Sygn. akt. II Ca 319/14
Dnia 13 czerwca 2014r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia SO P.Hochman
Sędziowie SO G.Ślęzak (spr.), SO S.Łęgosz
po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi T. D.
z udziałem (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w B.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 8 maja 2014r. w sprawie 204/14
z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w B.
przeciwko T. D. i U. D.
o zapłatę
postanawia: odrzucić skargę.
W skardze z dnia 13 maja 2014r. T. D. domagał się wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 8 maja 2014r. oddalającym apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 31 grudnia 2013r. w sprawie I C 184/12.
W skardze podniósł, że wyrok został oparty na dokumentach podrobionych za pomocą przestępstwa określonego w art. 233 § 4 kk i 231 § 1 kk polegającego na „niedopełnieniu obowiązku rozliczenia wpłaconych zaliczek i wyliczenia analitycznego kosztów i rozliczenia ogólnego na lokale pozwanego przez E. M. a następnie przez wydającą opinię K. R. w ten sposób, że działali na szkodę interesu prywatnego”.
Domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie oraz zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
skarga podlega odrzuceniu.
Stosownie do art. 409 k.p.c. skarga o wznowienie postępowania powinna czynić zadość warunkom pozwu oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz wniosek o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia. Oceny, czy wymienione wymogi formalne skargi zostały spełnione, Sąd dokonuje na posiedzeniu niejawnym, a następnie na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. odrzuca ją, jeżeli została wniesiona po upływie przepisanego terminu, była niedopuszczalna lub nieoparta na ustawowej podstawie. Warunkiem możliwości rozpatrywania zasadności skargi jest przy tym spełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w cytowanym przepisie. Stwierdzenie braku spełnienia choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 410 § 1 k.p.c. powoduje odrzucenie skargi. Z art. 409 i 410 § 1 k.p.c. wynika, że sąd bada i ocenia wyłącznie podstawy wznowienia powołane w skardze, a nie rozważa innych możliwych podstaw, ani ich nie poszukuje (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2011 r., II PZ 24/11 - niepubl.).
W ocenie Sądu Okręgowego skarga pozwanego nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia postępowania. Skarżący wznowienia postępowania upatruje w podstawie określonej w przepisie art. 403 § 1 pkt 2 kpc, bowiem według jego twierdzeń wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa określonego w art. 233§4 kk i 231kk. Wskazać należy, że niedopełnienie obowiązku przez funkcjonariusza publicznego oraz przedstawienie przez biegłego fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu sądowym stanowią przestępstwa, a wznowienia postępowania z powodu przestępstwa można zgodnie z art. 404 k.p.c. żądać tylko wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów. Rozwiązanie to podkreśla rozgraniczenie kognicji sądu cywilnego i karnego. Dlatego też należy uznać, że w przypadku powołania, jako podstawy wznowienia postępowania w art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c., powstaje obowiązek wykazania, że czyn przestępczy był ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów (art. 404 k.p.c.).W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla jednak, że chodzi tu o sytuację, w której za pomocą przestępstwa został uzyskany prawomocny wyrok, od którego wnoszona jest skarga o wznowienie postępowania. Taka sytuacja z całą pewnością nie zachodzi zaś w rozpoznawanej sprawie.
Z treści skargi nie tylko nie wynika, aby w postępowaniu karnym wyrok skazujący E. M. oraz K. R. był wydany ale wynika, że taki wyrok w ogóle nie zapadł.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, iż nie zachodzi powołana przez skarżącego ustawowa podstawa wznowienia postępowania, co sprawia, że skarga podlega odrzuceniu przez Sąd Okręgowy na podstawie art. 410 kpc w związku z art. 13 §2 kpc.
(...)