Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r. w Gliwicach

sprawy W. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania W. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 7 marca 2014 r. nr (...)- (...)-2013

zmienia zaskarżoną decyzję częściowo w ten sposób, że przy obliczeniu wartości kapitału początkowego ubezpieczonemu uwzględnia dodatkowo wynagrodzenia uzyskane w okresie od 2 października 1989r. do 31 października 1998r. w Zakładach (...) Spółka Akcyjna w B. w kwotach wynikających z zaświadczenia o zatrudnieniu
i wynagrodzeniu – ZUS Rp-7 z dnia 23 lipca 2003r.

(-) SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Sygn. akt VIII U 1024/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 lutego 2011r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227) ustalił odwołującemu W. K. wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. w kwocie 83.737,94 zł.

Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony domagając się jej zmiany i ustalenia wartości kapitału początkowego przy uwzględnieniu wynagrodzenia za okres pracy od dnia 2 października 1989r. do dnia 31 października 1998r. w Zakładach (...) S.A. na podstawie przedłożonego zaświadczenia Rp-7.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argu­mentując, iż nie uwzględnił zaświadczenia Rp-7 przedłożonego przez ubezpieczonego z uwagi na brak danych identyfikacyjnych : daty urodzenia, nr pesel.

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 7 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ponownie ustalił odwołującemu, W. K., ur. (...), wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. uznając za udowodnione 17 lat i 14 dni okresów składkowych oraz 4 miesiące nieskładkowych, w wysokości 83.737,94 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1980 do 1989r., a wwpw wyniósł 87,05%.

Do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględniono odwołującemu wynagrodzenia faktycznego uzyskanego z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) S.A. w okresie od dnia 2 października 1989r. do dnia 31 października 1998r. wskazanego w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 23 lipca 2003r. – z uwagi na brak danych identyfikacyjnych – nr pesel, brak daty urodzenia, brak nr dowodu osobistego, nr NIP. Za powyższy okres organ rentowy przyjął wynagrodzenie w kwocie minimalnej.

(...) S.A. w powyższym okresie zatrudniała ok. 1000-8000 pracowników. Odwołujący we wskazanych latach wykonywał pracę walcownika - laboranta zestawiając mieszanki gumowe za pomocą urządzenia - walcarki. Tożsame stanowisko zajmowały jeszcze 3 osoby, a ok. 20 osób było zatrudnionych jako walcownicy w dziale gumowym na produkcji. Wśród pracowników zatrudnionych w tym okresie nie było więcej osób o tym samym imieniu i nazwisku co ubezpieczony i urodzonych w dacie 1959r., co potwierdził (...) S.A. w B.- następca prawny (...) S.A.

Z dniem 1 listopada 1998r. W. K. został przekazany na podstawie art. 23 ¹k.p. przez dotychczasowego pracodawcę do spółki (...) S.C. – Gumowe Artykuły Formowe K. H., K. T. w B. wraz z dokumentacją pracowniczą. Mimo to, druki Rp-7 wszystkim pracownikom (w tym pracownikom przejętym przez (...) s.c.) wystawiała (...) S.A. ponieważ posiadała dokumentację płacową. Następca prawny (...) S.A. - (...) S.A. w toku postępowania przed organem rentowym wyjaśniła, iż nie jest możliwe wystawienie nowego zaświadczenia ponieważ w związku z przekazaniem odwołującego na podstawie art. 23 ¹ k.p. do spółki (...) S.C., nie posiada kartotek zarobkowych (...) S.A.

Zakłady (...) S.A. w B. w osobie głównego księgowego i członka zarządu inż. G. S., na podstawie kartotek zarobkowych, wystawiły z dniem 23 lipca 2003r. zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, zawierające imię i nazwisko ubezpieczonego, rok urodzenia, okres zatrudnienia i stanowisko pracy – walcownik oraz kwoty wynagrodzenia z uwzględnionymi sumami premii rocznej za okres zatrudnienia od 2 października 1989r. do 31 października 1998r.

Ubezpieczony w dacie wystawienia Rp-7 otrzymał oryginał zaświadczenia i przedłożył go w tym samym roku do ZUS O/Z., gdzie przyjęto dokument bez wniesienia uwag czy zastrzeżeń do jego treści. Z chwilą złożenia przez ubezpieczonego do ZUS wniosku o ustalenie kapitału początkowego i następnie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, tj. we wrześniu 2013r. ustalono, iż dokumentacja płacowa z tego okresu zatrudnienia zaginęła w Inspektoracie w T.. Dokument ten oraz pismo dotyczące przeniesienia odwołującego do (...) S.C. i świadectwo pracy wystawione przez tę spółkę, nadto także inne dokumenty pracownicze zostały przesłane do Zakładu (...) w T., w którym ubezpieczony był zatrudniony w okresie 2001 - 2005r.

W legitymacji ubezpieczeniowej odwołującego nie zostały zawarte adnotacje dotyczące wysokości zarobków z tytułu pracy w (...) S.A. oraz (...) S.C. i (...).

Powyższy stan faktyczny ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, przesłuchania odwołującego W. K. (nagranie rozprawy z dnia 12 września 2014r. , płyta – k. 23), zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 23 lipca 2003r. (oryginał- k. 3 a.s.), legitymacji ubezpieczeniowej (k. 18 a.s.), pisma (...) S.C. z dnia 18 sierpnia 2014r. oraz pisma (...) S.A. z dnia 19 września 2014r.

Zebrane dowody Sąd uznał za spójne, logiczne i wzajemnie się uzupełniające, a przez to - mogące stanowić podstawę ustaleń faktycznych, a następnie - rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego, W. K., zasługuje na uwzględnienie.

Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowią przepisy art. 173-175 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227, ze zm.).

Stosownie do treści art. 173 ust. 1, dla ubezpieczonych urodzonych po dniu
31 grudnia 1948r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy, opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

W myśl ust. 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia
w życie ustawy.

Zgodnie z art. 174 ust 1 ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego, zgodnie ust. 2 art. 174 ustawy przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6 i okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Natomiast w myśl art. 174 ust. 3 podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980r. do dnia 31 grudnia 1998r.

W myśl art. 53 ust 2 ustawy, który zgodnie z cytowanym wyżej art. 174 ust. 1 znajduje zastosowane do obliczenia kapitału początkowego, przy obliczaniu świadczenia okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy mając na uwadze ustalony stan faktyczny i obowiązujące przepisy, należy uznać odwołanie ubezpieczonego za uzasadnione, a tym samym uwzględnić mu do wartości kapitału początkowego kwoty wynagrodzeń za okres zatrudnienia od 2 października 1989r. do 31 października 1998r. w (...) S.A. w B., wskazane w zaświadczeniu z dnia 23 lipca 2003r. Organ rentowy za ten okres przyjął bowiem wynagrodzenie w kwocie minimalnej, nie uwzględniając faktycznych zarobków wynikających z ww. zaświadczenia, z uwagi na braki formalne druku.

Organ rentowy wydając zaskarżona decyzję, kierował się treścią § 21 ust. 1 i 6 oraz 22 § 22 ust. 1, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń. (Dz. U. z dnia 25 lutego 1983r.) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:

1)legitymacja ubezpieczeniowa;

2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

Niemniej jednak po przepisy rozporządzenia regulującego postępowanie o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, zawierające ograniczenia dowodowe, nie mają zastosowania w postępowaniu sądowym, opartym na zasadzie swobodnej oceny dowodów. Dopuszczalnym jest, więc ustalenie wysokości wynagrodzenia ubezpieczonego w oparciu o dowody zastępcze (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r. w sprawie I UK 179/06, opubl. w LEX nr 342283; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, z dnia 21 sierpnia 2013 r., III AUa 1768/12).

Bezsporne jest, że ubezpieczony w spornym okresie był zatrudniony w (...) S.A, którą to okoliczność uznał ZUS O/Z., przyjmując za sporny okres zatrudnienia wynagrodzenie w kwocie minimalnej. Okoliczność tę potwierdza treść dokumentacji osobowej i legitymacja ubezpieczeniowa.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, iż ubezpieczony – zatrudniony w spornym okresie w (...) S.A. w B. – otrzymywał wynagrodzenie w kwotach wskazanych w zaświadczeniu o zarobkach i zatrudnieniu z dnia 23 lipca 2003r. Zdaniem Sądu nie ma bowiem podstaw by nie przyznać mocy dowodowej oryginałowi dokumentu Rp-7 przedłożonemu wraz z odwołaniem do akt sądowych przez ubezpieczonego. Z jego treści wynika, iż został on sporządzony na podstawie dokumentacji płacowej, a negatywnymi konsekwencjami zagubienia tej dokumentacji nie można, zdaniem Sądu, obarczać odwołującego. Potwierdzeniem okoliczności iż wskazane w zaświadczeniu sumy wynagrodzenia należy przypisać właśnie ubezpieczonemu jest także fakt, iż w okresie spornym wśród zatrudnionych pracowników nie było innej osoby o tożsamym nazwisku, roku urodzenia i zajmowanym stanowisku czy choćby osoby o zbliżonych do odwołującego danych osobowych, co potwierdził następca prawny (...) S.A. – (...) S.A.

Brak zatem podstaw by nie uwzględnić kwot wynagrodzenia wskazanych w zaświadczeniu z 23 lipca 2003r., tym bardziej, iż jak wyjaśnił odwołujący, przy pierwszym przedłożeniu tego dokumentu do oddziału, tj. w 2003r. nie zakwestionowano jego prawdziwości z uwagi na braki formalne.

Reasumując, w ocenie Sądu, kwoty wynagrodzenia podane w zaświadczeniu z 23 lipca 2003r. za okres pracy od 2 października 1989r. do dnia 31 października 1998r. w Zakładach (...) S.A. w B. należy ubezpieczonemu uwzględnić przy obliczaniu wysokości kapitału początkowego.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek