Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 231/13

POSTANOWIENIE

Dnia 19 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Marta Sawińska (spr.)

Sędziowie:

SSA Iwona Niewiadowska-Patzer

del.SSO Wiesława Stachowiak

Protokolant:

st.sekr.sądowy Emilia Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o wyższą rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy

na skutek skargi H. K. o wznowienie postępowania

Sądu Apelacyjnego w Poznaniu Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 4 sierpnia 2011 r. sygn. akt III AUa 241/11

p o s t a n a w i a :

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2011r., sygn. akt III AUa 241/11, Sąd Apelacyjny w Poznaniu Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację H. K..

W dniu 6 listopada 2012r. wpłynęła do Sądu Apelacyjnego w Poznaniu skarga H. K. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego, z dnia 4 sierpnia 2012r., sygn. akt III AUa 241/11. Jako podstawę prawną skargi H. K. wskazała art. 401 § 2 k.p.c. i podniosła, że organ rentowy jako strona procesu był nienależycie reprezentowany oraz art. 403 § 1 pkt. 1 k.p.c. i podniosła, że w świetle dokumentów sądowych istnieją poważne przesłanki do stwierdzenia, że zostały one sporządzone nierzetelnie.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie podlega odrzuceniu.

Nadzwyczajny charakter środka zaskarżenia, jakim jest skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem powoduje, że przywrócenie stanu sprzed zamknięcia, ulegającego wznowieniu postępowania sądowego, może nastąpić wyłącznie z powodów ściśle określonych w ustawie. Zatem warunkiem wznowienia postępowania w trybie art. 399 k.p.c. jest zaistnienie dwóch warunków: zachowanie ustawowego terminu do wniesienia skargi (art. 407 – 408 k.p.c.) i oparcie tej skargi na ustawowej podstawie wznowienia (art. 410 § 1 k.p.c.). Brak jednego z nich sprawia, że rozpatrywanie skargi jest niemożliwe i przesądza o konieczności jej odrzucenia. W niniejszej sprawie Sąd Apelacyjny stoi na stanowisku, że H. K. nie spełniła drugiej z przesłanek do wznowienia postępowania w trybie art. 399 k.p.c., bowiem nie oparła jej na ustawowej podstawie wznowienia.

Zgodnie z art. 401 pkt. 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważność jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

Literalna, ścisła wykładnia brzmienia cytowanego przepisu, a tylko taka może być stosowana przy nadzwyczajnym środku zaskarżania jakim jest skarga o wznowienie postępowania, jednoznacznie wskazuje, że jedynie strona, która była nienależycie reprezentowana może wnosić o wznowienie postępowania w oparciu o tą przesłankę. Tymczasem skarżąca jednoznacznie wskazuje, że opiera swoje roszczenia o wznowienie postępowania na braku należytej reprezentacji organu rentowego, tj. strony przeciwnej. Tak skonstruowany zarzut mógłby znaleźć uzasadnienie w art. 379 pkt. 2 k.p.c., jednak brak jest przesłanek do uznania go za właściwy we wniosku o zastosowanie art. 399 § 1 k.p.c. (wznowienie postępowania). W tym zakresie Sąd Apelacyjny stwierdza zatem, że powołanie przez skarżącą okoliczności braku należytej reprezentacji strony przeciwnej w procesie nie może być podstawą wznowienia postępowania bowiem nie odpowiada art. 401 pkt. 2 k.p.c.

Zgodnie z art. 403 § 1 pkt. 1 k.p.c. można żądać wznowienia na tej podstawie, że wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym.

Skarżąca podniosła, że jej zdaniem opinie biegłych sądowych wydane w sprawie budzą poważne zastrzeżenia bowiem zostały sporządzone nierzetelnie. Rację ma odwołująca, że opinie biegłych sądowych w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem, którego domaga się odwołująca miały dla rozstrzygnięcia sprawy decydujące znaczenie, jednak dalsze wywody w zakresie ich „nierzetelności” stanowią zarzuty stricte merytoryczne i winny być podnoszone w czasie trwania postępowania dowodowego, a nie po jego zakończeniu. Całkowicie niezasadne jest tym bardziej wskazywanie „nierzetelności” opinii biegłych sądowych jako podstawy wznowienia postępowania z powołaniem na art. 403 § 1 pkt. 1 k.p.c. Jednocześnie Sąd Apelacyjny wskazuje, że podrobienie dokumentu lub jego przerobienie zgodnie z art. 403 § 1 pkt. 1 k.p.c. należy odnosić do definicji zawartych w art. 270 k.k. Zgodnie z tą definicją legalną, podrobienie polega na sporządzeniu dokumentu w taki sposób, by nadać mu pozory autentyczności, w szczególności w postaci pochodzenia od osoby, która w rzeczywistości nie jest wystawcą dokumentu. Przerobienie dokumentu polega na nadaniu mu innej treści niż pierwotnie posiadana. Skarżąca nie podniosła zarzutów odpowiadających tej definicji, wskazując jedynie, że opinie biegłych sądowych zostały sporządzone „nierzetelnie”. Również w tym zakresie Sąd Apelacyjny stwierdza zatem, że powołanie przez skarżącą okoliczności wznowienia pozstępowania nie odpowiadają treści art. 403 pkt. § 1 pkt. 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nie opartą na ustawowej podstawie. Wobec powyższych rozważań, Sąd Apelacyjny uznał, że skarga złożona przez H. K., nie została oparta na ustawowej podstawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny, działając na podstawie art. 410 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.

del.SSO Wiesława Stachowiak SSA Marta Sawińska SSA Iwona Niewiadowska-Patzer

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13