I CSK 558/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 558/09
POSTANOWIENIE
Dnia 20 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa J. H.
przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 kwietnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zarzuty naruszenia prawa podniesione w niniejszej skardze sprowadzają się do
ustalenia stanu faktycznego i oceny dowodów, a te okoliczności nie są dopuszczalne
jako zarzuty skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 3 k.p.c.). Po pierwsze, zarzuca się Sądowi
Apelacyjnemu wadliwą interpretację niektórych postanowień umowy łączącej strony, gdy
tymczasem ustalenie treści umowy należy do ustalenia stanu faktycznego. Po drugie,
zarzuca się naruszenie art. 1865
k.p., jednakże z uzasadnienia skargi wynika, że chodzi
tu nie tyle o abstrakcyjnie rozumianą interpretację tego przepisu, co jego konkretne
zastosowanie w niniejszej sprawie. Ponadto trudno jest wyjaśnić, jaki jest związek
interpretacji powołanego przepisu z orzekaniem w tej sprawie. Skarżący w skardze
kasacyjnej wyraźnie zaznacza, że zaskarża orzeczenie w całości, natomiast formułując
2
wniosek o uchylenie orzeczenie już nie wskazuje, czy chodzi mu o uchylenie całego
orzeczenia, czy tylko jego części. Skarga zawiera wprawdzie wniosek o przyjęcie jej do
rozpoznania, ale nie zawiera jego uzasadnienia. Sąd Apelacyjny powinien w takiej
sytuacji wezwać, na podstawie art. 3986
§ 1 k.p.c., do uzupełnienia braku w postaci
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Skoro jednak tego nie uczynił,
a treść skargi nie uzasadnia celowości zwracania jej Sądowi Apelacyjnemu do
uzupełnienia tego braku, trzeba stwierdzić, że skarżący we wniosku o przyjęcie skargi
do rozpoznania w ogóle nie odwołuje się do okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1
k.p.c.
Skarga podlega zatem odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z § 2 i
art. 3983
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa J. H.
przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 kwietnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zarzuty naruszenia prawa podniesione w niniejszej skardze sprowadzają się do
ustalenia stanu faktycznego i oceny dowodów, a te okoliczności nie są dopuszczalne
jako zarzuty skargi kasacyjnej (art. 3983
§ 3 k.p.c.). Po pierwsze, zarzuca się Sądowi
Apelacyjnemu wadliwą interpretację niektórych postanowień umowy łączącej strony, gdy
tymczasem ustalenie treści umowy należy do ustalenia stanu faktycznego. Po drugie,
zarzuca się naruszenie art. 1865
k.p., jednakże z uzasadnienia skargi wynika, że chodzi
tu nie tyle o abstrakcyjnie rozumianą interpretację tego przepisu, co jego konkretne
zastosowanie w niniejszej sprawie. Ponadto trudno jest wyjaśnić, jaki jest związek
interpretacji powołanego przepisu z orzekaniem w tej sprawie. Skarżący w skardze
kasacyjnej wyraźnie zaznacza, że zaskarża orzeczenie w całości, natomiast formułując
2
wniosek o uchylenie orzeczenie już nie wskazuje, czy chodzi mu o uchylenie całego
orzeczenia, czy tylko jego części. Skarga zawiera wprawdzie wniosek o przyjęcie jej do
rozpoznania, ale nie zawiera jego uzasadnienia. Sąd Apelacyjny powinien w takiej
sytuacji wezwać, na podstawie art. 3986
§ 1 k.p.c., do uzupełnienia braku w postaci
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania. Skoro jednak tego nie uczynił,
a treść skargi nie uzasadnia celowości zwracania jej Sądowi Apelacyjnemu do
uzupełnienia tego braku, trzeba stwierdzić, że skarżący we wniosku o przyjęcie skargi
do rozpoznania w ogóle nie odwołuje się do okoliczności wskazanych w art. 3989
§ 1
k.p.c.
Skarga podlega zatem odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z § 2 i
art. 3983
§ 3 k.p.c.