Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 1453/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2012 r.

Sąd Rejonowy w Opolu V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Wojciech Maślankiewicz

Protokolant: st. sekr. sąd. Irena Spałek

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r. w Opolu

na rozprawie

sprawy z powództwa T. J.

przeciwko (...) Sp. z o. o. w K.

o zapłatę

zasądza od pozwanego (...) Sp. z o. o. w K. na rzecz powoda T. J. kwotę 15.204 zł (piętnaście tysięcy dwieście cztery złote) z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 5.050,80 zł od dnia 20.10.2010 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.050,80 zł od dnia 20.11.2010 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 5.050,80 zł od dnia 20.07.2010 r. do dnia zapłaty

oraz kwotę 761 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej

Sygn. Akt VGC 1453/12

UZASADNIENIE

Powód T. J. wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Sp. z o.o. w K. kwoty 15.204,00 zł. z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu podniósł , że strony łączyła umowa najmu lokalu użytkowego stanowiącego ubojnię wraz z masarnią o powierzchni 210 m 2 położonego w W.. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się czynsz wynikający z umowy najmu za miesiąc wrzesień, listopad, grudzień 2010. Pomimo wystawienia faktur zgodnie z umową pozwany nie zapłacił należności.

Nie zareagował również na wezwanie do zapłaty , co stanowiło podstawę dla powoda do rozwiązania umowy najmu.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu przyznała ,że strony wiązała umowa najmu , nie zakwestionowała zaległości czynszowych, oraz przyczyn rozwiązania umowy. Przyczyną odmowy zapłaty czynszu jest to , że zdaniem pozwanej nie mogła w wynajętym lokalu prowadzić działalności zgodnie z celem na jaki wynajęła lokal. W ocenie pozwanej powód nie wywiązał się z łączącej strony umowy gdyż wprowadził pozwaną w błąd polegający na tym ,żę przedmiotem najmu był obiekt masarni z ubojnią, a strony ustaliły , że obiekt będzie wykorzystany jako masarnia. Nadto powód nie wydał pozwanej pełnej dokumentacji dotyczącej obieków. Próba uzyskania stosownych zezwoleń na prowadzenie działalności zgodnie z zamierzeniami pozwanej zakończyła się niepowodzeniem , nadto pozwana nie uzyskała wsparcia finansowego z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Pozwana uzyskała jedynie zgo dę służb weterynaryjnych na próbny rozbi ór mięsa wołowego, a nie rozpoczęła działalności na skalę jaką zamierzała zawierając umowę.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 kwietnia 2009 strony zawarły umowę najmu obiektu stanowiącego masarnię z ubojnią. Najemca zobowiązał się do wykorzystania przedmiotu najmu jako masarni również do celów handlowych, biurowych , magazynowych.

Umowa została zawarta na czas określony 10 lat. Strony przewidziały możliwość rozwiązania umowy w wypadku , gdy najemca będzie zalegał z płatnością za dwa pełne okresy.

Dowód : umowa k 5-7

Pozwana nie uregulowała należności czynszowych za miesiąc październik ,listopad i grudzień 2010.

Pismem z dnia 24listopada 2010 powód wezwał pozwaną do zapłaty należności za dwa pełne okresy tj za październik i listopad zakreślając 7 dniowy termin do zapłaty.

Dnia 01 02 2011 powód rozwiązał umowę najmu na podstawie par. 6 ust. 5 umowy i wezwał pozwaną do wydania obiektu.

Dowód: fat vat k 8- 10

Pismo powoda z dnia 24.11.2010 wraz potwierdzeniem nadania listem poleconym k 11

Oświadczenie powoda o rozwiązaniu umowy z dnia 01.02.2011 wraz potwierdzeniem odbioru k16-17,k14,15

Przed podpisaniem umowy zarząd pozwanej dokonał oględzin obiektu, otrzymał od wynajmującego dokumentację obiektu. Po objęciu obiektu rozpoczął jego adaptację do działalności która zamierzał prowadzić tj rozbioru mięsa wołowego. Pozwana uzyskała zezwolenie władz weterynaryjnych, natomiast z uwagi na braki w dokumentacji ,a w szczególności pozwolenia na użytkowanie obiektu, nie otrzymała zezwoleń władz sanitarnych., co spowodowało ,że nie rozpoczęła działalności na skalę zamierzoną.

Również pozwana nie uzyskała wsparci finansowego ze strony agencji rolnej o które wystąpiła 14 grudnia 2009. Przyczyną negatywnej decyzji były braki w dokumentacji wniosku.

Dowód

Pismo agencji k 39/40

Pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 lipca 2012 k- 29

Wyjaśnienia prezesa zarządu pozwanej k -64

Powód początkowo wybudował obiekt masarni z ubojnią ,a następnie dobudował do nich pomieszczenia magazynowo – składowe. Na całość obiektów uzyskał pozwolenie na użytkowanie decyzją ówczesnego Urzędu Rejonowego. Do wydanej dokumentacji pozwana nie zgłaszała uwag, nie zwracała się do powoda o jej uzupełnienie.

Sąd zważył co następuje

Powództwo jest zasadne.

Pozwana w toku postępowania nie zakwestionowała związania stron umową najmu, przyczyn jej rozwiązania jak i wysokości należności czynszowych.

Pozwana domagała się przyjęcia , żę dochodzony czynsz jest nienależny , gdyż przedmiot najmu nie nadawał się do używania w sposób określony w umowie. W tym zakresie powoływała się na przepis art.662 kc.

W ocenie sądu zarzut ten należy uznać za nietrafny. Strony zawarły umowę po złożeniu zgodnych oświadczeń woli., po uprzednim dokonaniu oględzin obiektu przez zarząd pozwanej, a powód wydał posiadaną przez siebie dokumentację dotyczącą obiektu. Na żadnym etapie postępowania pozwana nie wykazała , żę zwracała się do powoda o jej uzupełnienie. Pozwana skoro zamierzała prowadzić działalność gospodarczą w zakresie rozbioru mięsa wołowego winna zdawać sobie sprawę z tego ,żę wymaga to wielu zezwoleń weterynaryjnych, sanitarnych, które są wydawane po spełnieniu zaostrzonych norm unijnych. Pozwana wiedziała , że obiekty mają kilkanaście lat i rozwiązania techniczne, technologiczne nie odpowiadają aktualnym zaostrzonym normom. Pozwana objęła obiekt w dniu 1 maja 2009 i przez kilkanaście miesięcy płaciła umówiony czynsz. Przez tak długi okres żadnych zastrzeżeń nie składała. Nie wykazała ,że występowała do stosownych władz o uzyskanie stosownych zezwoleń , nie przedłożyła decyzji administracyjnych zapadłych w tym zakresie., a w konsekwencji nie wykazała, że rzecz najęta dotknięta jest wadą o której mowa w art.664kc. Pozwana o tym wiedziała skoro nie skorzystała z uprawnień określonych w art. 664par.1i2 kc.

Z tych względów Sąd na podstawie art.659 kc i nast. orzekl jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach wydano na podstawie art.98kpc.