Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 25 czerwca 1998 r.
II UKN 128/98
Zawinione spóźnienie uzupełnienia braku kasacji przez podanie wartości
przedmiotu zaskarżenia uzasadnia odmowę przywrócenia terminu do dokona-
nia tej czynności.
Przewodniczący SSN: Teresa Romer, Sędziowie SN: Maria Mańkowska
(sprawozdawca), Józef Iwulski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 1998 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Jerzego G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziałowi w K. o zasiłek chorobowy, na skutek zażalenia wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Krakowie z dnia 24 września 1997 r. [...] oraz kasacji wnioskodawcy od postanowie-
nia Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia
29 października 1997 r. [...]
p o s t a n o w i ł
1. o d d a l i ć zażalenie wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjne-
go-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 24 września 1997 r. w
przedmiocie odrzucenia kasacji;
2. o d d a l i ć kasację wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 29 października 1997 r.
oddalającego wniosek o przywrócenie terminu do podania wartości przedmiotu zas-
karżenia.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 24 września 1997 r. Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie odrzucił kasację Jerzego G. w sprawie prze-
2
ciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w K. o zasiłek chorobowy,
ponieważ pełnomocnik wnioskodawcy nie podał w zakreślonym terminie wartości
przedmiotu sporu.
Następnym postanowieniem z dnia 29 października 1997 r. Sąd Apelacyjny
oddalił wniosek Jerzego G. o przywrócenie terminu do podania wartości przedmiotu
sporu. Wnioskodawca zaskarżył oba postanowienia, pierwsze poprzez zażalenie,
drugie w drodze kasacji podnosząc, iż niedokonanie czynności nastąpiło bez jego
winy, gdyż nie wiedząc, że może osobiście wykonać polecenie Sądu, podał wartość
przedmiotu sporu radcy prawnemu NSZZ „Solidarność” po terminie, gdyż wcześniej
dwukrotnie nie zastawał go w siedzibie regionu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarówno zażalenie, jak i kasacja wnioskodawcy nie zasługują na uwzględnie-
nie. W zaskarżonym postanowieniu z dnia 24 września 1998 r. Sąd Apelacyjny
zgodnie z art.393
5
KPC uznał, że skoro pełnomocnik wnioskodawcy przekroczył o 4
dni zakreślony mu termin wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia, to kasacja
podlega odrzuceniu. Zażalenie na powyższe postanowienie podlegało zatem odda-
leniu na podstawie art.393
18
KPC.
Kasacja wnioskodawcy od postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 29 paź-
dziernika 1997 r. zarzuca jedynie naruszenie przepisów prawa procesowego przez
nieprzywrócenie terminu do podania wartości przedmiotu zaskarżenia. Sąd Najwyż-
szy rozpoznając kasację w jej granicach na posiedzeniu niejawnym, zgodnie z
art.393
4
§2 i art.393
19
KPC uznał, że nie ma usprawiedliwionych podstaw do jej
uwzględnienia. Trafnie uznał Sąd drugiej instancji, że fakty wskazane przez wnios-
kodawcę o niemożności skontaktowania się ze swoim pełnomocnikiem nie uzasad-
niają przywrócenia terminu, gdyż w sposób ewidentny opieszałość w wykonaniu po-
lecenia Sądu została zawiniona tak przez stronę, jak i jej pełnomocnika.
Z tych też względów Sąd Najwyższy postanowił, jak wyżej.
========================================

II UKN 128/98

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia