Pełny tekst orzeczenia

IX Ka 282/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w Wydziale IX Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – S. S.O. Jarosław Sobierajski

Sędziowie: S.O. Aleksandra Nowicka (spr.)

S.O. Andrzej Walenta

Protokolant stażysta Marzena Chojnacka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2014r.

sprawy K. M. oskarżonego z art. 297§1 kk w zw. z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 27 marca 2014 r., sygn. akt II K 1102/13

uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Grudziądzu do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IX Ka 282/14

UZASADNIENIE

K. M. został oskarżony o to, że:

w dniu 8 maja 2012 r. w G. usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w łącznej kwocie 732,06 zł. w ten sposób, że w Biurze Powiatowym ARiMR w G. złożył wniosek o przyznanie płatności na rok 2012 wnioskując o przyznanie jednolitej płatności obszarowej oraz uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych, w których wskazał nieprawdziwe dane dotyczące powierzchni użytkowej działki rolnej o identyfikatorze A o powierzchni 1,51 ha, co miało istotne znaczenie dla wysokości przyznanego wsparcia finansowego, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ujawnienie nieprawdziwych danych w trakcie obsługi wniosku,

tj. o czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem z dnia 27 marca 2014 roku (sygn. akt II K 1102/13):

I. na podstawie art. 66§1 i 3 kk i art. 67§1 kk, ustalając, że wina i społeczna szkodliwość czynu zarzucanego oskarżonemu nie jest znaczna, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości oraz przyjmując, że swoim zachowaniem wyczerpał on znamiona występku z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§3 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, warunkowo umorzył postępowanie na okres 1 roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia..

II. na mocy art. 67§3 kk i art. 39 pkt 7 kk i art. 49§1 kk orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1.000 złotych,

III. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem opłaty i obciążył go kosztami postępowania w kwocie 90 złotych.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego podnosząc zarzut obrazy przepisów prawa materialnego tj. art. 66 §2 i 3 kk polegającej na warunkowym umorzeniu postępowania wobec oskarżonego któremu przypisano czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 286§3 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk, a więc zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności, w sytuacji gdy nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania instytucji z art. 66 §3 kk.

W związku z powyższym zarzutem prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na skutek apelacji prokuratora sąd odwoławczy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Nie kwestionując ustaleń faktycznych stanowiących podstawę wyrokowania, prokurator słusznie dostrzegł, że w sprawie brak było podstaw do warunkowego umorzenia postępowania, dlatego też zaskarżony wyrok nie mógł się ostać.

Podzielając argumenty apelacji należy wskazać, że rażący błąd sądu I instancji polegał na tym, że warunkowo umorzył postępowanie wobec oskarżonego w sytuacji gdy popełniony przez niego czyn - wyczerpujący znamiona występku z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 286 §3 kk w zw. z art. 297 §1 kk w zw. z art. 11§ 2 kk- jest zagrożony karą powyżej 3 lat pozbawienia wolności (warunkowe umorzenie postępowania w takiej sytuacji wyklucza przepis art. 66 §2 kk), a nie zachodziły - z przyczyn wypunktowanych przez prokuratora - szczególne przesłanki z art. 66 §3 kk zezwalające na warunkowe umorzenie postępowania wobec sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nie przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Warunkowe więc umorzenie postępowania w niniejszej sprawie nie wchodziło w grę. Zatem wydając tego rodzaju rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy dopuścił się mającego istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku naruszenia przepisu art. 66 § 2 i 3 kk, bowiem zastosował przewidzianą w nim instytucję, mimo braku spełnienia podstawowego warunku dopuszczalności rozstrzygania w tym trybie. Konsekwencją takiej jej oceny była konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

IX Ka 282/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE