Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 29 lipca 1998 r.
II UKN 150/98
Warunkiem przyznania inwalidzkiej renty rolniczej jest istnienie długo-
trwałej niezdolności rolnika do pracy w gospodarstwie rolnym.
Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Barbara Wagner, Andrzej Wasilewski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 1998 r. sprawy z wniosku Ma-
riana K. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddziałowi Re-
gionalnemu w P. o rentę rolniczą wypadkową, na skutek kasacji wnioskodawcy od
wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z
dnia 15 stycznia 1998 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
U z a s a d n i e n i e
Marian K. odwołał się od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społeczne-
go-Oddziału Regionalnego w P. z dnia 11 grudnia 1996 r. o wstrzymaniu wypłaty
renty rolniczej.
Wyrokiem z dnia 27 marca 1997 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Warszawie oddalił odwołanie i ustalił, że wnioskodawca pobierał
rentę rolniczą wypadkową od 15 października 1994 r., przyznaną mu wyrokiem Sądu
Wojewódzkiego z dnia 9 maja 1995 r., jednakże badanie kontrolne wyznaczone na
maj 1996 r. wykazało, iż wnioskodawca nie jest długotrwale niezdolny do pracy w
gospodarstwie rolnym i organ rentowy decyzją z dnia 11 grudnia 1996 r. wstrzymał
wypłatę renty inwalidzkiej. Na podstawie opinii biegłych lekarzy specjalistów chirurga
- ortopedy i neurologa Sąd uznał, że upadki wnioskodawcy z drabiny w dniach 16
sierpnia 1993 r. i 18 kwietnia 1994 r. nie pozostawiły objawów pourazowych w za-
kresie układu nerwowego, ani uszkodzeń rdzenia kręgowego i nerwów obwodowych.
2
Natomiast rozpoznane zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i zniekształcenie 3 trzo-
nów nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie wyro-
kiem z dnia 15 stycznia 1998 r. oddalił apelację wnioskodawcy, po uzupełnieniu pos-
tępowania dowodowego opiniami lekarzy specjalistów: chirurga - ortopedy i neurolo-
ga - psychiatry. Biegli zapoznali się z dodatkowo złożoną przez wnioskodawcę do-
kumentacją lekarską z Centrum Rehabilitacji Rolników i ustalili, że upośledzenie na-
rządu ruchu wnioskodawcy nie jest duże i nie powoduje długotrwałej niezdolności do
wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym; nie ma też wskazań do noszenia gor-
setu ortopedycznego. W tych warunkach Sąd Apelacyjny przyjął, że wnioskodawca
nie spełnia przesłanki z art. 21 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników w zakresie niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, za-
tem nie posiada obecnie prawa do renty.
Pełnomocnik wnioskodawcy zaskarżył kasacją powyższy wyrok, zarzucając
naruszenie art. 328 § 2 i 233 § 1 KPC poprzez brak oceny wiarygodności dowodów
oraz brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału i wnosił o uchylenie
wyroków obu instancji i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponowne-
go rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja nie jest zasadna. Wbrew zarzutom kasacyjnym - Sądy obu instancji
nie naruszyły wymagań wynikających z przepisów art. 233 § 1 i art. 328 § 1 KPC.
Sąd Apelacyjny wszechstronnie rozważył zebrany materiał dowodowy, po uzupełnie-
niu dodatkowymi opiniami biegłych lekarzy specjalistów, właściwych dla schorzeń
wnioskodawcy oraz prawidłowo ocenił wiarygodność i moc dowodów. Biegli lekarze
wzięli pod uwagę wyniki specjalistycznych badań lekarskich wnioskodawcy, w tym
badanie radiologiczne i rezonans magnetyczny oraz przeprowadzili badania wnios-
kodawcy w warunkach ambulatoryjnych. Wszystkie te badania wykazały, że upośle-
dzenie funkcji narządów ruchu u wnioskodawcy nie jest duże i nie powoduje długo-
trwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Uzasadnienie zaskarżonego
wyroku zawiera wskazanie podstawy faktycznej i prawnej, z przytoczeniem przepisu
prawa materialnego. Przedstawione przez wnioskodawcę dowody leczenia nie zos-
tały też pominięte, biegli sądowi ustosunkowali się do nich, nie podzielając stanowis-
3
ka lekarzy leczących. Zarówno Sąd Wojewódzki, jak i Sąd Apelacyjny niewadliwie
uznały opinie biegłych lekarzy za obiektywne i nie znalazły podstaw do kwestiono-
wania ich rzetelności, jako specjalistów odpowiednich dla schorzeń zgłaszanych
przez wnioskodawcę. Jednoznaczna opinia czterech biegłych lekarzy, że wniosko-
dawca nie jest długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, co stanowi
potwierdzenie badań kontrolnych Obwodowej i Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej do
Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, uzasadnia odmowę przyznania wnioskodawcy
prawa do inwalidzkiej renty rolniczej. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia
20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz.U. z
1993 r. Nr 71, poz. 342) warunkiem przyznania tego prawa jest długotrwała niezdol-
ność do pracy w gospodarstwie rolnym.
Z tych wszystkich względów i na podstawie art. 393
12
KPC Sąd Najwyższy
orzekł, jak w sentencji.
========================================