Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 8 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia–Śródmieścia we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Statkiewicz

Protokolant: Marta Brodala

przy udziale Marka Zielińskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia-Śródmieście

po rozpoznaniu sprawy

A. S. syna K. i A. z domu D.

urodzonego (...) w miejscowości Ż.

PESEL: (...)

oskarżonego o to, że

W dniu 4 grudnia 2013 roku we W.kierował sam0ochodem marki R. (...) nr rej (...)jadąc ulicą (...)aD.nie stosując się do zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 16 kwietnia 2009 roku, sygn akt II K 793/08 na okres 8 lat, obowiązującego do dnia 24 kwietnia 2017 roku, orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Strzelinie z dnia 14 lipca 2010 roku, sygn. akt II k 191/10 na okres 5 lat, obowiązującego do dnia 22 lipca 2015 roku oraz wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 29 sierpnia 2013 roku, sygn. akt XII K 324/13 na okres 6 lat obowiązującego do dnia 28 września 2019 roku, będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieście we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2006 roku, sygn. akt. II K 1310/06 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 25 lipca 2008 roku do 25 stycznia 2009 roku oraz za czyn z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. wyrokiem Sadu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków, sygn. akt. II K 793/08 z dnia 16 kwietnia 2009r roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 3 kwietnia 2010 roku do dnia 3 lutego 2011 roku

tj. o czyn z art. 244 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k.

* * *

I.  uznaje oskarżonego A. S. za winnego popełnienia czynu, opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 244 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłaty, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 grudnia 2013 r. około godziny 16.40 we W. A. S. na ulicy (...) kierował samochodem R. (...) nr rej. (...). Samochód nie miał włączonych świateł mijania co zauważyli patrolujący te okolice policjanci A. H.. W związku z tym samochód zatrzymany do rutynowej kontroli drogowej, podczas której w wyniku sprawdzeń dokonanych przez policjantów ustalono, że ma on orzeczony sądownie zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, nadto okazało się, ze samochód nie miał aktualnego ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej. A. S. na pytanie policjantów stwierdził, że wie iż ma orzeczony zakaz, ale „musi jeździć” .

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 14 , 133

zeznania świadka A. H. k. 9, 134

W chwili prowadzenia pojazdu A. siwy był trzeźwy.

Dowód:: protokół z badania stanu trzeźwości k. 3

A. S. był wielokrotnie karany -w tym trzy razy za czyn z art. 178 a § 1 k.k , a także dwukrotnie za czyn z art. 244 k.k. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Krzyków z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie II K 793/08 orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów na okres 8 lat, a wyrokiem SR w Strzelinie z dnia 24 lipca 2010 w sprawie sygn. akt II K 191/10 orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, a SR dla Wrocławia Fabrycznej w dniu 29 sierpnia 2013 roku orzekł zakaz prowadzenia pojazdów w ruchu lądowym na lat 6.

Dowód: karta karna k. 19, odpisy wyroków k. 28, 29-30, 33,34-36

A. S. był skazany za podobne przestępstwo umyślne z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieście we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2006 roku, sygn. akt. II K 1310/06 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 25 lipca 2008 roku do 25 stycznia 2009 roku oraz za czyn z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. wyrokiem Sadu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków, sygn. akt. II K 793/08 z dnia 16 kwietnia 2009r roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 3 kwietnia 2010 roku do dnia 3 lutego 2011 roku.

Dowód: informacja (...)Sad

Przesłuchany w charakterze podejrzanego A. S. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Podobnie wyjaśnił w toku rozprawy. Wyjaśnienia oskarżonego zbieżne były z pozostałym materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka A. H. – funkcjonariusza Policji, podejmującego interwencję wobec oskarżonego. Zeznania tego świadka nie budziły żadnych wątpliwości co do ich wiarygodności, jest on osobą obcą dla oskarżonego, z jego zeznań wynika w sposób jednoznaczny dlaczego podjął interwencję. Żadnych wątpliwości nie budził też protokół użycia alkometru – co do rzetelności którego żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń.

Wskazany materiał dowodowy pozwolił na jednoznaczne ustalenie, że A. S. wypełnił swoim zachowaniem znamiona występku z art.244 k.k. Jak wynika bowiem z dołączonych odpisów wyroków był wobec niego wielokrotnie orzekany środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów w ruchu lądowym, przy czym ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej z dnia 29 sierpnia 2013 r. aż na okres 6 lat. Oskarżony zaś pomimo orzeczonego zakazu i w okresie jego obowiązywania, kierował pojazdem mechanicznym. Zważyć należy, że czynu tego dopuścił się ponadto w warunkach recydywy, gdyż odbył karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu rejonowego dla Wrocławia- Krzyków za czyn z art. 178 a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w okresie od 13 kwietnia 2010 r. do dnia 3 lutego 2011 r. Przyjąć więc należy, że zaistniały przesłanki z art. 64 § 1 k.k, czyn objęty niniejszym wyrokiem jest podobny- także art. 244 k.k., został popełniony w dniu 4 grudnia 2013 r., a więc w okresie do pięciu lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienie wolności.

Oskarżony miał świadomość bezprawności swojego postępowania, powiedział interweniującemu policjantowi, że wie iż ma zakaz prowadzenia pojazdów, ale” musi jeździć”. Świadczy to w ocenie Sądu, ze oskarżony pomimo, że odbywał już karę pozbawienia wolności za- między innymi- nie stosowanie się do zakazu sądowego w dalszym ciągu nie respektuje wyroków Sądów. Zdaniem Sądu okazuje przez to rażące lekceważenie dla porządku prawnego.

Sąd wymierzył karę pozbawienia wolności w wysokości 1 roku, mając na uwadze jako okoliczności obciążające wielokrotną karalność oskarżonego za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym jak i przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, nadto sąd uwzględnił okoliczność, że oskarżony odpowiada w warunkach recydywy podstawowej. Okoliczności te były też podstawą orzeczenia kary bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, zdaniem Sądu nie ma żadnych podstaw do oceny, ze istnieje pozytywna prognoza, że pomimo niewykonania kary oskarżony wdroży się do poszanowania porządku prawnego. Sąd nie znalazł okoliczności łagodzących.

Z uwagi na fakt, ze w chwili orzekania oskarżony był pozbawiony wolności Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sadowych, uznając, ze nie jest w stanie ich ponieść, w szczególności, ze ma na utrzymaniu dwoje dzieci, przez osadzeniem nie miał stałego zatrudniania.