I CZ 122/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 122/09
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi S. J. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa M. M., J. M. i A. M.
przeciwko S. J. o zapłatę,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P.
z dnia 4 marca 2009 r., sygn. IV Ca (…),
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 marca 2010 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt IV Ca (…),
odrzuca zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o wniosku o przywrócenie
terminu, a w pozostałym zakresie zażalenie oddala.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 października 2009 r. Sąd Okręgowy odrzucił wniosek
S. J. o przywrócenie terminu i odrzucił zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z
dnia 15 czerwca 2009 r. Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2009 r. odrzucono skargę
S. J. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Okręgowego z
dnia 4 marca 2009 r. Zażalenie S. J. na to postanowienie zostało odrzucone
postanowieniem z dnia 9 lipca 2009 r. z racji naruszenia terminu do wniesienia tego
środka odwoławczego. S. J. złożył osobiście wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia wspomnianego zażalenia, nie dokonał jednak czynności procesowej, której
2
uchybił i w związku z tym został wezwany do uzupełnienia wniosku poprzez dołączenie
zażalenia.
Sąd Okręgowy ustalił, że pełnomocnik S. J. otrzymał odpis postanowienia z dnia
9 lipca 2009 r. W dniu 20 lipca 2009 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu został
wniesiony w dniu 28 sierpnia 2009 r.; należało go zatem potraktować jako wniesiony po
terminie (art. 169 k.p.c.). Przyczyna uchybienia terminowi ustała zatem. W dniu 20 lipca
2009 r., toteż tygodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia zażalenia skończył się w dniu 27 lipca 2009 r. W rezultacie Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 15 października 2009 r. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu
do wniesienia zażalenia na wspomniane postanowienie z dnia 15 czerwca 2009 r. (pkt
1) i w konsekwencji – odrzucił także zażalenie na to postanowienie (pkt 2).
W zażaleniu na postanowienie z dnia 15 października 2009 r. S. J. wnosił o jego
uchylenie w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie podważa tego, że poprzedni pełnomocnik otrzymał odpis
postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. w dniu 20 lipca 2009 r. (potwierdzenie odbioru). Od
tej daty biegł termin do wniesienia zażalenia (art. 394 § 2 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c.) i po dniu 27 lipca 2009 r. nie było już możliwe skuteczne złożenie tego środka
odwoławczego. Oświadczenie o odwołaniu pełnomocnictwa zostało złożone w dniu 28
sierpnia 2006 r. i w tym też dniu S. J. złożył wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 9 lipca 2009 r. Wbrew sugestii
skarżącego, Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że data doręczenia pełnomocnikowi
postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. stanowi zarazem datę ustania przyczyny uchybienia
terminowi do wniesienia zażalenia. W sensie procesowym istniała zatem prawna
możliwość wniesienia zażalenia przez pełnomocnika S. J. (jeszcze wówczas
nieodwołanego). Zaniedbania pełnomocnika w postaci zaniechania podjęcia stosownych
środków prawnych obciążają jednak stronę. W tej sytuacji nie miało znaczenia to,
że S. J. (powód) „otrzymał postanowienie znacznie późnej niż wynika to z dokumentu
doręczenia postanowienia pełnomocnikowi”, ponieważ sama „pani pełnomocnik
odebrała postanowienie dopiero w dniu 13 sierpnia 2009 r. i dopiero wówczas przesłała
je powodowi” (z pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r.). Jeżeli zatem wniosek o
przywrócenie terminu złożony został w dniu 28 sierpnia 2009 r., to Sąd Okręgowy trafnie
przyjął, że nastąpiło to jednak po upływie terminu przewidzianego w art. 169 § 1 k.p.c.
3
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie na rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego z
dnia 15 października 2009 r. zawarte w pkt 2 tego postanowienia (art. 39815
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.). Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 1 tego postanowienia jako
niezaskarżalne (art. 3941
§ 2 k.p.c.) podlegało odrzuceniu (art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art.
391 k.p.c. i w zw. z art. 370 k.p.c.)
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi S. J. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa M. M., J. M. i A. M.
przeciwko S. J. o zapłatę,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P.
z dnia 4 marca 2009 r., sygn. IV Ca (…),
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 marca 2010 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt IV Ca (…),
odrzuca zażalenie w części dotyczącej rozstrzygnięcia o wniosku o przywrócenie
terminu, a w pozostałym zakresie zażalenie oddala.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 15 października 2009 r. Sąd Okręgowy odrzucił wniosek
S. J. o przywrócenie terminu i odrzucił zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z
dnia 15 czerwca 2009 r. Postanowieniem z dnia 15 czerwca 2009 r. odrzucono skargę
S. J. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Okręgowego z
dnia 4 marca 2009 r. Zażalenie S. J. na to postanowienie zostało odrzucone
postanowieniem z dnia 9 lipca 2009 r. z racji naruszenia terminu do wniesienia tego
środka odwoławczego. S. J. złożył osobiście wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia wspomnianego zażalenia, nie dokonał jednak czynności procesowej, której
2
uchybił i w związku z tym został wezwany do uzupełnienia wniosku poprzez dołączenie
zażalenia.
Sąd Okręgowy ustalił, że pełnomocnik S. J. otrzymał odpis postanowienia z dnia
9 lipca 2009 r. W dniu 20 lipca 2009 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu został
wniesiony w dniu 28 sierpnia 2009 r.; należało go zatem potraktować jako wniesiony po
terminie (art. 169 k.p.c.). Przyczyna uchybienia terminowi ustała zatem. W dniu 20 lipca
2009 r., toteż tygodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia zażalenia skończył się w dniu 27 lipca 2009 r. W rezultacie Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 15 października 2009 r. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu
do wniesienia zażalenia na wspomniane postanowienie z dnia 15 czerwca 2009 r. (pkt
1) i w konsekwencji – odrzucił także zażalenie na to postanowienie (pkt 2).
W zażaleniu na postanowienie z dnia 15 października 2009 r. S. J. wnosił o jego
uchylenie w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie podważa tego, że poprzedni pełnomocnik otrzymał odpis
postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. w dniu 20 lipca 2009 r. (potwierdzenie odbioru). Od
tej daty biegł termin do wniesienia zażalenia (art. 394 § 2 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c.) i po dniu 27 lipca 2009 r. nie było już możliwe skuteczne złożenie tego środka
odwoławczego. Oświadczenie o odwołaniu pełnomocnictwa zostało złożone w dniu 28
sierpnia 2006 r. i w tym też dniu S. J. złożył wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 9 lipca 2009 r. Wbrew sugestii
skarżącego, Sąd Okręgowy trafnie przyjął, że data doręczenia pełnomocnikowi
postanowienia z dnia 9 lipca 2009 r. stanowi zarazem datę ustania przyczyny uchybienia
terminowi do wniesienia zażalenia. W sensie procesowym istniała zatem prawna
możliwość wniesienia zażalenia przez pełnomocnika S. J. (jeszcze wówczas
nieodwołanego). Zaniedbania pełnomocnika w postaci zaniechania podjęcia stosownych
środków prawnych obciążają jednak stronę. W tej sytuacji nie miało znaczenia to,
że S. J. (powód) „otrzymał postanowienie znacznie późnej niż wynika to z dokumentu
doręczenia postanowienia pełnomocnikowi”, ponieważ sama „pani pełnomocnik
odebrała postanowienie dopiero w dniu 13 sierpnia 2009 r. i dopiero wówczas przesłała
je powodowi” (z pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r.). Jeżeli zatem wniosek o
przywrócenie terminu złożony został w dniu 28 sierpnia 2009 r., to Sąd Okręgowy trafnie
przyjął, że nastąpiło to jednak po upływie terminu przewidzianego w art. 169 § 1 k.p.c.
3
W tej sytuacji należało oddalić zażalenie na rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego z
dnia 15 października 2009 r. zawarte w pkt 2 tego postanowienia (art. 39815
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.). Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 1 tego postanowienia jako
niezaskarżalne (art. 3941
§ 2 k.p.c.) podlegało odrzuceniu (art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art.
391 k.p.c. i w zw. z art. 370 k.p.c.)