Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. VIII K 82/12

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2012 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSO Anna Wierciszewska – Chojnowska

Protokolant: Emila Tlaga

Prokurator Dorota Ositek

po rozpoznaniu sprawy J. F.

z wniosku skazanego

o wydanie wyrok łączny

postanowił

1. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w stosunku do skazanego J. F.;

2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych plus Vat tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego;

3. na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. skazany J. F. zwrócił się o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar wymierzonych mu w sprawach o sygn. akt III K 127/07 i III K 871/10.

Na podstawie aktualnych danych o karalności skazanego Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

J. F. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w W. z dnia 18 października 1994 r. za przestępstwo z art. 210 § 2 d.k.k. popełnione w dniu 1 kwietnia 1993 r. na karę m.in. 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (sygn. akt VIII K 176/93). Przestępstwa tego skazany dopuścił się już po wydaniu w stosunku do niego wyroków w sprawach V K 441/90 i V K 342/90, co do których w dniu 19 czerwca 1991 r. wydano wyrok łączny w sprawie o sygn. akt V K 281/91. Już po wydaniu wyroku przez Sąd Wojewódzki w sprawie VIII K 176/93 skazany popełnił kolejne przestępstwa, za które został skazany w sprawach o sygn. akt V K 235/06 (przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 29 kwietnia 2000 r.) oraz o sygn. akt III K 315/06 (przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 marca 2004 r.). W odniesieniu do tych czynów skazanemu została wymierzona kara łączna – wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla W. z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie o sygn. akt III K 127/07.

W dniu 4 maja 2011 r. J. F. został prawomocnie skazany przez Sąd Rejonowy dla W. za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 4 lipca 2010 r. (sygn. akt III K 871/10).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny może być wydany tylko wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Karę łączną Sąd wymierza natomiast wtedy, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju ( art. 85 k.k.). Jednocześnie z treści art. 575 § 1 k.p.k. wynika, że tylko wtedy, gdy zachodzi ku temu potrzeba, po wydaniu wyroku łącznego wydaje się nowy wyrok łączny.

W ocenie Sądu w stosunku do skazanego J. F. brak podstaw do wydania wyroku łącznego, obejmującego skazania w sprawach o sygn. akt III K 315/06, V K 235/06 i III K 871/10, albowiem co do nich nie zachodzą warunki określone w art. 85 k.k. Jak wynika z danych o karalności skazanego, tym pierwszym chronologicznie wyrokiem dla przestępstw, za które J. F. został w w/wym sprawach skazany, jest wyrok Sądu Rejonowego dla W. z dnia 25 stycznia 2006 r. Już po dacie wydania tego wyroku skazany dopuścił się przestępstwa, za które został z kolei skazany w ostatniej sprawie tj. III K 871/10 (przestępstwa dopuścił się w dniu 4 lipca 2010 r.). Nie było więc podstaw do rozwiązania kary łącznej orzeczonej w stosunku do skazanego wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla W. z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie III K 127/07. Potrzeba wydania nowego wyroku łącznego zachodzi bowiem tylko wtedy, gdy ujawni się skazanie, które podlega połączeniu z karami już objętymi wyrokiem łącznym bądź wtedy, gdy jeden z wyroków będących uprzednio podstawą orzeczenia o karze łącznej został zmieniony bądź uchylony.

Podobna sytuacja – co wynika z ustalonego powyżej stanu faktycznego - zachodzi w stosunku do skazań J. F. w sprawach o sygn. akt V K 441/90, V K 342/90 i VIII K 176/93.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. Orzeczenie o wynagrodzeniu za obronę z urzędu skazanego zapadło natomiast na podstawie obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, po podwyższeniu zasądzonej od Skarbu Państwa kwoty wynagrodzenia o należny podatek Vat (art. 618 § 1pkt. 11 k.p.k. i § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz. U. Nr 163 poz. 1348 ze zm.).

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w sentencji.

(...)

VIII K 82/12

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE