Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 22 maja 1997 r.
II UKN 146/97
Jeżeli sąd drugiej instancji uwzględnił wniosek strony o ustanowienie
pełnomocnika z urzędu dla sporządzenia kasacji w terminie umożliwiającym jej
wniesienie przed upływem jednego miesiąca od daty doręczenia stronie wyroku z
uzasadnieniem, to pełnomocnik nie może skutecznie domagać się przywrócenia
uchybionego terminu do wniesienia kasacji tylko na tej podstawie, że w piśmie
wyznaczającym go nie wskazano, iż ustanowienie nastąpiło w celu wniesienia
kasacji.
Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski, Sędziowie SN: Roman Kuczyński
(sprawozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 maja 1997
r. sprawy z wniosku Barbary S.-N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-
Oddziałowi w Ł. o rentę inwalidzką, na skutek kasacji wnioskodawczyni od postano-
wienia Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 14
lutego 1997 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 6 września 1996 r. [...] Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Łodzi oddalił odwołanie Barbary S.-N. od decyzji Oddziału ZUS
w Ł. w przedmiocie renty inwalidzkiej, stwierdzając w oparciu o opinię biegłego okulisty,
iż inwalidztwo wnioskodawczyni (III grupy inwalidów), spowodowane krótko-
wzrocznością istnieje od dzieciństwa i w okresie zatrudnienia nie uległo pogorszeniu.
Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 13 grudnia 1996 r. [...] oddalił apelację
wnioskodawczyni, podzielając stanowisko Sądu Wojewódzkiego.
Tego samego dnia wnioskodawczyni złożyła wniosek o doręczenie jej wyroku
Sądu Apelacyjnego z uzasadnieniem oraz o ustanowienie dla niej adwokata z urzędu
celem wniesienia kasacji. Sąd II instancji ustanowił adwokata z urzędu. Dnia 16 grudnia
1996 r. wnioskodawczyni doręczono postanowienie, a w dniu 17 grudnia 1996 r. otrzy-
mała ona wyrok z uzasadnieniem.
Okręgowa Rada Adwokacka w Ł. otrzymała z dnia 24 grudnia 1996 r. postano-
wienie Sądu w przedmiocie wyznaczenia pełnomocnika i wydelegowała do tej funkcji
adwokata Andrzeja B. w dniu 6 stycznia 1997 r.
Kasacja sporządzona przez tego adwokata wpłynęła do Sądu Apelacyjnego dnia
20 stycznia 1997 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia z
uzasadnieniem, że adwokat został zawiadomiony o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z
urzędu w dniu 8 stycznia 1997 r. bez wskazania, że chodzi o sporządzenie kasacji, o
celu wyznaczenia dowiedział się przeglądając akta w sądzie w dniu 17 stycznia 1997 r. i
tego samego dnia zgłosiła się do niego wnioskodawczyni doręczając pismo Okręgowej
Rady Adwokackiej o wyznaczeniu jej innego adwokata, przez co nie mógł wnieść
kasacji w terminie.
Postanowieniem z dnia 14 lutego 1997 r. [...] Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił
wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji uzasadniając, iż zgodnie z art.
387 § 3 KPC orzeczenie z uzasadnieniem sąd doręcza tylko stronie, która o to wnosiła
w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, natomiast nie było obowiązku dorę-
czenia uzasadnienia pełnomocnikowi.
Od tego postanowienia pełnomocnik wnioskodawczyni wywiódł kasację zarzu-
cając mu naruszenie art. 168 § 1 KPC w zw. z art. 133 § 3 KPC.
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Kasacja nie zasługuje na uwzględnienie. Z postanowienia Sądu Apelacyjnego
ustanawiającego dla wnioskodawczyni adwokata z urzędu wynika w sposób oczywisty,
że adwokat ustanowiony został wyłącznie dla sporządzenia kasacji. Pismo Okręgowej
Rady Adwokackiej w Ł. adresowane do adw. Andrzeja B. zawiera wskazanie sygnatury
akt sprawy, w której adwokat został wyznaczony: [...] oraz przedmiot sprawy: o rentę.
Są to wystarczające informacje dla zorientowania się o charakterze sprawy, a w
szczególności, że toczy się ona już w sądzie drugiej instancji, że do rzadkości należą
przypadki ustanawiania pełnomocnika z urzędu do samego postępowania w tej instancji
i że skoro do wniesienia kasacji wprowadzony jest tzw. przymus adwokacki -
ustanowienie pełnomocnika może dotyczyć tej właśnie czynności.
Pełnomocnik powziął wiadomość o wyznaczeniu go w dniu 8 stycznia 1997 r.
Gdyby ze swej strony wykazał należytą staranność mógłby dowiedzieć się o przedmio-
cie sprawy i terminie do wniesienia kasacji przed dniem 17 stycznia 1997 r., tj. ostatnim
dniem tego terminu. Okoliczność, że wnioskodawczyni dowiedziała się o osobie wyzna-
czonego jej adwokata 13 stycznia 1997 r. a zgłosiła się - jak to określa pełnomocnik "w
najbliższym terminie, w jakim przyjmował interesantów" pozostaje bez znaczenia dla
oceny przyczyn uchybienia terminu, przeciwnie - zdaje się wskazywać, że adwokat
dowiedziawszy się 8 stycznia 1997 r. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu w
konkretnej sprawie i dla konkretnej osoby - nic nie uczynił do dnia 17 stycznia 1997 r.
dla zapoznania się ze sprawą i oczekiwał na zgłoszenie się strony. Dlatego też w
postępowaniu pełnomocnika nie można dopatrzyć się braku zawinienia, o którym mowa
w art. 168 § 1 KPC. Nie jest też rzeczą Sądu wnikanie w wewnętrzne stosunki samo-
rządu adwokackiego i ocena, czy Okręgowa Rada Adwokacka powinna zawiadamiać
adwokata o rodzaju czynności procesowych, do których został ustanowiony, natomiast
nie ulega kwestii, iż takie zawiadomienie zawierało postanowienie Sądu [...].
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy nie znalazł podstaw do uwzględnienia
kasacji i na zasadzie art. 393
8
§ 2 KPC orzekł jak na wstępie.
========================================