Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Brzegu – II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSO del. do SR Artur Tomaszewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Baś

W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzegu Wojciecha Dudka

Po rozpoznaniu dnia 11.12.2014r.

Sprawy M. W.

s. M. i I. zd. G.

ur. (...) w B.

Oskarżonego o to, że:

w dniu 7 października 2013r. w Sądzie Rejonowym w B. na posiedzeniu w sprawie (...) przedłożył jako autentyczny podrobiony dokument w postaci „Zaświadczenie” z dnia 2 października 2013r., który miała wystawić seksuolog M. B.,

tj. o przestępstwo określone w art. 270 § 1 kk

I.  w miejsce zarzucanego czynu uznaje oskarżonego M. W. za winnego popełnienia tego, że w dniu 7 października 2013r. w Sądzie Rejonowym w B. na posiedzeniu w sprawie (...) w przedmiocie zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej przedłożył jako autentyczny podrobiony dokument w postaci „Zaświadczenia” z dnia 2 października 2013r. o uczestnictwie w terapii seksuologicznej, który miała wystawić seksuolog M. B., tj. przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. i za to na podst. art. 270 § 1 k.k. skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podst. art. 69 § 1 i 2 k.k. , art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 4 (czterech) lat,

III.  na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci „Zaświadczenia” z dnia 02.10.2013r. poprzez pozostawienie w aktach sprawy na karcie 37,

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych, w tym od opłaty, poniesionymi w sprawie wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 254/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny:

Oskarżony M. W. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 12.03.2013 r., sygn. akt (...), m.in. za ciąg przestępstw z art. 231 § 1 kk i art. 200 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz z art. 231 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 200 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, i wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat, przy czym na podstawie art. 72 § 1 pkt 6 kk zobowiązano go do podjęcia terapii psychologicznej i seksuologicznej. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 20.03.2013 r.

Postępowanie wykonawcze związane z tym wyrokiem toczyło się przed Sądem Rejonowym w B., który sprawdzał, czy oskarżony poddał się terapii, do której podjęcia został zobowiązany.

W ramach tego postępowania wykonawczego na posiedzeniu w dniu 7 października 2013r. w Sądzie Rejonowym w Brzegu w sprawie (...) w przedmiocie zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej, oskarżony przedłożył, jako autentyczny, podrobiony dokument w postaci „Zaświadczenia” z dnia 2 października 2013r. o uczestnictwie w terapii seksuologicznej, który miała wystawić seksuolog M. B..

W rzeczywistości oskarżony nie podjął żadnej terapii seksuologicznej, a u seksuologa M. B. był tylko jeden raz na spotkaniu konsultacyjnym w dniu 09.08.2013 r. i żadnego zaświadczenie wówczas od niej nie otrzymał

Ostatecznie, m.in. dlatego, że oskarżony nie poddał się terapii, Sąd Rejonowy w B. postanowieniem z dnia 19.12.2013 r., sygn. akt (...), zarządził wykonanie wobec M. W. kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 12.03.2013 r., sygn. akt (...).

Dowód:

Wyjaśnienia oskarżonego – k. 160

Oryginał podrobionego zaświadczenia z dnia 02.10.2013 r. – k. 37

Odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 19.12.2013 r., sygn. akt (...), o zarządzeniu wykonania kary – k. 3

Akta wykonawcze Sądu Rejonowego w Brzegu o sygn. (...) związane z wykonaniem wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia 12.03.2013r., sygn. akt (...), w tym protokół posiedzenia z dnia 07.10.2013r., sygn. akt (...), w przedmiocie zarządzenia wykonania kary

Z akt sprawy przeciwko M. W., na etapie postępowania przygotowawczego, wyłączono materiały dotyczące podrobienia pieczątki i podpisu seksuolog M. B. na zaświadczeniu przedłożonym w Sądzie Rejonowym w B. w październiku 2013 r.

Prokuratura Rejonowej w B. postanowieniem z dnia 28.05.2014 r. , sygn. akt (...), zatwierdziła decyzję Komendy Powiatowej Policji w B. z dnia 11.04.2014 r. o umorzeniu dochodzenia w sprawie podrobienia pieczątki i podpisu seksuolog M. B. na zaświadczeniu przedłożonym w Sądzie Rejonowym w październiku 2013 r. w B., tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk – z powodu nie wykrycia sprawcy.

Dowód:

postanowienie z dnia 10.04.2014 r. o wyłączeniu materiałów – k. 57

postanowienie Prokuratury Rejonowej w Brzegu z dnia 28.05.2014 r. , sygn. akt (...), o umorzeniu dochodzenia – akta sprawy (...)

Oskarżony M. W. urodził się w (...) r. Aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności z wyroku Sądu Rejonowego w O.. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu pedagog, kawaler, bezdzietny, na wolności prowadził własną działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu korepetycji z różnych przedmiotów, w zakładzie karnym nie zatrudniony, bez majątku większej wartości. Dotychczas był jeden raz karany sądownie.

Dowód:

dane osobowe oskarżonego podane do protokołu rozprawy – k. 160

dane o karalności – k. 21-23

policyjna notatka o osobie – k. 24

W związku z wątpliwościami, co do poczytalności oskarżonego, w postępowaniu przygotowawczym został on przebadany przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Biegli w wydanej opinii stwierdzili, że M. W. nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Brak jest podstaw, aby kwestionować jego poczytalność w odniesieniu do zarzucanego mu czynu w rozumieniu art. 31 § 1 czy § 2 kk. W aktualnym stanie zdrowia psychicznego jest on zdolny do udziału w postępowaniu karnym, jak również odbywania ewentualnej kary.

Dowód:

Opinia sądowo-psychiatryczna – k. 51-53

Oskarżony M. W., jako podejrzany w postępowaniu przygotowawczym, nie przyznał się do zarzutu i wyjaśnił, że przedłożone przez niego zaświadczenie jest prawdziwe i zostało wystawione przez seksuolog M. B. i mu wręczone.

Jako oskarżony na rozprawie w całości przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Wyjaśnił także, że posłużył się tym dokumentem w postępowaniu o zarządzenie wykonania kary, bo nie chciał, aby ta kara została mu zarządzona. Twierdził, że tego dokumentu nie podrobił, a tylko się nim posłużył. Powołując się na względy osobiste odmówił odpowiedzi na pytanie, kto podrobił ten dokument. Nie przyznawał się wcześniej do zarzutu, bo przyjął sobie taką linię obrony.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina i sprawstwo oskarżonego M. W., co do popełnienia zarzucanego mu czynu, nie budziły żadnych wątpliwości, przy czym w wyroku zmieniono opis przypisanego mu czynu, aby w pełni odpowiadał poczynionym ustaleniom faktycznym i znamionom przestępstwa z art. 270 § 1 kk.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego złożonych na rozprawie, w których przyznał się on do stawianego mu zarzutu, albowiem były one pełne i jednoznaczne, oskarżony przekonująco wyjaśnił motywy swojego działania i dlaczego w postępowaniu przygotowawczym nie przyznawał się do zarzutu, a zarazem te jego wyjaśnienia znalazły potwierdzenie w podrobionym zaświadczeniu i aktach postępowania wykonawczego, jakie toczyło się przed Sądem Rejonowym w B., w ramach którego na posiedzeniu w dniu 07.10.2013 r. przedłożył on to podrobione zaświadczenie.

Organy ścigania nie ustaliły, kto podrobił przedmiotowe zaświadczenie, oskarżony powodując się zaś na względy osobiste także nie chciał tego ujawnić.

Pozostałe dowody, jak opinia sądowo-psychiatryczna dot. oskarżonego i dane o jego karalności także nie budziły żadnych wątpliwości. Opinia była pełna i jednoznaczna, a karta karna to dokument urzędowy, z którego wynika, że oskarżony dotychczas był jeden raz karany za przestępstwa, co do których aktualnie odbywa karę łączną pozbawienia wolności.

W świetle powyższego można stwierdzić, że oskarżony M. W. swoim zachowaniem przypisanym mu w wyroku wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 kk.

Wymierzona oskarżonemu za przypisane przestępstwo kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia jego zawinienia i odpowiada społecznej szkodliwości jego czynu. Sąd miał tu na uwadze postać zamiaru oskarżonego (zamiar bezpośredni) i okoliczności popełnienia tego czynu, a zwłaszcza to, że oskarżony użył tego dokumentu w ramach sądowego postępowania wykonawczego z zamiarem, aby sąd nie zarządził mu wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. Oskarżony miał pełną świadomość, że posługuje się podrobionym zaświadczeniem, skoro dokument ten dotyczył jego osoby, a nie odpowiadał prawdzie. Okolicznością obciążającą przy wymiarze kary była dotychczasowa karalność oskarżonego, zaś jako okoliczności łagodzące potraktowano jego przyznanie się do zarzutu na rozprawie i złożenie wyczerpujących wyjaśnień, co pozwoliło na ograniczenie przewodu sądowego.

Wskazane okoliczności łagodzące, jak i zakres dotychczasowej karalności oskarżonego, który dotychczas był tylko jeden raz karany sądownie i aktualnie tę karę odbywa, spowodowały, że Sąd wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił, przy czym ustalony, odpowiednio długi, okres próby winien dostatecznie zweryfikować, że przyjęta, co do oskarżonego, pozytywna prognoza kryminologiczna jest trafna i nie wkroczy on ponownie na drogę przestępstwa. Sąd nie widział potrzeby orzekania wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności uznając, że jest duża szansa, że oskarżony nie popełni ponownie przestępstwa, w szczególności podobnego. Nie sposób też pominąć faktu, że przedmiotowe podrobione zaświadczenie oskarżony przedłożył w związku z karą, którą i tak ostatecznie zarządzono mu do wykonania i którą aktualnie odbywa.

Nie wymierzono oskarżonemu, obok kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 71 § 1 kk kary grzywny mając na uwadze treść art. 58 § 2 kk i fakt, że oskarżony grzywny nie miałby z czego zapłacić w jego obecnej sytuacji osobistej i majątkowej.

Orzeczono natomiast przepadek podrobionego zaświadczenia na podstawie art. 44 § 1 kk, jako przedmiotu pochodzącego bezpośrednio z przestępstwa.

Tak wymierzona kara nie przekraczając stopnia zawinienia oskarżonego i będąc współmierna do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, w przekonaniu Sądu, spełni funkcje wychowawcze i zapobiegawcze kary wobec osoby oskarżonego oraz odpowiednio będzie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych uzasadniają powołane przepisy prawa.

Wobec powyższego orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku.