I PKN 528/97
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Wyrok z dnia 17 lutego 1998 r.
I PKN 528/97
Pracownikowi przysługuje odprawa rentowa na podstawie art. 28 ust. 1
ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
(Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.), jeżeli po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku
chorobowego został uznany inwalidą, a następnie stosunek pracy został roz-
wiązany za porozumieniem stron, po czym pracownik uzyskał prawo do renty
inwalidzkiej.
Przewodniczący SSN: Józef Iwulski, Sędziowie SN: Roman Kuczyński (spra-
wozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 1998 r. sprawy z powództwa
Ryszarda J. przeciwko Urzędowi Gminy w G. o odprawę rentową, na skutek kasacji
strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Spo-
łeczny w Lublinie z dnia 12 czerwca 1997 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 13 lutego 1997 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Lublinie odda-
lił powództwo Ryszarda J. o odprawę rentową uznając, że skoro od dnia 25 maja
1996 r., tj. od wyczerpania zasiłków chorobowych, nabył prawo do renty inwalidzkiej,
zaś z inicjatywą rozwiązania stosunku pracy wystąpił w dniu 5 czerwca 1996 r. na
zasadzie porozumienia stron, wskazując datę zakończenia pracy na dzień 28 maja
1996 r. to ustanie zatrudnienia nie nastąpiło w związku z przejściem na rentę, gdyż
przejście na rentę nie może wyprzedzać rozwiązania stosunku pracy.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem
z dnia 12 czerwca 1997 r. w wyniku apelacji powoda zmienił zaskarżony wyrok i
przyznał mu odprawę uzasadniając, że renta została powodowi przyznana decyzją z
- 2 -
dnia 11 czerwca 1996 r., wskazując jako datę początkową wypłaty renty datę wyczer-
pania zasiłków chorobowych, zaś powód zażądał od zakładu pracy rozwiązania
umowy o pracę od daty późniejszej, tj. od 28 maja 1996 r. i to niewątpliwie z uwagi
na nabycie praw rentowych, a nie z innych powodów, przeto rozwiązanie stosunku
pracy pozostaje w związku z przejściem na rentę.
Kasacja pozwanego zarzuca powyższemu wyrokowi naruszenie prawa mate-
rialnego - art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów
państwowych (Dz. U. Nr 31 poz. 214 ze zm.).
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Kasacja jest bezzasadna. Trafnie Sąd Wojewódzki ustalił i wykazał następs-
twa i związek czasowy inicjatywy powoda w rozwiązaniu stosunku pracy w związku z
przejściem na rentę inwalidzką. Powód był świadomy posiadania wymaganego do
renty okresu zatrudnienia, zaś orzeczeniem Obwodowej Komisji Lekarskiej d/s Inwa-
lidztwa i Zatrudnienia w Lublinie z dnia 27 maja 1996 r. uznany został za inwalidę
drugiej grupy. Okres zasiłkowy powód wyczerpał z dniem 24 maja 1996 r., natomiast
prośbę o rozwiązanie stosunku pracy złożył dnia 5 czerwca 1996 r., wskazując jako
datę tego rozwiązania dzień 28 maja 1996 r., tj. następny dzień po badaniu przez
KiZ. Związek funkcjonalny między tymi zdarzeniami jest więc oczywisty. Powód mógł
nie bez racji obawiać się, że po wyczerpaniu źródła egzystencji, tj. zasiłków choro-
bowych renta nie będzie mu wypłacana dopóki nie rozwiąże stosunku pracy. Prak-
tyką organów rentowych jest bowiem przyznawanie świadczenia rentowo-emerytal-
nego od określonej daty i jednocześnie zawieszenie jego wypłaty do czasu dostar-
czenia dowodu ustania zatrudnienia. Dlatego też Sąd Najwyższy podziela stanowis-
ko Sądu Wojewódzkiego, iż rozwiązanie stosunku pracy powoda nastąpiło w związku
z jego przejściem na rentę inwalidzką, natomiast powołane przez Sąd I instancji oraz
w kasacji orzecznictwo Sądu Najwyższego odnośnie prawa do odprawy w związku z
przejściem na emeryturę lub rentę dotyczy odmiennych stanów faktycznych i sporów
na tle kontynuowania zatrudnienia mimo nabycia prawa do emerytury lub renty.
Z powyższych motywów Sąd Najwyższy nie znalazł usprawiedliwionych pods-
taw do uwzględnienia kasacji i w oparciu o art. 393
12
KPC orzekł jak w sentencji wy-
- 3 -
roku.
========================================
I PKN 528/97
Pracownikowi przysługuje odprawa rentowa na podstawie art. 28 ust. 1
ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych
(Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.), jeżeli po wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku
chorobowego został uznany inwalidą, a następnie stosunek pracy został roz-
wiązany za porozumieniem stron, po czym pracownik uzyskał prawo do renty
inwalidzkiej.
Przewodniczący SSN: Józef Iwulski, Sędziowie SN: Roman Kuczyński (spra-
wozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 1998 r. sprawy z powództwa
Ryszarda J. przeciwko Urzędowi Gminy w G. o odprawę rentową, na skutek kasacji
strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Spo-
łeczny w Lublinie z dnia 12 czerwca 1997 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 13 lutego 1997 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Lublinie odda-
lił powództwo Ryszarda J. o odprawę rentową uznając, że skoro od dnia 25 maja
1996 r., tj. od wyczerpania zasiłków chorobowych, nabył prawo do renty inwalidzkiej,
zaś z inicjatywą rozwiązania stosunku pracy wystąpił w dniu 5 czerwca 1996 r. na
zasadzie porozumienia stron, wskazując datę zakończenia pracy na dzień 28 maja
1996 r. to ustanie zatrudnienia nie nastąpiło w związku z przejściem na rentę, gdyż
przejście na rentę nie może wyprzedzać rozwiązania stosunku pracy.
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem
z dnia 12 czerwca 1997 r. w wyniku apelacji powoda zmienił zaskarżony wyrok i
przyznał mu odprawę uzasadniając, że renta została powodowi przyznana decyzją z
- 2 -
dnia 11 czerwca 1996 r., wskazując jako datę początkową wypłaty renty datę wyczer-
pania zasiłków chorobowych, zaś powód zażądał od zakładu pracy rozwiązania
umowy o pracę od daty późniejszej, tj. od 28 maja 1996 r. i to niewątpliwie z uwagi
na nabycie praw rentowych, a nie z innych powodów, przeto rozwiązanie stosunku
pracy pozostaje w związku z przejściem na rentę.
Kasacja pozwanego zarzuca powyższemu wyrokowi naruszenie prawa mate-
rialnego - art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów
państwowych (Dz. U. Nr 31 poz. 214 ze zm.).
Sąd Najwyższy rozważył, co następuje:
Kasacja jest bezzasadna. Trafnie Sąd Wojewódzki ustalił i wykazał następs-
twa i związek czasowy inicjatywy powoda w rozwiązaniu stosunku pracy w związku z
przejściem na rentę inwalidzką. Powód był świadomy posiadania wymaganego do
renty okresu zatrudnienia, zaś orzeczeniem Obwodowej Komisji Lekarskiej d/s Inwa-
lidztwa i Zatrudnienia w Lublinie z dnia 27 maja 1996 r. uznany został za inwalidę
drugiej grupy. Okres zasiłkowy powód wyczerpał z dniem 24 maja 1996 r., natomiast
prośbę o rozwiązanie stosunku pracy złożył dnia 5 czerwca 1996 r., wskazując jako
datę tego rozwiązania dzień 28 maja 1996 r., tj. następny dzień po badaniu przez
KiZ. Związek funkcjonalny między tymi zdarzeniami jest więc oczywisty. Powód mógł
nie bez racji obawiać się, że po wyczerpaniu źródła egzystencji, tj. zasiłków choro-
bowych renta nie będzie mu wypłacana dopóki nie rozwiąże stosunku pracy. Prak-
tyką organów rentowych jest bowiem przyznawanie świadczenia rentowo-emerytal-
nego od określonej daty i jednocześnie zawieszenie jego wypłaty do czasu dostar-
czenia dowodu ustania zatrudnienia. Dlatego też Sąd Najwyższy podziela stanowis-
ko Sądu Wojewódzkiego, iż rozwiązanie stosunku pracy powoda nastąpiło w związku
z jego przejściem na rentę inwalidzką, natomiast powołane przez Sąd I instancji oraz
w kasacji orzecznictwo Sądu Najwyższego odnośnie prawa do odprawy w związku z
przejściem na emeryturę lub rentę dotyczy odmiennych stanów faktycznych i sporów
na tle kontynuowania zatrudnienia mimo nabycia prawa do emerytury lub renty.
Z powyższych motywów Sąd Najwyższy nie znalazł usprawiedliwionych pods-
taw do uwzględnienia kasacji i w oparciu o art. 393
12
KPC orzekł jak w sentencji wy-
- 3 -
roku.
========================================