Sygn. akt V U 2090/12
Dnia 5 marca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku
V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Helena Mironiuk
Protokolant Anna Filipowicz
po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 roku w Białymstoku
sprawy z wniosku D. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o rentę z tytułu niezdolności do pracy
na skutek odwołania D. G.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
z dnia 23 listopada 2012 roku
Nr (...)
Zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje D. G. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 listopada 2012 roku do dnia 31 października 2013 roku
Sygn. Akt V U 2090/12
Decyzją z dnia 23 listopada 2012 roku ZUS/O w B. odmówił D. G. przywrócenia prawa do renty, które ustało 31 października 2012 roku wskazując na orzeczenie komisji lekarskiej , która nie stwierdziła niezdolności do pracy.
W odwołaniu od decyzji D. G. wskazując na wiele schorzeń , brak poprawy stanu zdrowia i możliwości podjęcia pracy zarobkowej wnosiła o przyznanie renty.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 153 poz. 1227 ze zm) prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy , podlega przywróceniu, jeśli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony stał się ponownie niezdolny do pracy .
W celu ustalenia czy schorzenia występujące u odwołującej wskazują na częściową lub całkowitą niezdolność do pracy Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu neurologii , która po rozpoznaniu stwardnienia rozsianego pod postacią niedowładu spastycznego kończyn prawych i zespołu móżdżkowego w obserwacji , oraz zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego z dyskopatią L4-L5 – L5 –SI z dodatnimi objawami korzeniowymi rozciągowymi, z upośledzeniem funkcji układu ruchu uznała, iż powodują one częściową niezdolność do pracy zarobkowej w dalszym ciągu na okres 1 roku.
W uzasadnieniu opinii biegła wyjaśniła, iż odwołująca zachorowała nagle w 2002 r. i wówczas rozpoznano proces demielinizacyjny na podstanie kilku ognisk w badaniu MRI, zapalenia nerwów pozagałkowych i stanu klinicznego. Aktualny stan kliniczny pod postacią zespołu piramidowo - móżdżkowego daje podstawy do uznania częściowej niezdolności do pracy na okres 1 roku. Także dolegliwości ze strony kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego i kończyny dolnej prawej są wynikiem zmian zwyrodnieniowych z dyskopatią wielopoziomową widoczne w badaniu MRIkręgosłupa – które stwierdza ograniczenie zakresu ruchów kręgosłupa l – s i także z tego powodu odwołująca wymaga intensywnego leczenia neurologicznego i rehabilitacji.
Stan zdrowia odwołującej uległ pogorszeniu, uniemożliwia podjęcie pracy zawodowej z powodu trudności w poruszaniu się i zaburzeń równowagi.
Uzupełniając opinię wobec zastrzeżeń organu rentowego biegła wyjaśniła ponadto, iż już w 2002 i 2003r. na podstawie badań biegli lekarze stwierdzili zespół piramidowy móżdżkowy i były to typowe objawy stwardnienia rozsianego, potwierdzone badaniem MR. Były także typowe zmiany zaburzeń wzroku, ze zmianami w polu widzenia, a badanie w 2002r., które stwierdziło proces demielinizacyjny świadczyło o żucie choroby stwardnienia rozsianego – jest to choroba przewlekła i monozależna, gdzie rokowanie jest postępujące i niepomyślne. Objawy te utrzymują się, odwołująca pada będą w pozycji stojącej, występują zaburzenia równowagi i schorzenia te wskazują na częściową niezdolność do pracy zarobkowej.
Podstawą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest opinia biegłego neurologa wydana po uprzednim badaniu odwołującej i analizie dokumentacji medycznej, jest obiektywna, przekonywująca i zasługuje na uwzględnienie.
Opinia wskazuje na utrzymujące się schorzenia, pogorszenie stanu zdrowia i celowość orzeczenia dalszej częściowej niezdolności do pracy na okres 1 roku.
Mając na uwadze powyższe ustalenia należało zmienić decyzję organu rentowego i z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzec jak w wyroku.