Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 6 listopada 1996 r.
II UKN 12/96
Brak przytoczenia podstawy kasacyjnej oraz jej uzasadnienia jest wadą,
która uniemożliwia traktowanie pisma jako kasacji w rozumieniu art. 393
3
KPC i
wyklucza uzupełnienie tego braku, czyniąc kasację niedopuszczalną (art. 393
5
KPC).
Przewodniczący SSN: Stefania Szymańska, Sędziowie: SN Jerzy Kuźniar
(sprawozdawca), SA Mieczysław Bareja.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 1996 r. sprawy z powództwa
Wacława G. przeciwko Centralnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w W. o rentę
inwalidzką z tytułu wypadku przy pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu
Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 1996 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d r z u c i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 1996 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Warszawie oddalił odwołanie wnioskodawcy od decyzji Centralnej
Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w W. z dnia 28 października 1994 r., wydanej w
sprawie Wacława G. o rentę inwalidzką w związku z wypadkiem przy pracy po ustaleniu
następującego stanu faktycznego:
Wnioskodawca, urodzony 12 czerwca 1926 r., inwalida pierwszej grupy z
ogólnego stanu zdrowia uległ wypadkowi przy pracy - jako pracownik PKP - w dniu 9
września 1966 r. doznając zwichnięcia nogi lewej w stanie kolanowym. Wypadek ten
nie spowodował wtedy inwalidztwa, a Trybunał Ubezpieczeń Społecznych, wyrokiem z
dnia 17 lipca 1973 r.,[...] oddalił skargę rewizyjną wnioskodawcy od wyroku Okręgowe-
go Sądu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 21 listopada 1972 r. [...]
odmawiającego przyznania Wacławowi G. prawa do renty inwalidzkiej wypadkowej.
Wobec ponownego wniosku złożonego w lipcu 1994 r., wnioskodawca był
badany przez komisje lekarskie, które uznały, że jest on inwalidą I grupy z ogólnego
stanu zdrowia, nie istnieje natomiast inwalidztwo w związku z przebytym wypadkiem
przy pracy. [...]
Podzielając opinie biegłych Sąd Wojewódzki oddalił odwołanie, a wobec rewizji
wnioskodawcy, Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 lipca 1996 r. oddalił
ją, nie znajdując podstaw do kwestionowania ustaleń Sądu pierwszej instancji, co do
braku inwalidztwa związanego z przebytym wypadkiem przy pracy.
Powyższy wyrok zaskarżył kasacją wnioskodawca i zarzucając naruszenie
przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wniósł o
uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zdaniem kasacji,
Sąd Apelacyjny nie rozważył "całości dokumentacji lekarskiej istniejącej... w sprawie".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wymieniając w art. 393
1
KPC podstawy, na których można oprzeć kasację,
przewidziano, iż winna ona czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma
procesowego oraz zawierać... przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie
(art. 393
3
KPC).
W uzasadnieniu należy wskazać na czym polega naruszenie prawa materialnego
lub istotnych przepisów postępowania, a samo tylko ogólnikowe powołanie "naruszenia
przepisów postępowania" bez ich bliższego określenia i bez uzasadnienia - tak jak w
rozpoznawanej sprawie - nie może być uznane za odpowiadające wymogom stawianym
przez prawo.
Uzasadnienie przytoczonej podstawy kasacyjnej powinno zawierać podanie,
jakie przepisy procedury zostały naruszone oraz na czym to naruszenie konkretnie
polegało, inaczej bowiem nie jest możliwa merytoryczna ocena zasadności kasacji.
Brak bliższego określenia podstawy kasacyjnej oraz jej uzasadnienia stanowi wadę,
która uniemożliwia traktowanie pisma jako skargi kasacyjnej w rozumieniu art. 393
3
KPC i wyklucza jej uzupełnianie, czyniąc taką kasację niedopuszczalną (art. 393
5
KPC).
Postępowanie kasacyjne polega na badaniu zasadności podstaw kasacyjnych, którymi
Sąd Najwyższy jest związany (art. 393
11
KPC), a brak takich konkretnych podstaw i ich
uzasadnienia, uniemożliwia kontrolę sądową kasacji i czyni skargę kasacyjną "nie
nadającą się do rozwinięcia postępowania kasacyjnego" (por. uchwała składu siedmiu
sędziów SN z dnia 30 kwietnia 1938 r. - C.III. 314/37 - Zb.O. 38/303 cytowane za
"Apelacja i Kasacja w procesie cywilnym", T. Ereciński, Wyd. Prawnicze 1996 r., s. 190
i nast.).
Skoro art. 393
12
KPC stanowi, że oddalenie kasacji następuje, jeśli nie ma
usprawiedliwionych podstaw, to powyższe oznacza też, że w skardze kasacyjnej muszą
być przytoczone określone ustawą podstawy, które mogą podlegać badaniu co do ich
zasadności, a więc muszą wskazywać konkretne naruszenia - w badanej sprawie - w
zakresie prawa procesowego oraz wykazywać, że to uchybienie "mogło mieć istotny
wpływ na wynik sprawy" (art. 393
1
pkt 2 KPC).
Niewskazanie w sposób wyżej określony podstaw kasacji oraz brak ich uza-
sadnienia uniemożliwia rozpoznanie sprawy i badanie zasadności skargi, co pozwala
na przyjęcie, że w swej istocie pismo nie ma cech skargi kasacyjnej i jako takie podlega
odrzuceniu. W rozpatrywanej sprawie nie przytoczono jakie przepisy postępowania
zostały naruszone i na jakim jego etapie, a "uzasadnienie", że polegało to "na
nierozważeniu całości dokumentacji lekarskiej", w żaden sposób nie nadaje się do
merytorycznego badania.
Rozważając powyższe, Sąd Najwyższy nie znalazł podstaw do stosowania
przepisu art. 393
8
§ 1 KPC i zwrócenia kasacji sądowi drugiej instancji dla usunięcia
braków, stwierdzając, że pismo wnioskodawcy nie ma cech skargi kasacyjnej i jako
takie nie może podlegać uzupełnieniu.
Mając to na uwadze orzeczono jak w postanowieniu, stosownie do art. 393
8
§ 1
zd. 1 KPC.
========================================