I PKN 410/97
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 6 stycznia 1998 r.
I PKN 410/97
Sąd Najwyższy może uchylić swoje wcześniejsze postanowienie o zwro-
cie akt sądowi drugiej instancji w celu usunięcia formalnego braku polegają-
cego na nieokreśleniu wartości przedmiotu zaskarżenia, jeżeli takie postano-
wienie jest wynikiem błędnego przeświadczenia, że w kasacji nie wskazano
wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 359 w związku z art. 393-19 i art. 391
KPC).
Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Jadwiga
Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 stycznia
1998 r. sprawy z powództwa Leona S. przeciwko Auto-Transport SA Pekaes Group
w S. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r.
[...]
p o s t a n o w i ł :
1. u c h y l i ć postanowienie z dnia 14 października 1997 r. w przedmiocie
zwrotu akt Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Zielonej Górze w celu usunięcia braku formalnego polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia;
2. o d r z u c i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Powód Leon S. złożył kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r., którym Sąd
ten na skutek rewizji powoda zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 30
- 2 -
maja 1996 r. w ten sposób, że zamiast orzeczenia o zasądzeniu kwoty 1.000 zł i od-
daleniu powództwa w pozostałej części, wydał orzeczenie o podwyższeniu wymie-
nionej kwoty do 5.800 zł i oddaleniu rewizji powoda w pozostałej części. Sąd Woje-
wódzki rozstrzygnął również o kosztach procesu i opłatach sądowych.
W złożonej skardze kasacyjnej powód zarzucił naruszenie prawa material-
nego przez niewłaściwą wykładnię art. 445 § 1 KC, naruszenie przepisów postępo-
wania (bez wymienienia tych przepisów), polegające na sprzeczności istotnych
ustaleń Sądu Wojewódzkiego z treścią zebranych dowodów oraz naruszenie przepi-
sów o kosztach procesu (art. 98 i art. 100 KPC). Przytaczając powyższe zarzuty po-
wód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie roszczenia w całości lub
o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu do
ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie od strony pozwanej kosztów postę-
powania kasacyjnego. W kasacji powód wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 3.200 zł.
Sąd Najwyższy dokonując wstępnego badania kasacji pod względem formal-
nym przeoczył, że kasacja ta wskazuje wartość przedmiotu zaskarżenia i dlatego
dnia 14 października 1997 r. wydał na podstawie art. 393
8
§ 1 KPC postanowienie o
zwrocie akt Sądowi II instancji w celu usunięcia braku polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia. Postanowienie to jest jednak błędne, gdyż jest wy-
nikiem mylnego przeświadczenia, że kasacja nie podaje wartości przedmiotu zas-
karżenia, choć wartość ta została określona. W tym stanie rzeczy, skoro postano-
wienie z dnia 14 października 1997 r. jest postanowieniem nie kończącym postępo-
wania w sprawie, mogło być uchylone stosownie do art. 359 KPC. Wobec tego Sąd
Najwyższy na podstawie wymienionego przepisu orzekł jak w punkcie 1 postanowie-
nia.
Postanowienie o odrzuceniu kasacji zawarte w punkcie 2 jest uzasadnione
treścią art. 393
8
w związku z art. 393
5
i art. 393 pkt 1 KPC. Z przepisów tych wynika,
że kasacja nie przysługuje w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 KPC) oraz że sąd dru-
giej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym kasację, która jest niedopuszczalna
(art. 393
5
KPC). Taką zaś kasacją jest kasacja w sprawach wymienionych w art. 393
KPC. Nieodrzucenie przez sąd drugiej instancji kasacji, która jest niedopuszczalna,
- 3 -
nakłada ten obowiązek na Sąd Najwyższy (art. 393
8
§ 1 KPC).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================
I PKN 410/97
Sąd Najwyższy może uchylić swoje wcześniejsze postanowienie o zwro-
cie akt sądowi drugiej instancji w celu usunięcia formalnego braku polegają-
cego na nieokreśleniu wartości przedmiotu zaskarżenia, jeżeli takie postano-
wienie jest wynikiem błędnego przeświadczenia, że w kasacji nie wskazano
wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 359 w związku z art. 393-19 i art. 391
KPC).
Przewodniczący SSN: Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Jadwiga
Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 stycznia
1998 r. sprawy z powództwa Leona S. przeciwko Auto-Transport SA Pekaes Group
w S. o odszkodowanie, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r.
[...]
p o s t a n o w i ł :
1. u c h y l i ć postanowienie z dnia 14 października 1997 r. w przedmiocie
zwrotu akt Sądowi Wojewódzkiemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Zielonej Górze w celu usunięcia braku formalnego polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia;
2. o d r z u c i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Powód Leon S. złożył kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Zielonej Górze z dnia 19 czerwca 1997 r., którym Sąd
ten na skutek rewizji powoda zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 30
- 2 -
maja 1996 r. w ten sposób, że zamiast orzeczenia o zasądzeniu kwoty 1.000 zł i od-
daleniu powództwa w pozostałej części, wydał orzeczenie o podwyższeniu wymie-
nionej kwoty do 5.800 zł i oddaleniu rewizji powoda w pozostałej części. Sąd Woje-
wódzki rozstrzygnął również o kosztach procesu i opłatach sądowych.
W złożonej skardze kasacyjnej powód zarzucił naruszenie prawa material-
nego przez niewłaściwą wykładnię art. 445 § 1 KC, naruszenie przepisów postępo-
wania (bez wymienienia tych przepisów), polegające na sprzeczności istotnych
ustaleń Sądu Wojewódzkiego z treścią zebranych dowodów oraz naruszenie przepi-
sów o kosztach procesu (art. 98 i art. 100 KPC). Przytaczając powyższe zarzuty po-
wód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie roszczenia w całości lub
o uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu do
ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie od strony pozwanej kosztów postę-
powania kasacyjnego. W kasacji powód wskazał, że wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 3.200 zł.
Sąd Najwyższy dokonując wstępnego badania kasacji pod względem formal-
nym przeoczył, że kasacja ta wskazuje wartość przedmiotu zaskarżenia i dlatego
dnia 14 października 1997 r. wydał na podstawie art. 393
8
§ 1 KPC postanowienie o
zwrocie akt Sądowi II instancji w celu usunięcia braku polegającego na nieokreśleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia. Postanowienie to jest jednak błędne, gdyż jest wy-
nikiem mylnego przeświadczenia, że kasacja nie podaje wartości przedmiotu zas-
karżenia, choć wartość ta została określona. W tym stanie rzeczy, skoro postano-
wienie z dnia 14 października 1997 r. jest postanowieniem nie kończącym postępo-
wania w sprawie, mogło być uchylone stosownie do art. 359 KPC. Wobec tego Sąd
Najwyższy na podstawie wymienionego przepisu orzekł jak w punkcie 1 postanowie-
nia.
Postanowienie o odrzuceniu kasacji zawarte w punkcie 2 jest uzasadnione
treścią art. 393
8
w związku z art. 393
5
i art. 393 pkt 1 KPC. Z przepisów tych wynika,
że kasacja nie przysługuje w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 KPC) oraz że sąd dru-
giej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym kasację, która jest niedopuszczalna
(art. 393
5
KPC). Taką zaś kasacją jest kasacja w sprawach wymienionych w art. 393
KPC. Nieodrzucenie przez sąd drugiej instancji kasacji, która jest niedopuszczalna,
- 3 -
nakłada ten obowiązek na Sąd Najwyższy (art. 393
8
§ 1 KPC).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================