Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2014r. w S.

odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 czerwca 2013 r. Nr (...)

w sprawie S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. W. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 15 marca 2014r. do 31 sierpnia 2014r.

Sygn. akt: IV U 949/13 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił S. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, że wymieniony nie jest niezdolny do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że jest po dwóch zawałach i nie może ciężko pracować. Z uwagi na występujące schorzenia do końca życia musi się leczyć (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 14 czerwca 2013r., która stwierdziła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. W. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 kwietnia 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 2 sierpnia 2012r. k.50 akt rentowych). W dniu 10 kwietnia 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.54 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 15 maja 2013r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 15 maja 2013r. k.56 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez ubezpieczonego sprzeciwu od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 14 czerwca 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia Lekarza Orzecznika k.57 akt rentowych i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 14 czerwca 2013r. k.61 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 28 czerwca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 28 czerwca 2013r. k.62 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 59 lat i wykształcenie podstawowe. Pracował jako zbrojarz, glazurnik, pracownik fizyczny na budowach, a także jako nastawniczy na (...). W okresie pobierania renty podjął pracę w charakterze dozorcy (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych oraz świadectwa pracy k.5-17 akt rentowych za wnioskiem z 10 lutego 2010r.).

Ubezpieczony cierpi na przewlekłą stabilną chorobę wieńcową, w sierpniu 2009r. przebył ostry zespół wieńcowy ściany dolnej leczony P. (...) + (...) i P. (...) + DES, ponadto występuje u niego nadciśnienie tętnicze umiarkowane, otyłość, zaburzenia gospodarki lipidowej. W maju 2013r. przebył złamanie żebra VI prawego i stłuczenie barku prawego, a w 1998r. złamanie obojczyka prawego leczone operacyjnie. Na skutek schorzeń i urazów narządu ruchu ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Występuje u niego niewielkie ograniczenie ruchomości barku prawego, ale zakres ruchu jest użyteczny, sprawność manualna i siła chwytu obu rąk jest prawidłowa, kręgosłup zachował wydolną funkcję statyczno-dynamiczną, bez zespołu korzeniowego, bez objawów uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Natomiast z powodu progresji zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych u ubezpieczonego doszło do poszerzenia lewego przedsionka serca oraz obniżenia funkcji skurczowej lewej komory serca. Stan taki objawił w badaniu echo serca z 15 marca 2014r. oraz w teście wysiłkowym z 17 marca 2014r., kiedy to zaobserwowano u ubezpieczonego zmęczenie i reakcję hipertensyjną. Powyższy stan spowodował, że ubezpieczony stał się ponownie częściowo niezdolny do pracy od 15 marca 2014r. do 31 sierpnia 2014r. (opinia biegłych ortopedy, neurologa i kardiologa k.9-10 oraz opinie uzupełniające biegłego kardiologa k.23 i 34).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. W. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje częściowa bądź też całkowita niezdolność do pracy. Sporządzone na tę okoliczność opinie - łączna biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i kardiologii oraz opinie uzupełniające biegłego kardiologa dały podstawy do ustalenia, że w okresie od 1 maja 2013r. do 14 marca 2014r. ubezpieczony nie był niezdolny do pracy, natomiast w okresie od 15 marca 2014r. do 31 sierpnia 2014r. w związku z pogorszeniem stanu układu krążenia – w wyniku progresji zmian miażdżycowych w naczyniach wieńcowych ponownie stał się częściowo niezdolny do pracy zawodowej zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

Analizując przedmiotowe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydane zostały przez specjalistów właściwych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w świetle rozpoznanych u niego schorzeń, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinie są spójne i logiczne oraz należycie uzasadnione, ponadto uzupełniające opinie biegłego kardiologa z 24 marca 2014r. (k.23) i z 22 lipca 2014r. (k.34) nie została zakwestionowana przez żadną ze stron (stanowiska stron k.32v – minuty od 2 do 5 nagrania i k.45 – minuty od 1 do 3 nagrania).

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz regulację zawartą w art.61 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w myśl której prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy, Sąd uznał, że w sprawie zachodzą podstawy do zmiany decyzji organu rentowego. Ustalone poprzednio prawo ubezpieczonego do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy ustało z dniem 30 kwietnia 2013r. z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, a ponowna częściowa niezdolność ubezpieczonego do pracy powstała w dniu 15 marca 2014r., a zatem przed upływem 18 miesięcy od ustania poprzedniego prawa do renty.

Z przedstawionych względów Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 15 marca 2014r. do 31 sierpnia 2014r.