Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 770/14

POSTANOWIENIE

Dnia 26 listopada 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie I Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący: sędzia SA Marta Sawicka (spr.)

Sędziowie: SA Eugeniusz Skotarczak

SA Dariusz Rystał

po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. M. (1) oraz J. M. (2)

przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia

powodów J. M. (1) oraz J. M. (2) na zarządzenie przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. akt I C 589/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA E. Skotarczak SSA M. Sawicka SSA D. Rystał

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z 13 czerwca 2012 roku przewodniczący w Sądzie Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim w dniu 13 czerwca 2012 roku, w oparciu o art. 130 § 2 k.p.c., zwrócił pozew z uwagi na to, że powodowie nie uzupełnili jego braków formalnych w terminie.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodzili się powodowie, którzy złożyli zażalenie. Wskazali, że w pozwie żądanie określili wyraźnie. Podnieśli, że nie składali żadnego pozwu, w którym domagaliby się zapłaty od Wojewody (...) ani też nie składali zeznań.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 130 § 1 k.p.c. jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Wedle zaś art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. pozew powinien zawierać m.in. dokładnie określone żądanie, ponieważ zakreśla granice litispendencji (art. 192 k.p.c.), orzekania (art. 321 § 1 k.p.c.), powagi rzeczy osądzonej (art. 365 i art. 366 k.p.c.). Przy powództwach o zapłatę konieczne jest więc dokładne określenie przez powoda wysokości żądanej kwoty oraz osoby, od której się jej domaga.

Sąd Apelacyjny zważył, że podstawę faktyczną zwrotu pozwu stanowi – jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia – nieusunięcie przez powodów w terminie braku formalnego jego pozwu dotyczącego właśnie dokładnego określenia żądania o zadośćuczynienie. Powodowie nie wskazali czego i od kogo się domagają. Nie podali także adresu strony pozwanej. Jak potwierdza natomiast analiza akt przedmiotowej sprawy powodowie zostali wezwani do usunięcia tych braków, lecz w wyznaczonym do tego terminie tego nie uczynili, co przesądziło o zastosowaniu sankcji zawartej w art. 130 § 2 k.p.c. i pozew słusznie został zwrócony.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 398 k.p.c., oddalił zażalenie.

SSA E. Skotarczak SSA M. Sawicka SSA D. Rystał