposób, że zamontowane przy tej ścianie rury doprowadzające i odprowadzające ciepłą wodę do instalacji grzewczej znalazły się pomiędzy zewnętrzną ścianą betonową, a płytą gipsowo – kartonową. Następnie, na podstawie umowy z dnia 8 lipca 2002 roku S.C. oddała przedmiotowy lokal w najem (...).j. w B.. Z czasem okazało się, że prace zostały wykonane sprzecznie ze sztuką budowlaną, co skutkowało tym, że w dniu 2 grudnia 2010 roku doszło do rozszczelnienia instalacji grzewczej i w efekcie wycieku wody oraz zalania, między innymi pomieszczenia zajmowanego przez powódkę, co potwierdził w opinii biegły sądowy Z. W..

W tych okolicznościach nie budzi zatem zastrzeżeń Sądu Okręgowego prawidłowość kwestionowanego w apelacji ustalenia, że (...) spółka jawna w B. nie ponosi odpowiedzialności za szkodę powstałą w dniu 2 grudnia 2010 roku, a co za tym idzie brak jest również podstaw do przypisania odpowiedzialności pozwanemu. (...) S.C. (...) W. D. (2), W. D. (1) jest sprawcą zaistniałej szkody, a jak trafnie zauważył Sąd Rejonowy wskazanego podmiotu nie łączyła z pozwanym ubezpieczycielem żadna umowa. Odpowiedzialności pozwanego nie sposób również wywieść z łączącej S.C. (...), W. D. (1) z (...) spółka jawna w B. umowy najmu lokalu. Stanowczego podkreślenia wymaga bowiem, że zgodnie z art. 662 § 1 k.c. do obowiązków wynajmującego należy wydanie najemcy rzeczy w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywanie jej w takim stanie przez czas trwania najmu, najemcę zaś zgodnie z § 2 wskazanego przepisu obciążają jedynie dobre nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy. W okolicznościach sprawy to S.C. (...), W. D. (1) jako wynajmujący winien był zadbać o utrzymywanie lokalu w stanie przydatnym do umówionego użytku.

W ocenie Sądu Okręgowego, odpowiedzialności pozwanego nie może uzasadniać okoliczność, że W. D. (1) jest wspólnikiem w spółce S.C. (...) W. D. (2), W. D. (1) oraz (...) spółka jawna w B.. Forsowana w apelacji koncepcja, że w tych okolicznościach musiała ona posiadać wiedzę o wykonaniu zabudowy instalacji grzewczej niezgodnie z zasadami sztuki budowlanej, okazała się zupełnie chybiona, ponieważ skarżący nie wykazał, aby W. D. (1) rzeczywiście taką wiedzę posiadała. Wręcz przeciwnie, w swoich zeznaniach, które Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne, stanowczo temu zaprzeczyła.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na mocy art. 385 k.p.c., uznając zarzuty apelacji za bezzasadne, orzekł jak w sentencji.

O kosztach zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.