Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1405/14

POSTANOWIENIE

Dnia, 22 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Barbara Nowicka

SO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2014 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia strony powodowej (...) Bank (...) S.A. w W.

z dnia 7 listopada 2014 r., sygn. akt I C 1504/14

o oddaleniu jej wniosku o zwrot opłaty sądowej od pozwu

w sprawie przeciwko L. L.

o zapłatę 9.575,49 zł

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kłodzku na podstawie art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 203 § 1 kpc umorzył postępowanie w sprawie z powództwa (...) Bank (...) S.A. w W. przeciwko L. L. oraz oddalił wniosek strony powodowej o zwrot opłaty sądowej od pozwu na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 3 lit a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. z 2014 r. poz. 1025 ze zm.). Strona powodowa skutecznie w dniu 8 września 2014 r. cofnęła pozew bez zrzeczenia się roszczenia, lecz brak jest podstaw do zwrotu połowy uiszczonej opłaty od pozwu, gdyż pozew został cofnięty po wydaniu nakazu zapłaty na posiedzeniu niejawnym, na które sprawa została skierowana oraz po doręczeniu pozwanemu odpisu pozwu wraz z nakazem zapłaty, a także po wysłaniu zawiadomienia o rozprawie.

W zażaleniu wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku o zwrot połowy opłaty strona powodowa zarzuciła naruszenie art. 79 ust 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego niezastosowanie w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu podała, że cofnęła pozew w dniu 8 września 2014 r. a termin posiedzenia został wyznaczony na dzień 8 października 2014 r. w związku z czym swoim działaniem wypełniła dyspozycję z art. 79 ust 1 pkt 3 lit. a wyżej wymienionej ustawy, skoro cofnęła pozew przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana. Powołując się na uchwałę Sadu Najwyższego z dnia 29 marca 1994 r., sygn. akt III CZP 32/94, OSNC 1994/10, poz. 189 wskazała, że za posiedzenie należy uznać pierwsze posiedzenie przeznaczone na rozprawę, zatem jej wniosek o zwrot połowy opłaty od pozwu jest w pełni uzasadniony.

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.

Wbrew stanowisku skarżącej Sąd Rejonowy zasadnie odmówił jej zwrotu połowy opłaty sądowej od pozwu w oparciu o treść art. 79 ust 1 pkt 3 lit a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz.U. z 2014 r. poz. 1025 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu sąd zwraca połowę opłaty od pozwu wówczas, gdy pismo zostało cofnięte przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana. W błędzie pozostaje skarżąca twierdząc, że posiedzeniem, o którym mowa w powołanym przepisie jest posiedzenie przeznaczone wyłącznie na rozprawę. Powoływane przez skarżącą orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 1994 r. III CZP 32/94, OSNC 1994/10/189/ dotyczy w istocie gramatycznej wykładni obowiązującego przepisu art. 36 ust.1 pkt 2a ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 10 ze zm) i skupia się na problemie czy posiedzenie o którym mowa w tym przepisie to każde posiedzenie w sprawie, czy też pierwsze posiedzenie w sprawie.

W rozpoznawanej sprawie w dniu 2 czerwca 2014 r. Referendarz Sądowy na posiedzeniu niejawnym, będącym pierwszym posiedzeniem w sprawie, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Na skutek sprzeciwu pozwanego, nakaz zapłaty utracił moc, a sprawę skierowano na rozprawę wyznaczoną na dzień 8 października 2014 r. Oznacza to, że Sąd Rejonowy już na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 czerwca 2014 r. analizując złożony pozew i dołączone do niego dokumenty uznał, że zachodzą przesłanki do merytorycznego rozpoznania sprawy w postępowaniu upominawczym. Trudno zatem uznać, że ta czynność może być wyłączona z obowiązku pokrycia kosztów przez stronę powodową tylko dlatego, że po złożeniu skutecznego sprzeciwu przez pozwanego strona powodowa cofnęła złożony pozew. Czynności te nie miały bowiem charakteru czynności przygotowawczych, poprzedzających przystąpienie do rozpoznania sprawy, lecz decydowały o tym czy sprawa na tym etapie postępowania zostanie rozpoznana merytorycznie czy też nie. Nie ma zatem skarżąca racji podnosząc, że należy jej się zwrot połowy opłaty ponieważ w sprawie nie została wyznaczona rozprawa. Istotne w tym wypadku było to, czy na posiedzeniu podjęto już czynności zmierzające do rozpoznania sprawy.

Z tych też przyczyn Sąd Okręgowy oddalił zażalenie, jako nieuzasadnione, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd.1 kpc .