Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 17 marca 1998 r.
II UKN 566/97
Jeżeli pracownik stał się inwalidą przed ukończeniem 20 lat życia, to do
otrzymania renty inwalidzkiej wymagany jest okres zatrudnienia w rozmiarze 1
roku.
Przewodniczący SSN: Maria Tyszel, Sędziowie SN: Roman Kuczyński,
Stefania Szymańska (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 1998 r. sprawy z wniosku
Iwony Z. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. o rentę
inwalidką, na skutek kasacji organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 19 lutego 1997 r. [...]
z m i e n i ł zaskarżony wyrok w ten sposób, że przyznał Iwonie Z. rentę in-
walidzką według drugiej grupy inwalidów od dnia 23 listopada 1995 r.
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 1997 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach
zmienił wyrok Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Częstochowie z dnia 5 czerwca 1996 r. oraz poprzedzającą go decyzję organu ren-
towego w ten sposób, że przyznał Iwonie Z. prawo do renty inwalidzkiej z ogólnego
stanu zdrowia w wysokości przewidzianej dla inwalidów II grupy od dnia 23 listopada
1995 r.
Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest prawo do renty inwalidzkiej Iwony
Z., której inwalidztwo według trzeciej grupy trwa od dzieciństwa. W postępowaniu
zarówno przed organem rentowym, jak i przed Sądem pierwszej instancji ustalono, w
wyniku badania przez Komisje Lekarskie do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, a nas-
tępnie na podstawie dowodu z opinii biegłego lekarza sądowego, że inwalidztwo
Iwony Z., istniejące od dzieciństwa, nie uległo pogorszeniu w czasie wykonywania
2
zatrudnienia, co było podstawą odmowy przyznania wnioskodawczyni renty inwa-
lidzkiej. W postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym ustalono, że Iwona Z. jest inwa-
lidą drugiej grupy od maja 1995 r. oraz, że do 8 maja 1995 r. pozostawała w zatrud-
nieniu. Ustalenia dotyczące daty powstania inwalidztwa drugiej grupy inwalidów u
Iwony Z. nie były kwestionowane przez organ rentowy w postępowaniu przed Sądem
drugiej instancji.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego kasację wniósł Zakład Ubezpieczeń Społecz-
nych-Oddział w C. Zarzucając naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wy-
kładnię art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emery-
talnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) oraz niewłaściwe
zastosowanie art. 33 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy, Oddział wniósł o zmianę zaskarżone-
go wyroku i orzeczenie, że Iwonie Z. przysługuje renta inwalidzka według drugiej
grupy inwalidów od 23 listopada 1995 r.
Sad Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest uzasadniona.
Sąd Apelacyjny zmieniając wyrok Sądu pierwszej instancji i poprzedzającą ten
wyrok decyzję organu rentowego przyznał wnioskodawczyni rentę inwalidzką według
drugiej grupy inwalidów, błędnie jednak ustalił datę nabycia przez nią prawa do tego
świadczenia. Sąd Apelacyjny uznał bowiem, że wnioskodawczyni spełniła wymaga-
nia do renty inwalidzkiej dopiero od 23 listopada 1996 r., gdyż dopiero od tej daty,
będąc urodzoną 30 października 1975 r., legitymuje się dwuletnim okresem zatrud-
nienia niezbędnym do przyznania renty.
Stanowisko powyższe jest niewłaściwe i wynika z błędnej interpretacji art. 33
ust. 1 pkt 1 ustawy z 14 grudnia 1982 r. o z.e.p. oraz niewłaściwego zastosowania w
stosunku do Iwony Z. art. 33 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.
Wbrew stanowisku Sądu, skoro inwalidztwo według II grupy u wnioskodaw-
czyni powstało w maju 1995 r., a więc przed ukończeniem przez nią 20 lat, to do
otrzymania renty inwalidzkiej wymagane jest udowodnienie przez nią okresu zatrud-
nienia wynoszącego rok. Okres ten wnioskodawczyni osiągnęła 23 listopada 1995 r.
Jest to więc data, od której z mocy art. 99 ustawy o z.e.p. przysługuje jej renta inwa-
lidzka.
3
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji wyroku na
mocy art. 393
15
KPC.
========================================