Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 grudnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia SO Piotr Jakubiec

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Siuda

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2014 r. w L. sprawy

z powództwa: Stowarzyszenia (...)

przeciwko: Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prezesa Sądu Okręgowego w Lublinie

o zapłatę – w przedmiocie przywrócenia terminu

postanawia:

1.  odrzucić wniosek powoda o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji;

2.  odrzucić apelację powoda.

Sygn. akt I C 552/13

UZASADNIENIE

Wraz z apelacja z dnia 14 października 2014 r. powód – Stowarzyszenie (...) w L. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od wyroku z dnia 18 czerwca 2014 r. W uzasadnieniu wniosku podał, że nie wniósł apelacji w terminie bez swojej winy, gdyż dopiero w dniu 8 września 2014 r. Prezes Stowarzyszenia (...) dowiedziała się, że w aktach sprawy znajduje się uzasadnienie wyroku, które winno być doręczone powodowi, zgodnie z jego wnioskiem oraz zwrócona przez doręczyciela przesyłka zawierająca odpis wyroku wraz z uzasadnieniem przeznaczona dla powoda. Według powoda adnotacja na przesyłce o o jej dwukrotnym awizowaniu z powodu braku możliwości doręczenia jest nieprawdziwa, bowiem w siedzibie stowarzyszenia stale przebywają jego pracownicy i gdyby ktokolwiek próbował przesyłkę doręczyć dokonałby tego do rąk pracownika.

Pozwany Skarb Państwa, reprezentowany przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa nie uznawał wniosku o przywrócenie terminu, wniósł o jego odrzucenie, ewentualne oddalenie wniosku.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 18 czerwca 2014 r. Sąd wydał wyrok, którym oddalił w całości powództwo.

W dniu 23 czerwca 2014 r. powód złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku i jego doręczenie.

W dniu 21 lipca 2014 r. został przesłany do powoda odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, która to przesyłka została zwrócona przez operatora pocztowego z adnotacją o dwukrotnym awizowaniu i niepodjęciu jej w terminie przez adresata. (k. 511)

W datach, gdy przesyłka sądowa miała być doręczona w siedzibie stowarzyszenia przebywali stale pracownicy, którzy byli upoważnieni do odbioru korespondencji. (zeznania świadka A. W., przedstawicielki powoda złożone w dniu 17 grudnia 2014 r.)

Zgodnie z art. 168 § 1 kpc jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Z kolei art. 169 kpc w § 1 stanowi, że pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Zgodnie z § 2 i 3 tego artykułu w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek, równocześnie z wnioskiem strona ma obowiązek dokonać czynności procesowej.

Zgodnie z art. 169 § 2 kpc obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek obejmuje zarówno okoliczności uzasadniające go merytorycznie, a więc brak winy w uchybieniu terminu, jak i formalnie – w szczególności okoliczności uzasadniające dopuszczalność tego wniosku ze względu na zachowanie terminu. Przy ocenie zasadności wniosku o przywrócenie terminu należy w pierwszej kolejności zbadać spełnienie wymogów formalnych w tym także zachowanie ustawowego terminu do wniesienia wniosku. W sprawie niniejszej termin ten nie został zachowany.

Termin tygodniowy dla złożenia wniosku o przywrócenie terminu biegnie od daty ustania przyczyny uchybienia. Powód we wniosku wskazał jako przyczynę uchybienia terminu brak doręczenia uzasadnienia wyroku. Przy uwzględnieniu powyższego stwierdzić należy, że niezależnie od merytorycznej oceny zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wniosek powoda złożony został po upływie ustawowego terminu. Skoro przyczyną uchybienia terminu do wniesienia sprzeciwu był według twierdzeń powoda brak wiedzy co do tego, że zostało sporządzone uzasadnienie wyroku, to przyczyna uchybienia terminu ustała z datą kiedy pozwany dowiedział się o jego sporządzeniu i treści uzasadnienia. Ta przyczyna ustała w dniu 8 września 2014 r., co przyznaje sam powód. Należy przy tym zauważyć, że już w tej dacie powód mógł zapoznać się z treścią uzasadnienia wyroku i wnieść apelację. Oczekiwanie na doręczenie uzasadnienia nie usprawiedliwia opóźnienia w złożeniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, który powód mógł wnieść przed wniesieniem apelacji. Wniosek taki byłby wprawdzie dotknięty brakiem formalnym, do którego uzupełnienia powód byłby wezwany, byłby jednak złożony w terminie.

Następnie Sąd zważył, że postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu nie kończy procesu, nie jest zaskarżalne i dlatego, aby ostatecznie rozstrzygnąć formalny spór pomiędzy stronami i wydać orzeczenie kończące postępowanie należało orzec również o skuteczności wniesionej apelacji. Apelacja ta mogła być w wyniku przywrócenia terminu przyjęta, bądź w wyniku odmowy przywrócenie terminu odrzucona. Odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu nakazuje odrzucić apelację jako spóźnioną na podstawie art. 370 kpc.

Z tych też względów i na podstawie powołanych wyżej przepisów Sąd Okręgowy postanowił jak w sentencji.