IX Ka 196/14
Dnia 17 czerwca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu w Wydziale IX Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – S. S.O. Rafał Sadowski
Sędziowie: S.O. Marzena Polak
S.O. Aleksandra Nowicka (spr.)
Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Kotarska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2014r.
sprawy J. O. oskarżonego z art. 178a§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Wąbrzeźnie z dnia 24 stycznia 2014 r., sygn. akt VII K 497/13
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Chełmnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Wąbrzeźnie.
Sygn. akt IX Ka 196/14
J. O. został oskarżony o to, że w dniu 11 sierpnia 2013 roku w P., woj. (...), kierował samochodem osobowym marki M. nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,29 mg/l, tj. 0,60 promila alkoholu w wydychanym powietrzu,
- to jest o przestępstwo z art. 178a§1 kk;
Sąd Rejonowy w Chełmnie VII Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Wąbrzeźnie wyrokiem z dnia 24 stycznia 2014r. uznał co następuje:
1. na podstawie art. 17§1 pkt 3 kpk w zw. z art. 1§2 kk umarza postępowanie;
2. kosztami niniejszego postępowania obciąża Skarb Państwa;
3. na podstawie art. 137 ust 1 pkt 1 a contrario ustawy Prawo o ruchu drogowym nakazuje zwrócić oskarżonemu J. O. prawo jazdy nr (...) wydane przez Prezydenta Miasta T., a odebrane oskarżonemu 11 sierpnia 2013 roku i zatrzymane na podstawie postanowienia Prokuratora z dnia 16 sierpnia 2013 roku w sprawie (...)Prokuratury Rejonowej w W..
Od powyższego wyroku apelację złożył prokurator zaskarżając go w całości na niekorzyść oskarżonego podnosząc zarzuty:
- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść wyroku polegający na uznaniu, ze wina i społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu są znikome, podczas gdy materiał dowodowy prowadzi do odmiennego wniosku,
- obrazy przepisów postępowania tj. art. 167 kpk i art. 366 §1 kpk, która miała wpływ na treść orzeczenia polegającą na zaniechaniu przesłuchania R. H. i syna oskarżonego. W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja prokuratora kwestionująca trafność rozstrzygnięcia była trafna i doprowadziła do uchylenia zaskarżonego wyroku.
Nie sposób odmówić racji wywodom apelacji wniesionej przez prokuratora, w której podniósł, że sąd meriti –naruszając przepisy postępowania - dokonał swoich ustaleń na podstawie niekompletnego i wybiórczo ocenionego materiału dowodowego.
Skarżący trafnie wypunktował uchybienia, jakich dopuścił się sąd I instancji wydając zaskarżony wyrok. Pobieżna analiza ujawnionych w sprawie dowodów, bez ich wzajemnego skonfrontowania, jak również zaniechanie przesłuchania świadka R. H., doprowadziła do wydania rozstrzygnięcia w warunkach nie wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy oraz istnienia w materiale dowodowym szeregu wątpliwości, których Sąd Rejonowy nie usunął.
Wyjść należy od tego, że sąd meriti nie zweryfikował w wystarczający sposób wersji zdarzenia podanej przez oskarżonego na rozprawie choćby poprzez odniesienie jej do wcześniej złożonych wyjaśnień i zapisów notatki urzędowej na k.1 akt. Okoliczności, które doprowadziły do zbadania stanu trzeźwości oskarżonego w tych trzech źródłach określone istotnie się od siebie różnią, co ma o tyle istotne znaczenie, że Sąd meriti szeroko eksponuje, iż to z inicjatywy oskarżonego doszło do dokonania tej czynności i jego czujności oraz odpowiedzialności przypisuje to działanie. Stąd także wywodzi o stopniu społecznej szkodliwości jego czynu. Tymczasem sięgnięcie do wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku postępowania przygotowawczego, a zwłaszcza informacji zawartych w notatce urzędowej nasuwa wątpliwości, które poprzez przesłuchanie sporządzonego ją policjanta należy rozwiać. Poczynienie prawidłowych ustaleń w tym zakresie, rzutować musi na ocenę społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu.
Z powyższych względów sąd odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.