Sygn. akt III CNP 6/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi dłużników H. J. i D. J. na czynność Komornika Sądowego przy
Sądzie Rejonowym w Z.
w sprawie Km (…)
z wniosku wierzyciela Ministra Skarbu Państwa - Delegatury w Ł.
o egzekucję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 kwietnia 2010 r.,
na skutek skargi H. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. akt III Cz (…),
odrzuca skargę i zasądza od H. J. na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu
Państwa kwotę 1.200 (tysiąc dwieście) zł tytułem kosztów postępowania
wywołanego skargą.
Uzasadnienie
H. J. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w N. z dnia 6 listopada 2008 r., zmieniającego
postanowienie Sądu Rejonowego w Z. z dnia 31 października 2007 r.
Wymagania konstrukcyjne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia określa art. 4245
§ 1 k.p.c. Należy do nich m.in. wymóg
2
wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Spełnienie tego obowiązku polega na
przeprowadzeniu analizy przepisów dotyczących środków prawnych, których
zastosowanie jest niedopuszczalne lub które z innych przyczyn nie mogły odnieść
skutku. Ustawodawca wymaga wykazania, czyli wyczerpującego i nie budzącego
wątpliwości dowiedzenia, a nie jedynie wskazania, czy przytoczenia (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz.
140). Oświadczenie skarżącej, że nie jest możliwe zaskarżenie postanowienia z dnia 6
listopada 2008 r. w normalnym trybie, tj. przez złożenie środków odwoławczych, nie
spełnia wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
Braki w zakresie wymagań konstrukcyjnych nie podlegają uzupełnieniu, a skarga
nimi dotknięta jest odrzucana a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c. ).
Z podanych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. odrzucił
skargę.
O kosztach postępowania wywołanego skargą orzeczono zgodnie z art. 98 i art.
108 § 1 w związku z art. 39821
i art. 42412
k.p.c. oraz § 6 pkt 5, § 12 ust. 5 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.).