Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Władysławy Kunickiej - Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 24 października 2014 roku

sprawy skazanego D. P.

syna R. i H. z domu Z.

urodzonego (...) w T.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 27 czerwca 2014 roku, sygnatura akt VI K 243/14

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację obrońcy skazanego za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 147,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 673 / 14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świdnicy w wyroku łącznym z dnia 27 czerwca 2014r. sygn. akt VI K 243 / 14

ustalił, że D. P. został skazany prawomocnie wyrokami :

1)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 27 listopada 2009 roku (sygn. akt VI K 1616/07) za czyn z art. 288§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2007 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

2)  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 23 lutego 2010 roku (sygn. akt III K 40/10) za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 kk popełniony w dniu 25 grudnia 2008r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełnione w warunkach art. 91§1 kk w okresie od 21 grudnia 2008 roku do 22 grudnia 2008 roku i od 23 grudnia 2008 roku do 24 grudnia 2008 roku na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 292§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełniony w czerwcu 2008 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 275§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełniony w grudniu 2008 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyny z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 kk popełnione w warunkach art. 91§1 kk w dniu 12 grudnia 2008 roku i w dniu 25 grudnia 2008 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, po czym tak wymierzone kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

3)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 04 października 2010 roku (sygn. akt VI K 774/10) za czyny z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełnione w warunkach art. 91§1 kk w nocy z 25/26 lipca 2007 roku i 26 lipca 2007 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 279§1 kk i art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z ar. 64§1 kk popełniony w dniu 26 lipca 2007 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności, po czym tak wymierzone kary jednostkowe połączono i wymierzono karę łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

4)  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 15 marca 2011 roku (sygn. akt III K 1591/10) za czyn z art. 178a§1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w dniu 7 sierpnia 2009 roku na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności;

5)  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 08 grudnia 2011 roku (sygn. akt VI K 524/10) za czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§1 kk popełniony z 7/8 grudnia 2008 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

6)  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 14 marca 2005 roku (sygn. akt II K 1255/04) na kary łączne 5 lat pozbawienia wolności i 2 lat pozbawienia wolności

Po czym :

I.  na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk i 91 § 2 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego D. P. wyrokami opisanymi w pkt. 1, 2, 3, 4, 5 części wstępnej wyroku łącznego i wymierzył skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 572 kpk umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania wyrokiem łącznym opisanym w pkt. 6 części wstępnej wyroku łącznego;

III.  wyroki podlegające łączeniu w pozostałym zakresie pozostawił do odrębnego wykonania;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 577 kpk na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu D. P. okres dotychczas odbytych kar:

- kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 27 listopada 2009 roku (sygn. akt VI K 1616/07) od dnia 26 lipca 2007 roku do dnia 8 maja 2008 roku;

- kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 23 lutego 2010 roku (sygn. akt III K 40/10) od dnia 25 grudnia 2008 roku do dnia 27 grudnia 2008 roku,

- kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 15 marca 2011 roku (sygn. akt III K 1591/10) od dnia 7 sierpnia 2009 roku do dnia 8 sierpnia 2009 roku;

V.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu udzielonej skazanemu przed Sądem Rejonowym;

VI.  zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów postępowania zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Z wyrokiem tym w części dotyczącej wymiaru kary łącznej nie pogodził się skazany, wnosząc apelację za pośrednictwem obrońcy z urzędu.

Obrońca skazanego na podstawie art. 425 § 1 i 2 kpk i art. 444 kpk zaskarżył wyrok na korzyść skazanego w części dotyczącej wymiaru kary łącznej – określonej w pkt. I orzeczenia – w wysokości 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na zasadzie art. 427 § 2 kpk i art. 438 pkt 4 kpk wyrokowi temu w zaskarżonej części zarzucił rażącą niewspółmierność kary łącznej poprzez zastosowanie przy jej wymiarze zasady częściowej absorpcji poszczególnych kar zamiast zasady pełnej absorpcji.

Na zasadzie art. 427 § 1 kpk i art. 437 § 2 kpk wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części przez wymierzenie skazanemu kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji orzeczonych kar, a ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje;

Apelacja jest bezzasadna i to w stopniu oczywistym.

Kontrola odwoławcza zaskarżonego wyroku wykazała, że Sąd I instancji prawidłowo ustalił nie tylko warunki połączenia poszczególnych kar pozbawienia wolności, prawomocnie wymierzonych skazanemu, ale równie słusznie określił wymiar kary łącznej, co obszernie i wyczerpująco uzasadnił.

Niezasadnie apelujący domaga się zastosowania zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej, gdyż skazany na taką promocję nie zasługuje. Jak apelujący przyznaje, zbadał Sąd I instancji związki przedmiotowe pomiędzy poszczególnymi przestępstwami i uwzględnił ich recydywny charakter w ramach art. 64 § 1 kk w odniesieniu do występków podobnych przeciwko mieniu jako przemawiający przeciwko stosowaniu pełnej absorpcji, które to stanowisko jest trafne, chociażby wobec wielokrotnej karalności sądowej skazanego. Wypada też zauważyć, że spośród 5-ciu skazań objętych zaskarżonym wyrokiem łącznym dwa tj. pod poz. 2) i 4) nie dotyczą czynów przeciwko mieniu, ale innych dóbr chronionych prawem, to liczne występki kwalifikowane z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ( poz. 2 wyroku) oraz przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym i wymiarowi sprawiedliwości (poz. 4 wyroku łącznego). Nie jest więc tak, jak to podnosi apelujący, że pomiędzy wszystkimi czynami, objętymi przedmiotowymi skazaniami, zachodzi bliski związek przedmiotowy, przejawiający się w podobieństwie naruszonych dóbr.

Prawidłowo zostały określone dolna i górna ( tu 8 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności jako suma kar jednostkowych) granica wymiaru kary łącznej. Uwzględnił Sąd Rejonowy także postępy resocjalizacji skazanego w warunkach izolacji więziennej jako umiarkowane, także i to, że D. P. był kilkudziesięciokrotnie nagradzany i nie były stosowane wobec niego kary dyscyplinarne, jakkolwiek w poprzednim okresie izolacji penitencjarnej skazany zachowywał się nagannie, to aktualnie postawę zmienił, resocjalizacja więc postępuje prawidłowo, ale prognoza penitencjarna pozostaje umiarkowaną. Nie dostrzega apelujący, iż podkreślił Sąd Rejonowy odejście od zasady pełnej kumulacji kar wobec potrzeby racjonalizacji oddziaływania resocjalizacji więziennej, gdyż skazany – wobec wskazanych wyżej postępów resocjalizacji - nie jest sprawcą, zasługującym na szczególnie ostre potraktowanie.

Wedle powszechnie aprobowanej wykładni sądowej art. 86 § 1 kk, dokonanej np. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28.02.2014r. sygn. akt II AKa 511/13 Biul.SAKa 2014/2/27 baza danych LEX 1487578 cyt. „Kara łączna to szczególna kara wymierzana niejako "na nowo" i jako taka stanowić musi syntetyczną całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości - pozostających w realnym zbiegu - przestępstw. Na marginesie należy także zauważyć, że co do zasady taki stan rzeczy może w wyroku łącznym nawet pogorszyć sytuację skazanego, w szczególności przy łączeniu wyroków zawierających już kary łączne, bądź kary orzeczone za ciąg przestępstw, bowiem sąd orzekający nową karę łączną nie tylko nie jest związany wymierzonymi w poszczególnych sprawach karami łącznymi, ale i granice nowej kary łącznej nie wyznaczają mu poprzednio orzeczone kary łączne, a wyłącznie granice te są wyznaczone wysokością kar jednostkowych orzeczonych za poszczególne przestępstwa przypisane skazanemu w wyrokach podlegających łączeniu.”

Tak więc wbrew oczekiwaniom skazanego wymiar orzeczonej kary łącznej 5-ciu lat i 6-ciu miesięcy pozbawienia wolności , określony przy znaczącym stosowaniu zasady częściowej absorpcji kar, jest dość umiarkowany, więc nie nosi cechy surowości, a już tym bardziej rażącej w rozumieniu art. 438 pkt. 4 kpk. Wobec skazanego D. P. nie występują uzasadnione podstawy dla czynienia jakichkolwiek zmian zaskarżonego wyroku na korzyść skazanego.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie §14 ust. 5 oraz § 19 ust.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – Dz.U. Nr 163 poz.1348 z późn. zm.

O wydatkach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk. i art. 624 § 1 kpk. uznając, iż wobec odbywania długotrwałej kary izolacyjnej i braku jakiegokolwiek majątku, zasadnym jest zwolnienie skazanego od ich ponoszenia.

ap