Sygnatura akt III K 185/13
Dnia 5 września 2014 roku
Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodnicząca : S.S.O. Joanna Jakubowska – Wiraszka
Protokolant : Anna Śliwa
po rozpoznaniu w dniach: 10.02.2014r., 17.03.2014r., 24.04.2014r., 22.05.2014r., 23.06.2014r., 5.09.2014r.
sprawy
G. O. , syna B. i H. z domu G., urodzonego dnia (...) w W.
oskarżonego o to, że:
w dniu 8 czerwca 2008 r. w D. działając wspólnie i w porozumieniu z inna osobą przywłaszczył sobie powierzone mu mienie znacznej wartości w postaci 1584 m 2 rusztowań fasadowych o wartości 234.230,12 zł na szkodę (...) Sp. z o. o. w D., przy czym działał on w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 k.k., będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie sygn. akt 1367/02 z dnia 10.03.2004 r. za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 10 marca 2004r. sygn. akt VII Ka 1125/03 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 07.05.2004r. do 20.09.2004r. oraz od 09.10.2005 r. do 24.11.2005 r.
to jest o czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk.
I. oskarżonego J. O. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. Z. kwotę 1.623,60 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w toku postępowania przed sądem I instancji;
III. na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 640 k.p.k. kosztami postępowania obciąża oskarżyciela subsydiarnego sp. z o.o. (...) w D..
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:
W dniu 10 grudnia 1990r. J. C. zarejestrował w rejestrze prowadzonym przez Burmistrza Gminy P. własną działalność gospodarczą, wskazując adres prowadzenia działalności jako P., ul. (...).
W dniu 15 lutego 2008r. zmieniono nazwę firmy na: Firma Handlowo – Usługowa (...) J. C. oraz adres prowadzenia działalności na P., ul. (...). Adres ten J. C. wskazał jako swój adres zamieszkania. Początkowo przedmiot działalności był określony jako usługi tapicerskie i usługi budowlane, a następnie zgodnie z (...), jako sprzedaż samochodów i innych pojazdów mechanicznych oraz ich konserwacja i naprawa, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, roboty ziemne a także wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych.
Dopiero w dniu 20 lutego 2008r. został nadany na wniosek J. C. dla prowadzonej przez niego działalności numer REGON: (...). W dniu 25 lutego 2008r. został również złożony w Urzędzie Skarbowym w N. wniosek o potwierdzenie nadania numeru NIP.
Dowód:
- kserokopia zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 15 lutego 2008r. - karta 10 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON – karta 11 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia wniosku o potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej NIP – karta 12-13 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
W okresie 2007-2008r. Urząd Miasta w D.był inwestorem zleconych przez siebie prac remontowo – budowlanych polegających na rewitalizacji zabytkowego (...)w D.. Pierwszy etap wykonywała firma (...) Usługi (...), na podstawie umowy z dnia 14 września 2007r. i polegały one na remoncie kamienic (...)i (...)oraz (...)i (...).
Jednym z podwykonawców był A. C., który w 2007r. wykonywał prace remontowe przy (...) w D., w budynku nr (...). Wówczas skontaktował się z nim mężczyzna, którego wcześniej A. C. nie znał i przedstawiając się jako J. C. i zapytał się go, czy potrzebuje więcej rusztowań, gdyż mu zalegają i może tanio je wynająć. Mężczyzna ten pozostawił do siebie kontakt telefoniczny.
Kolejna umowa została zawarta w dniu 31 stycznia 2008r. pomiędzy Urzędem Miasta w D.a specjalnie do tego celu utworzonego konsorcjum w skład, którego weszły: firma Handlowo Usługowa (...), (...) A. C., (...)oraz Usługi (...). Przedstawicielem tego konsorcjum był K. O.. Umowa ta dotyczyła również rewitalizacji zabytkowego (...)w D., lecz tym razem remont miał dotyczyć odnowy elewacji i pokryć dachowych w 6 budynkach: (...), (...)i (...).
Głównym wykonawcą remontu budynku o nr (...) była firma (...), a budynku oznaczonego numerem (...) firma (...), w obu natomiast tych budynkach podwykonawcą w zakresie prac elewacyjnych była firma (...).
A. C. do wykonania prac elewacyjnych na dwóch budynkach potrzebował więcej rusztowań. W marcu 2008r. skontaktował się on z mężczyzną przedstawiającym się jako J. C. i przekazał mu projekt z obmiarami rusztowań, jakich potrzebował do wykonania elewacji przy remoncie w budynkach o nr (...) wraz ze zdjęciem budynku. Po około tygodniu przyjechał do niego mężczyzna przedstawiający się jako J. C., który przedłożył mu do podpisania umowę gdzie wskazana była data 01 kwietnia 2008r. Umowę tą obaj podpisali w swojej obecności w dniu 2 kwietnia 2008r.
Jak wynika z treści umowy została ona zawarta pomiędzy firmą (...) A. C. jako Zleceniodawcą, a firmą (...) z siedzibą w P. ul. (...) jako Zleceniobiorcą. Przedmiotem powyższej umowy miał być zgodnie z § 1 pkt. 1 i 2 umowy „montaż i demontaż rusztowania na elewacji budynku przy ul. (...), w D. oraz wynajem rusztowania”. Wynagrodzenie za montaż i demontaż rusztowania strony określiły w § 2 na kwotę 12.000 złotych, a wynagrodzenie za wynajmem na kwotę 360 zł za dzień, przy czym płatność przez Zleceniodawcę miała być dokonywana na koniec miesiąca.
Dokument umowy został opieczętowany pieczątkami o treści (...) oraz „ FIRMA (...) (...)-(...) P., ul. (...), Filia: (...)-(...) P., ul. (...) tel/fax (...), NIP (...), REGON (...) oraz pod treścią umowy, pismem ręcznym, opatrzona datą 02.04.2008r. i podpisana imieniem i nazwiskiem o treści (...). Na swoim egzemplarzu umowy A. C. pod treścią umowy przystawił także własną pieczątkę firmową i podpisał się.
Podpis o treści (...) usytuowany pod zapisem daty 02.04.2008r. po lewej stronie, w dolnej części na drugiej stronie umowy z dnia 1.04.2008r. nie został nakreślony przez J. C..
Dowód:
- umowa z dnia 14 września 2007r. Nr 3/rew/07 – karta 465-468 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- umowa z dnia 31 stycznia 2008r. Nr 1/BOS/08 – karta 471-474 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- umowa z dnia 01 kwietnia 2008r. - karta 140-142 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- opinia biegłego sądowego z zakresu grafologii oraz kryminalistycznych badań dokumentów J. F.z dnia 05 czerwca 2009r. - karta 280-290 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13.
Pod koniec marca 2008r. Spółka (...) Sp. z o.o.otrzymała drogą elektroniczną e- mail z zapytaniem o koszt najmu rusztowań, został też nawiązany kontakt telefoniczny pomiędzy tą spółką, a osobą przedstawiająca się jako J. C.. Sprawą ze strony spółki zajmował się P. K.zatrudniony w niej jako doradca techniczno – handlowy. W dniu 1 kwietnia 2008r. został nadesłany do P. K.spod adresu „(...)” e-mail podpisany (...)zawierający obmiary budynków o nr (...)przy (...)w D.wraz z załączoną dokumentacją obmiaru robót i zdjęciem budynku. Dokumenty o takiej samej treści przekazał A. C.osobie podającej się za J. C..
P. K.po dokonaniu pomiarów, wycenił koszt najmu rusztowań i odesłał emaila z odpowiedzią, a po jakimś czasie zostały mu nadesłane w ten sam sposób, zeskanowane dokumenty dotyczące firmy (...)w postaci: zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 15 lutego 2008r., zaświadczenia o nr REGON z dnia 20 luty 2008r., NIP 5 z dnia 25 luty 2005r. Po otrzymaniu tych dokumentów P. K.dokonał sprawdzenia firmy (...)i ustalił, że nie figuruje w Krajowym Rejestrze Długów. Spółka (...) Sp. z o.o.dokonała również sprawdzenia w Urzędzie Miasta w D., czy rzeczywiście będą prowadzone na terenie tego miasta inwestycje budowlane, dla których miały zostać wynajęte przedmiotowe rusztowania.
Następnie P. K.odbył telefoniczną rozmowę z osobą przedstawiającą się jako J. C., którego poinformował o wysokości opłaty początkowej za dzierżawę i umówił się z tym mężczyzną na spotkanie w celu podpisania umowy i uzgodnienia elementów rusztowania będących jej przedmiotem.
Projekt umowy najmu pomiędzy(...) Sp. z o.o.a Firmą (...)przygotował P. K..
Zgodnie z § 1 pkt. 1 umowy przedmiotem najmu były elementy rusztowania fasadowego (...), stanowiące własność Wynajmującego, a najemca zobowiązał się do używania wynajętych rusztowań zgodnie z zaleceniami producenta nie powodując uszkodzenia ani zniszczenia oraz utrzymywać przedmiot najmu w należytym stanie (pkt.2 § 1), przy czym postanowiono, iż to najemca ponosi koszty używania i utrzymania przedmiotu najmu, jak też odpowiedzialny jest za przygotowanie podłoża pod rusztowanie (pkt. 3 i 4 § 1). W punkcie 5, § 1 umowy określono, że rusztowanie zostanie ustawione w miejscowości D., ul. (...).
W § 2 umowy ustalono warunki przekazania przedmiotu najmu, który miał nastąpić po sprawdzeniu stanu technicznego oraz zgodności z załącznikami do umowy i podpisaniu załącznika, z którą to chwilą następowało również przekazanie elementów rusztowania i powstanie po stronie najemcy pełnej odpowiedzialności finansowej za wynajęte rusztowanie. Zgodnie z pkt. 4 § 2 Najemca miał dokonać montażu i demontażu rusztowania a w myśl. pkt. 5 § 2 w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia jakichkolwiek elementów rusztowania Najemca zobowiązał się zwrócić Wynajmującemu koszt ich naprawy lub równowartość w zł, wg aktualnie obowiązującego cennika w terminie 14 dni od daty zakończenia umowy, przy czym podstawę do obciążenia Najemcy stanowić miał wykaz elementów uszkodzonych oraz zaginionych, wymienionych w protokole zdania.
§ 3 umowy zawierał postanowienie, iż umowa zostaje zawarta na okres od dnia 8 kwietnia 2008 roku do dnia 8 czerwca 2008r. (60 dni), przy czym postanowiono, że po upływie okresu trwania najmu, o ile Najemca w ciągu 3 dni nie powiadomi Wynajmującego o zakończeniu umowy ulega ona automatycznemu przedłużeniu na kolejny taki okres, a za początek kolejnego okresu umownego (okresu najmu) przyjmuje się następny dzień kalendarzowy po upływie okresu poprzedniego. Właściwa dla kolejnego okresu umownego była stawka zgodna z § 4 pkt 1 za każdy dodatkowy dzień najmu.
W § 4 pkt. 1 umowy postanowiono, że koszt wynajmu elementów rusztowania za czas trwania umowy (licząc wszystkie dni kalendarzowe) wynosi netto (VAT 22%) – 364,32 zł/ dobę (za 1584 m2), a w pkt. 2, iż należność powyższa będzie płatna w ratach wg następującego harmonogramu: - przedpłata za 14 dni w kwocie 5.100,48 zł netto (09.04.08-22.04.08r.) a pozostałe kwoty za dzierżawę płatne wg faktur VAT wystawianych na koniec miesiąca lub po zdaniu sprzętu.. Zgodnie z pkt. 3 § 4 podstawę zapłaty stanowić miały faktury VAT wystawione przez Wynajmującego z 14 dniowym terminem płatności, a w pkt. 5 § 4 zawarto upoważnienie Najemcy do wystawiania przez Wynajmującego faktu VAT związanych z tą umową bez jego podpisu. Zgodnie z § 5 w przypadku nieterminowego regulowania należności – do 14 dni – Wynajmujący miał prawo obciążyć najemcę kosztami ustawowych odsetek za opóźnienie (pkt.1), a w wypadku nieterminowego regulowania należności – powyżej 14 dni - wynajmujący miał prawo odebrać rusztowanie i obciążyć Najemcę pełnymi kosztami umowy.
W § 6 umowy postanowiono, iż Wynajmującemu przysługuje prawo rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia (ze skutkiem natychmiastowym) w przypadku, gdy Najemca będzie:
a) nie regulował w terminie płatności czynszu najmu,
b) narażał na uszkodzenie, zmniejszenie wartości bądź utratę elementów rusztowania,
c) używał wynajęte rusztowanie w sposób sprzeczny z przeznaczeniem,
d) dopuszczał się naruszenia innych postanowień umowy.
W § 7 umowy zawarto postanowienia dotyczące postępowania reklamacyjnego a w § 8 zastrzeżenia dotyczące zmiany lub uzupełnienia umowy.
W § 9 umowy zawarto zapis, iż w sprawach nieuregulowanych umową zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego.
Umowa powyższa została ze strony Wynajmującego podpisana przez D. O. Prezesa Zarządu (...) Spółka z o.o. i opieczętowana jego pieczątką, a ze strony Najemcy przy pieczęci o treści (...) podpisem o treści (...), przez osobę przedstawiającą się takim właśnie imieniem i nazwiskiem.
Powyższy podpis o treści (...)usytuowany w obrębie odcisku pieczątki o treści (...)w pozycji Najemca, po prawej stronie, w dolnej części, na drugiej stronie dokumentu umowy z dnia 8 kwietnia 2008r. nr 31/04/2008/(...) nie został nakreślony przez J. C..
W tym samym czasie tj. w dniu 8 kwietnia 2008r. została wystawiona przez (...) Sp. z o.o.(jako wystawcę) wobec firmy (...)(jako nabywcy) faktura VAT nr (...)na kwotę 5.100,48 zł (netto) – 6.222,59 zł (brutto) obejmująca rozliczenie za okres od 09.04.08r. do 22.04.08r., wystawiona zgodnie z § 4 umowy. Dokument ten ze strony wystawcy został podpisany i opieczętowany przez P. K.– doradcę techniczno handlowego spółki a ze strony odbiorcy przez osobę posługującą się nieczytelnym podpisem.
Należność objęta powyższą fakturą została opłacona w całości gotówką w dniu 8 kwietnia 2008r. tj. w dniu podpisania umowy.
Dowód:
- oryginał umowy najmu rusztowań nr 21/04/2008/(...) – karta 260-262 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia umowy najmu rusztowań nr 21/04/2008/(...) – karta 4-6,54-56 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia dowodu osobistego należącego do J. C. – karta 14 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- opinia biegłego sądowego z zakresu grafologii oraz kryminalistycznych badań dokumentów J. F.z dnia 05 czerwca 2009r. - karta 280-290 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- częściowo zeznania świadka D. O. – karta 183 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 78-79, 167-169,173-174, 214, 264-265;
- częściowo zeznania świadka P. K.– karta 183-184 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 3, 156, 160-162, 175-176, 216;
- wydruk e-maila z dnia 1 kwietnia 2008r. wraz z załącznikami - karta 253-259 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia faktury VAT nr 112/R/08 – karta 7 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13.
Po podpisaniu umowy mężczyzna przedstawiający się jako J. C., poinformował P. K., że na drugi dzień po rusztowania przyjadą dwa tiry.
Rzeczywiście w dniu następnym przyjechały samochody po odbiór rusztowania. W związku z powyższym w dniu 9 kwietnia 2008r. został wystawiony załącznik nr 1 do umowy najmu z dnia 8 kwietnia 2008r., który stanowił protokół zdawczo – odbiorczy, w którym pod 36 pozycjami oznaczono elementy zestawu rusztowań stanowiących przedmiot umowy najmu z dnia 8 kwietnia 2008r.
Na protokole tym podpisał się magazynier wydający rusztowania W. B. , a przy pozycji „odbierający” został złożony podpis o treści (...).
Magazynier na protokole zdawczo odbiorczym zapisał numery rejestracyjne składów pojazdów, które przyjechały po odbiór rusztowań opisując 1 skład numerami (...)i (...)oraz 2 skład numerami (...)i (...).
W tej samej dacie został podpisany protokół wydania do umowy nr (...), podpisany tak jak protokół zdawczo - odbiorczy.
Dowód:
- kserokopia protokołu zdawczo – odbiorczego – karta 16,18,57 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia protokołu wydania – karta 17 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia dokumentu przesunięcia międzymagazynowego – karta 19 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia potwierdzenia salda – karta 58 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- częściowo zeznania świadka D. O. – karta 183 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 78-79, 167-169,173-174, 214, 264-265;
- częściowo zeznania świadka P. K.– karta 183-184 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 3, 156, 160-162, 175-176, 216.
Samochody ciężarowe oraz naczepy, które zabrały elementy rusztowania z firmy (...) Sp. z o.o. stanowią własność Firmy (...). (...) Spółka Jawna z siedzibą w D., zajmującej się wykonywaniem usług transportowych w kraju i poza jego granicami, której jednym ze współwłaścicieli jest A. G..
Osoba przedstawiająca się jako J. C. właściciel firmy (...) z P. firmie tej, wyłącznie w rozmowie telefonicznej z A. G., zleciła transport rusztowań z D. z siedziby spółki (...) do D..
Transport powyższy zrealizowali w dniu 9 kwietnia 2008r. kierowcy zatrudnieni w G. A.. (...) Spółka Jawnatj. K. L.kierujący samochodem o nr rej (...)z naczepą o nr rej (...)oraz J. B.kierujący samochodem o nr rej (...)z naczepą o nr rej. (...).
Kierowcy ci, po załadowaniu rusztowań wydanych z magazynu (...). z o.o na samochody przewieźli je do D. i rozładowali na parkingu przy ul. (...), skąd zostały odebrane i przeładowane, na inne mniejsze pojazdy, które po nie podjechały. Uzgodnioną zapłatę za wykonany transport kierowcy otrzymali na parkingu gotówką.
D. O.polecił P. K.aby pojechał za samochodami ciężarowymi, które zabrały ze spółki rusztowania. P. K.widząc rozładunek rusztowań na parkingu w D.i przypuszczając, że samochody o tak dużym tonażu nie mogą wjechać do (...)powrócił do D..
Dowód:
- częściowo zeznania świadka D. O. – karta 183 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 78-79, 167-169,173-174, 214, 264-265;
- częściowo zeznania świadka P. K.– karta 183-184 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 3, 156, 160-162, 175-176, 216.
W dniu 30 kwietnia 2008r. została wystawiona przez (...) Sp. z o.o.(jako wystawcę) wobec firmy (...)(jako nabywcy) faktura VAT nr (...)na kwotę 3.555,76 zł brutto obejmująca zapłatę za okres od 23.04.08r. do 30.04.08r. która ze strony wystawcy został podpisana i opieczętowana przez P. K.– doradcę techniczno handlowego spółki, nie zawierała podpisu odbiorcy.
Należność z tytułu tej faktury również wpłynęła na konto spółki przelewem.
Kolejna wystawiona przez (...) Sp. z o.o. faktura VAT nr (...) z dnia 29 maja 2008r., z tytułu czynszu za wynajmem rusztowań za okres od 01.05.08r. do 31.05.08 r., na kwotę brutto 13.778,58 zł, z terminem płatności w dniu 14 czerwca 2008 roku, nie została uregulowana.
Dowód:
- kserokopia faktury VAT nr 136/R/08 – karta 8 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia faktury VAT nr 171/R/08 – karta 9 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- częściowo zeznania świadka D. O. – karta 183 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 78-79, 167-169,173-174, 214, 264-265;
- częściowo zeznania świadka P. K.– karta 183-184 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 3, 156, 160-162, 175-176, 216.
W czerwcu 2008r. podczas rozmowy telefonicznej osoba przedstawiająca się jako J. C.podała nowy numer kontaktowy do siebie tj. (...). Pod tym numerem P. K.kontaktował się z tym mężczyzną od dnia 13 czerwca 2008r. w kwestii uregulowania niezapłaconej faktury. P. K.w rozmowach telefonicznych był zwodzony przez tego mężczyznę co do daty należnej zapłaty. Następnie P. K.ustalił, że rusztowania spółki nie znajdują się pod adresem (...)i (...)w D..
Dowód:
- oryginał umowy najmu rusztowań nr 21/04/2008/(...) – karta 260-262 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- kserokopia umowy najmu rusztowań nr 21/04/2008/(...) – karta 4-6,54-56 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- częściowo zeznania świadka D. O. – karta 183 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 78-79, 167-169,173-174, 214, 264-265;
- częściowo zeznania świadka P. K.– karta 183-184 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 3, 156, 160-162, 175-176, 216;
- wykazy połączeń telefonicznych – karta 120-124 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
J. C. przy przyjęciu do A. we W. posiadał dowód osobisty nr (...).
Dowód:
- pismo A. z dnia 27 listopada 2009r. - karta 360 akt.
Oskarżony G. O. ma 65 lata, rozwiedziony, nie posiada nikogo na utrzymaniu, wykształcenie zawodowe, aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności.
Oskarżony G. O. był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie sygn. akt 1367/02 z dnia 14 sierpnia 2003r., zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 10 marca 2004r. sygn. akt VII Ka 1125/03 został skazany za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 07.05.2004r. do 20.09.2004r. oraz od 09.10.2005r. do 24.11.2005r.
Dowód:
- dane osobopoznawcze oskarżonego G. O. – karta 611 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
- dane o karalności oskarżonego G. O. – karta 508-509, 528-529, 572-573, 589-590, 601-602 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13;
G. O. zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym, nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na obydwu etapach postępowania konsekwentnie twierdził, że zarzuca się mu popełnienie czynu, którego dopuścił się J. C., który nie zgłosił zagubienia dowodu osobistego. Ponadto oskarżony stwierdził, że nie został rozpoznany przez pracowników pokrzywdzonej spółki (w yjaśnienia oskarżonego G. O. – karta 181-182, 103-104 oraz z akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13 – karta 611, 683, 686-687).
Oskarżyciel subsydiarny zarzucił oskarżonemu G. O., to że w dniu 8 czerwca 2008r. w D. działając wspólnie i w porozumieniu z inna osobą przywłaszczył sobie powierzone mu mienie znacznej wartości w postaci 1584 m 2 rusztowań fasadowych o wartości 234.230,12 zł na szkodę (...) Sp. z o. o. w D., przy czym działał on w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 k.k., będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie sygn. akt 1367/02 z dnia 14 sierpnia 2003r. za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k., zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 10 marca 2004r. sygn. akt VII Ka 1125/03 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 07.05.2004r. do 20.09.2004r. oraz od 09.10.2005r. do 24.11.2005r. i zakwalifikował zarzucany mu czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
W ocenie Sądu, brak jest, w świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, niewątpliwych dowodów, na to, że to oskarżony G. O. wszedł w posiadanie przedmiotowych rusztowań fasadowych, a następnie przywłaszczył je na szkodę spółki (...).
Wskazać należy, że oskarżony G. O. zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym, nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na obydwu etapach postępowania konsekwentnie twierdził, że zarzuca się mu popełnienie czynu, którego dopuścił się J. C., który przecież nie zgłosił zagubienia dowodu osobistego. Ponadto oskarżony stwierdził, że nie został rozpoznany przez pracowników pokrzywdzonej spółki.
Sąd zważył, że samo okazanie osoby G. O. pracownikom pokrzywdzonej spółki obarczone było licznymi wadami i nie może stanowić wiarygodnego dowodu w sprawie.
Wskazać należy, że w dniu 22 stycznia 2013r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie dokonał przesłuchania świadków P. K.(k. 607 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13) oraz D. O.(k. 608 akt Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie o sygn. akt 1 Ds. 682/13).
Jak wynika z powołanego powyżej protokołu przesłuchania P. K.stwierdził on: „ Pod pokojem nr (...)zobaczyłem siedzącego pod ochroną funkcjonariuszy Policji mężczyznę. Jestem pewien, że jest to ten mężczyzna, który w 2008r. pobrał z firmy w której się zatrudniłem (...)rusztowania fasadowe. Właściwie ten mężczyzna nie pobierał tych rusztowań on podpisał umowę”. Z powyższego protokołu nie wynika jaką osobę spotkał P. K.na korytarzu. Z uwagi na to, że G. O.został również w tym dniu przesłuchiwany przez tego samego prokuratora to można się domyślać, że chodziło o osobę tego oskarżonego. Na rozprawie przed Sądem Okręgowym świadek rozpoznał oskarżonego G. O.jako osobę z którą podpisywana była przedmiotowa umowa.
W dniu 22 stycznia 2013r. został przesłuchany również w charakterze świadka D. O.. Świadek ten zeznał „ Pod pokojem nr (...)zobaczyłem siedzącego pod ochroną funkcjonariuszy Policji mężczyznę. Nie jestem pewny, czy jest to ten mężczyzna, który w 2008r. pobrał z firmy w której jestem zatrudniony (...)rusztowania fasadowe. Właściwie ten mężczyzna nie pobierał tych rusztowań on podpisał umowę najmu (…) Według mnie umowę podpisywał mężczyzna którego zdjęcie widniało w dowodzie osobistym jakim posługiwał się w czasie tej czynności”. Podobnie jak w przypadku zeznań P. K.z protokołu nie wynika kogo świadek spotkał na korytarzu. Można się jedynie domyślać, że chodziło o osobę oskarżonego G. O.. Na rozprawie przed Sądem Okręgowym świadek stwierdził, że nie miał nigdy kontaktu z oskarżonym.
Powyższe czynności okazania osoby oskarżonego G. O.(oczywiście jeżeli przyjmie się założenie, że okazywana była ta właśnie osoba) świadkom P. K.i D. O., obarczone są licznymi wadami, które nakazują uwzględnienie ich wyników z wielką ostrożnością.
Po pierwsze zgodnie z art. 173 § 1 k.p.k. osobie przesłuchiwanej można okazać inną osobę lub rzecz w celu jej rozpoznania. Okazanie powinno być przeprowadzone tak, aby wyłączyć sugestię. W myśl § 3 tego przepisu, podczas okazania osoba okazywana powinna znajdować się w grupie obejmującej łącznie co najmniej cztery osoby. Przypadkowe spotkanie osoby siedzącej na korytarzu w prokuraturze, po 5 latach od popełnienia przestępstwa nie może stanowić czynności procesowej okazania z wynikającymi z tej czynności skutkami prawnymi. Ponadto stwierdzenie, że świadek siedzącą na korytarzu osobę rozpoznał „po wzroście” budzi wątpliwości sądu.
Po drugie również inne względy nie pozwalają na traktowanie rozpoznania przez P. K.jako niewątpliwego dowodu na tę okoliczność, iż osoba z którą spółka podpisała umowę w dniu 8 kwietnia 2008r. i na tej podstawie wydała rusztowania to rzeczywiście oskarżony G. O..
W postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przeciwko J. C.dokonano czynności okazania wizerunku J. C.(umieszczonego na tablicach poglądowych z innej sprawy toczącej się przeciwko niemu pod sygn. akt 2 Ds. 1020/08 oraz na zdjęciu z Aresztu Śledczego we W.wykonanego oskarżonemu J. C.jako skazanemu, a także na zdjęciach załączonych do wniosków składanych przez oskarżonego o wydanie dowodu osobistego) świadkom P. K.i D. O., którzy jak zeznali i jak wynika z dokumentu umowy najmu z dnia 8 kwietnia 2008r. uczestniczyli przy jej zawieraniu z osobą przedstawiająca się jako J. C., właściciel firmy (...).
Podkreślić należy, że P. K.(k. 160-162) po okazaniu mu tablicy poglądowej ze zdjęciami czterech osób (k. 179) zeznał, iż rozpoznaje mężczyznę, który zawierał umowę najmu rusztowań i jako tego wskazał mężczyznę, którego zdjęcie zostało oznaczone numerem 1. Rzeczywiście jest to zdjęcie J. C.. Po okazaniu zdjęcia (k. 181) świadek nie rozpoznał widniejącej na nim osoby, stwierdzając, że jest ono niewyraźne. Natomiast rozpoznał jako osobę, która zawierała umowę w przedmiocie najmu rusztowań, mężczyznę na zdjęciu dołączonym do wniosku J. C.o wydanie dowodu osobistego (k. 183), a także stwierdził, iż rozpoznaje jako tę osobę, mężczyznę na zdjęciu nr 2 na tablicy poglądowej (k. 187), które to zdjęcie także jest zdjęciem J. C., podobnie rozpoznał jego wizerunek na tablicy poglądowej (k. 188) na zdjęciu nr 1, które też jest zdjęciem J. C.. Świadek P. K., również po okazaniu mu zdjęcia J. C.pochodzącego z ewidencji Aresztu Śledczego we W.(k.172), rozpoznał J. C.jako osobę wynajmującą rusztowania (k.175-176). Podobnie po okazaniu mu zdjęć J. C.załączonych do oryginałów składanych przez niego wniosków o wydanie dowodu osobistego (jak na k.213) P. K.zeznał, „ja jestem przekonany, że jest to mężczyzna, który podpisywał umowę na wynajem rusztowań.” (k.216).
Na rozprawie przeciwko J. C.przed Sądem Rejonowym w Dzierżoniowie w sprawie IIK 88/09 w dniu 19 maja 2009r. przesłuchany w charakterze świadka P. K.podtrzymał swoje zeznania złożone do protokołów okazania jak na k. 160-162 i 176 oraz 216 i podał, że „ W oskarżonym rozpoznaję tą osobę, która podpisywała umowę z prezesem. Oskarżony miał wtedy przyciemnione okulary. Raczej nie mam wątpliwości, że jest on tą osobą, która podpisała umowę. (k.265) „ Raczej oskarżony jest tą osobą, która podpisała umowę, to było dawno. Ja również w postępowaniu przygotowawczym oglądałem okazywane mi fotografie. Jak się okazało na tych fotografiach rozpoznałem oskarżonego.” (k.266).
Tak więc P. K.gdy toczyło się postępowanie przeciwko J. C.rozpoznał tego oskarżonego jako osobę która podpisywała umowę najmu, natomiast gdy postępowanie zaczęło się toczyć przeciwko G. O.to zmienił swoje zeznania i wówczas rozpoznał tego oskarżonego jako osobę która podpisywała umowę najmu. Oczywiście P. K.wytłumaczył powyższe rozbieżności tym, że w pierwszym postępowaniu zasugerował się wizerunkiem ze zdjęcia z dowodu osobistego osoby podpisującej umowę. W ocenie Sądu powyższe zeznania jedynie świadczą o tym, że P. K.nie pamiętał wizerunku osoby rzeczywiście podpisującej umowę najmu, skoro bezpośrednio po zajściu gdy jeszcze mógł pamiętać wizerunek osoby, która przebywała w biurze zasugerował się innym wizerunkiem, znajdującym się na zdjęciu w dowodzie osobistym. Ponadto kategoryczne rozpoznania osoby, z która miał kontakt jednorazowy, ponadto po 5 latach budzi duże zastrzeżenia i wątpliwości Sądu.
Po trzecie świadek D. O. prezes (...) Sp. z o.o., który w jej imieniu podpisał umowę najmu z dnia 8 kwietnia 2008r. w obecności osoby przedstawiającej się jako J. C. właściciel firmy (...) nie rozpoznał G. O. jako osobę ta umowę podpisującą, stwierdzając nawet że nie miał z tym oskarżonym nigdy kontaktu i go nie zna. Przy czym w sprawie, która toczyła się przeciwko J. C. rozpoznał on jako osobę podpisująca umowę najmu J. C..
Reasumując powyższe rozważania, w ocenie Sądu upływ czasu i wadliwość czynności okazania przeprowadzonego w postępowaniu przygotowawczym musi się również przekładać na ocenę miarodajności rozpoznania przez P. K.oskarżonego G. O., które należy traktować ze szczególną ostrożnością.
Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma i dokumentów celem ustalenia, czy podpisy znajdujące się na umowach zawartych z pokrzywdzoną spółką, jak też z A. C. zostały złożone przez J. C.. Biegły sądowy J. F. w swojej opinii z dnia 5 maja 2009r. (k.280-290) dysponując licznym, obiektywnym materiałem porównawczym (zawierającym podpisy J. C.), a powstałym w okresie od 1983r. (wykaz na k. 281 opinii) oraz oryginałami umów: zlecenia z dnia 01.04.2008r. oraz najmu z dnia 8.04.2008r., kategorycznie stwierdził, że zarówno podpis o treści (...) usytuowany pod zapisem daty „02.04.2008r.” po lewej stronie, w dolnej części, na drugiej stronie dokumentu umowy z dnia 01.04.2008r. zawartej pomiędzy A. C. a Firmą (...) (znajdującej się na k. 140-141 akt), jak też podpis o treści: (...) usytuowany w obrębie odcisku pieczątki o treści (...) w pozycji (...) po prawej stronie, w dolnej części, na drugiej stronie dokumentu umowy z dnia 8.04.2008r. zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o. a Firmą (...) (znajdującej się na k 260-261 akt) nie zostały nakreślone przez J. C., którego wzory pism i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy (k. 290 ).
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Dzierżoniowie w dniu 13 kwietnia 2010r. wydał postanowienie aby przeprowadzić dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma i dokumentów celem ustalenia, czy podpis znajdujący się na umowie zawartą z pokrzywdzoną spółką został złożony przez G. O.. Biegły sądowy J. F. w swojej opinii z dnia 2 maja 2010r. (k.494-500) dysponując licznym, obiektywnym materiałem porównawczym (zawierającym podpisy oskarżonego G. O.), a powstałym w okresie od 1969r. (wykaz na k. 495 opinii) oraz oryginałem umowy najmu z dnia 8.04.2008r., kategorycznie stwierdził, że podpis o treści (...) usytuowany w obrębie odcisku pieczątki o treści (...) w pozycji (...) po prawej stronie, w dolnej części, na drugiej stronie dokumentu umowy z dnia 8.04.2008r. zawartej pomiędzy (...) Sp. z o.o. a Firmą (...) prawdopodobnie został nakreślony przez G. O., którego wzory pism i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy (k. 500).
Następnie Prokurator przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma i dokumentów celem ustalenia, czy kwestionowany podpis o brzmieniu J. C. widniejący na umowie zawartej z A. C. został złożony przez G. O..
Biegły sądowy J. F. w swojej opinii z dnia 28 maja 2013r. (k. 657-671) dysponując licznym, obiektywnym materiałem porównawczym (zawierającym podpisy oskarżonego G. O.), a powstałym w okresie od 1969r. (wykaz na k. 658 opinii) oraz oryginałem umowy zlecenia z dnia 01.04.2008r. stwierdził, że podpis o treści (...) usytuowany pod zapisem daty „02.04.2008r.” po lewej stronie, w dolnej części, na drugiej stronie dokumentu umowy z dnia 01.04.2008r. zawartej pomiędzy A. C. a Firmą (...) (znajdującej się na k. 140-141 akt) nie został nakreślony przez J. C., którego wzory pism i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy a najprawdopodobniej został nakreślony przez G. O., którego wzory pism i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy (k. 671 ).
Kolejny dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów został przeprowadzony przez Sąd Okręgowy w Świdnicy na okoliczność ustalenia czy na przedłożonych do badań dokumentach w postaci faktury (...), wniosku z dnia 25 lutego 2008r. podpisy J. C.zostały nakreślone przez niego, a w przypadku stwierdzenia, że nie zostały przez niego nakreślone to czy zostały nakreślone przez G. O.oraz celem stwierdzenia czy podpisy o treści (...)znajdujące się na umowie najmu rusztowań (...)z dnia 8 kwietnia 2008r., umowie z dnia 1 kwietnia 2008r. oraz 28 maja 2013r., fakturze VAT (...), wniosku z dnia 25 lutego 2008r., protokole odbioru technicznego rusztowania nr (...)z dnia 26 maja 2008r. zostały wykonane przez tą samą osobę.
Biegły sądowy J. F. w swojej opinii z dnia 18 maja 2014r. (k. 242-269) dysponując licznym, obiektywnym materiałem porównawczym zawierającym podpisy oskarżonego G. O., a powstałym w okresie od 1969r. (wykaz na k. 245-246 opinii) oraz zawierającym podpisy J. C., a powstałym w okresie od 1983r. (wykaz na k. 244-245 opinii) stwierdził, że:
1. podpis znajdujący się na wniosku z dnia 25 lutego 2008r. (NIP (...), PESEL (...)) dot. potwierdzenia nadania numeru identyfikacji podatkowej oraz potwierdzenia odbioru tego dokumentu (k. 12-13) ukazuje podpis, który w oryginale został najprawdopodobniej nakreślony przez J. C.;
2. podpis znajdujący się na kopii kalkowej faktury VAT (...) z dnia 08 kwietnia 2008r. wystawionej przez spółkę (...) na rzecz nabywcy firmy (...) w P. nie został nakreślony przez J. C.;
3. podpisy znajdujące się na:
- umowie najmu rusztowań (...)z dnia 8 kwietnia 2008r.
- umowie z dnia 1 kwietnia 2008r.
- protokole odbioru technicznego rusztowania nr (...) z dnia 26 maja 2008r.
najprawdopodobniej zostały nakreślone przez J. O. (k. 269).
Jak wynika z opinii biegłego zostały one wykonane przez tą samą osobę (k. 266)
Sąd uznał wszystkie opinie biegłego J. F.za w pełni miarodajny, rzetelny i fachowy materiał dowodowy, gdyż opinie te stanowią zupełną, wyczerpującą i kategoryczną ekspertyzę w zakresie zagadnień postawionych przez Sąd, stawiającą jasne i czytelne wnioski, poprzedzone wnikliwym i opisanym w opinii procesem badawczym. Dowody te są jednocześnie dowodami w pełni obiektywnym. Ponadto podkreślić należy, że wniosków wynikających ze złożonych opinii żadna ze stron nie zakwestionowała.
Tutaj należy sięgnąć do problemu związanego z opiniami prawdopodobnymi i nadawania im właściwej wartości dowodowej. Problem ten uwidacznia się w rozpatrywanej sprawie, gdzie opinia biegłego nie posiada charakteru prawdopodobnego. W doktrynie rozróżnia się dwa, wprawdzie powiązane ze sobą, ale często mylone, zagadnienia: prawdopodobieństwo wniosków biegłego oraz prawdopodobieństwo tego, czy dana opinia jest prawidłowa. W pierwszym przypadku chodzi o aspekt metodologiczny pracy biegłego, sposób dojścia do określonego prawdopodobieństwa, w różnym stopniu pewności wyrażonego w opinii, w drugim natomiast o ocenę rozumowania biegłego, a więc o ocenę wiarygodności jednego ze środków dowodowych, jakim jest specjalistyczna opinia (patrz T. Tomaszewski Dowód z opinii biegłego w procesie karnym, wyd. II, s. 119). Wobec uznania opinii za wiarygodną przez Sąd Okręgowy (o czym wyżej) i nie kwestionowaniem tej oceny przez skarżącego, Sąd szczególną uwagę swą skieruje na pierwszą kwestię, która często związana jest z obiektywną niemożnością wydawania w każdym przypadku powołania biegłego, opinii kategorycznej, oczekiwanej przez organ inicjujący dowód, gdyż może nie pozwolić na to stan aktualnej wiedzy, bądź brak opracowania odpowiednich metod naukowych, bądź niemożność ustalenia dostatecznie oznaczonych cech identyfikacyjnych, wreszcie zbyt skromny materiał badawczy, którego nie można uzupełnić.
W tym miejscu należy postawić pytanie, jak ma postąpić z taką opinią Sąd, który dla potrzeb procesu karnego musi dysponować takimi środkami dowodowymi by dać definitywne rozstrzygnięcie sprawy, a stan wiadomości specjalnych nie pozwala na udzielenie odpowiedzi na pytanie zawarte w postanowieniu o powołaniu biegłego z dostatecznym stopniem pewności. Zatem czy Sąd może taką opinię zawierającą nie kategoryczną opinię przyjąć za podstawę rozstrzygnięcia.
Rozwiązaniem może być dążenie do uzyskania opinii kategorycznej, ale w takim przypadku, jak w rozpatrywanej sprawie, jest to niemożliwe, gdyż biegły dysponował całym, kompletnym i możliwym do zdobycia materiałem dowodowym. Jak również nie występowały jakiekolwiek wątpliwości, co do poziomu wiedzy i doświadczenia biegłego. Jednakże nie można odmawiać biegłemu prawa wydawania opinii niekategorycznej, gdy obiektywne okoliczności nie pozwalają na wyciągniecie przez niego kategorycznych wniosków.
Zdaniem Sądu słuszne i mające oparcie w obowiązującym kodeksie postępowania karnego jest stanowisko przyjmowania przez Sąd opinii prawdopodobnych, traktując je jako równoprawny środek dowodowy z innymi środkami dowodowymi i kategorycznymi opiniami.
Jednakże akceptacja takiego środka dowodowego zawsze powinna być uwarunkowana szczegółowym uzasadnieniem opinii i zawartych w niej wniosków. Natomiast wywody biegłego powinny podlegać szczegółowej kontroli. Ponadto w ocenie Sądu w tym zakresie powinna mieć ona poparcie w innym materiale dowodowym.
Biegły stwierdził, że w kwestionowanych podpisach znajdują się klasyczne cechy maskowania cech grafizmu wykonawcy. Mimo braku spontaniczności kreślenia i prób maskowania własnych graficznych cech dystynktywnych wyodrębnić w nich można grupy cech charakterystycznych, dających podstawę do przeprowadzenia identyfikacji osoby, która kwestionowany podpis nakreśliła. Identyfikacja wykonawcy spornego podpisu oraz stanowczość formułowanych wniosków jest jednakże uzależniona od od ilości i jakości cech dystynktywnych grafizmu tej osoby, które uda się wyodrębnić z podrobionego podpisu. Według biegłego wyodrębnione przez biegłego cechy są wystarczające tylko do przeprowadzenia opinii prawdopodobnej. Biegły w złożonej opinii podkreślił (k. 266267), że nie ma w tym przypadku możliwości wypracowania wniosków o jednoznacznie rozstrzygającym charakterze, co spowodowane jest specyfiką kwestionowanego materiału, który nie został nakreślony naturalnie i spontanicznie, przez co nie zostały zarejestrowane w nim wszystkie, nie budzące żadnej wątpliwości, graficzne cechy osobnicze wykonawcy. Zatem główna przyczyną niewypracowania wniosków kategorycznych jest tu sam materiał kwestionowany, który pod względem ilościowo – jakościowym zawartych w nim cech do takich rozstrzygnięć – po przeprowadzonej konfrontacji z porównawczym materiałem nadesłanym do badań – nie kwalifikował się.
Sąd z urzędu w sprawie przeprowadził szereg dowodów. Jak wynika z pisma Grupa (...) Sp. z o.o.z dnia 3 kwietnia 2014r. (k. 231) obecnie nie można ustalić do kogo należało konto (...). Z uwagi na tajemnicę bankową nie można ustalić do kogo należy konto z którego dokonano przelewu w dniu 21 maja 2008r. Sąd również zapoznał się z innymi postępowaniami karnymi, które obecnie toczą się przed sądami, gdzie osobą oskarżoną o popełnienie czynu z art. 286 § 1 k.k. jest G. O.. Choć część postępowań ma podobny charakter do tego będącego przedmiotem niniejszego postępowania to akta innych spraw nie dały podstaw do przypisania G. O.winy i sprawstwa czynu popełnionego na szkodę spółki (...).
Sąd powziął poważne wątpliwości co do tożsamości osoby, która podpisała umowę o najem rusztowań jako J. C.właściciel firmy (...), a następnie ustaliła warunki ich wydania przez pokrzywdzoną spółkę oraz weszła w ich posiadanie w dniu 9 kwietnia 2008r. Z analizy materiału dowodowego w postaci: umowy z dnia 8 kwietnia 2008r. zawartej z pokrzywdzoną spółką oraz umowy z dnia 1 kwietnia 2008r. zawartej pomiędzy firmą (...)a A. C.oraz z zeznań świadków P. K., D. O.wynika, że zawarcie umowy o najem rusztowań będących przedmiotem niniejszego postępowania, poprzedzone było zawarciem umowy pomiędzy Firmą (...)rzekomo reprezentowaną przez J. C.a A. C.o montaż i demontaż oraz najem rusztowań dla celów wykonania prac fasadowych na budynkach mieszczących się w D.pod adresem (...)oraz (...). Odnośnie tej umowy, która również była przedmiotem badań biegłego grafologa J. F., biegły tej w swojej opinii również kategorycznie stwierdził, iż nie została ona podpisana podpisem o treści (...)przez J. C., pochodzący od którego materiał porównawczy został przedstawiony dla celów wykonania tej ekspertyzy, mogła zostać ona podpisana przez G. O.. Niemniej jednak rusztowania którymi dysponował A. C.nie należały do pokrzywdzonej spółki, miały one oznaczenia spółki (...). Na marginesie wskazać również należy, że A. C., który jako Zleceniodawca i wykonawca prac fasadowych na ww. budynkach zawarł umowę z dnia 01 kwietnia 2008r., nie rozpoznał jako swojego kontrahenta, z którym zawarł tę umowę oskarżonego G. O.. Świadek ten natomiast, w przeciwieństwie od świadków P. K.i D. O., miał co najmniej kilkukrotny kontakt z osobą podającą się za J. C.właściciela Firmy (...).
Zebrany w sprawie materiał dowodowy, który Sąd ocenił zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 5 § 2 k.p.k. nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu G. O. sprawstwa i winy. Przeprowadzone we wskazany wyżej sposób rozważania, uzasadniają, zdaniem sądu, uniewinnienie oskarżonego od postawionego mu aktem oskarżenia zarzutu. Podkreślić należy, że w realiach niniejszej sprawy brak dowodów dla niewątpliwego ustalenia, iż to G. O., który nie przyznał się do winy i sprawstwa jest osobą, która w dniu 8 kwietnia podpisała umowę z pokrzywdzoną spółką.
O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z dyspozycją art. 632 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 640 k.p.k. , zgodnie, z którym w przypadku uniewinnienia oskarżonego koszty procesu ponosi oskarżyciel subsydiarny.