I PZ 24/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 17 czerwca 1999 r.
I PZ 24/99
W postępowaniu apelacyjnym nie jest dopuszczalne zgłoszenie żądania
skapitalizowania odsetek (art. 383 KPC). Kwoty żądanych na tym etapie postę-
powania sądowego skapitalizowanych odsetek nie uwzględnia się w ustaleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Zbigniew
Myszka, Walerian Sanetra (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 czerwca
1999 r. sprawy z powództwa Zofii C. przeciwko Szkole Podstawowej [...] w B.K. o
odprawę emerytalną, na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgo-
wego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 11 marca 1999 r.
[...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Powódka Zofia C. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 11 marca 1999 r. [...],
którym Sąd ten odrzucił jej kasację. Powódka domagała się w pozwie kwoty 4.769,10
zł i taka też wartość przedmiotu sporu objęta była wyrokowaniem przez Sąd pierw-
szej instancji. W apelacji napisano wprawdzie, że „wnioskowane jest w pierwszej ko-
lejności jako korzystniejsze dla powódki, zasądzenie roszczenia w innej formie, tj. w
kwocie skapitalizowanej na dzień 30.09.1998 r. w wysokości 6.533,60 zł wraz z
ustawowymi odsetkami od dnia 1.10.1998 r. do dnia zapłaty”. W myśl art. 383 KPC w
postępowaniu apelacyjnym nie można jednakże rozszerzać żądania pozwu. Wbrew
odmiennemu przekonaniu wyrażonemu w zażaleniu, uzupełnienie dokonane przez
2
stronę w apelacji pozostaje w sprzeczności z normą art. 383 KPC; w świetle tego
przepisu było ono niedopuszczalne. Kapitalizacja odsetek oznacza, iż stają się one
roszczeniem głównym w pojęciu art. 20 KPC, a to z kolei oznacza, iż domaganie się
ich w tej formie w apelacji stanowi wystąpienie z nowym roszczeniem w rozumieniu
art. 383 KPC i z mocy tego przepisu jest niedopuszczalne. Ponadto, kapitalizacja od-
setek nie mieści się w pojęciu świadczeń za dalsze okresy, o których mowa w art.
383 KPC zdanie drugie, między innymi z tego względu, iż powódka nie dochodziła
świadczenia powtarzającego się (dochodziła bowiem odprawy za 6 miesięcy). W ra-
chubę nie wchodzi także inny przypadek ujęty w tym przepisie, a mianowicie żądanie
zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, gdyż
odprawa nie jest „przedmiotem”, a ponadto kapitalizacja odsetek nie ma następować
zamiast dochodzonego „przedmiotu”, lecz obok niego. Oznacza to, że z mocy art.
383 KPC Sąd drugiej instancji nie mógł orzekać i nie orzekał o roszczeniu powódki w
większym zakresie niż wynikało to z żądania określonego w pozwie (4.769,10 zł),
które było przedmiotem rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego. To zaś oznacza, iż
kasacja jest niedopuszczalna.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
========================================
I PZ 24/99
W postępowaniu apelacyjnym nie jest dopuszczalne zgłoszenie żądania
skapitalizowania odsetek (art. 383 KPC). Kwoty żądanych na tym etapie postę-
powania sądowego skapitalizowanych odsetek nie uwzględnia się w ustaleniu
wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Zbigniew
Myszka, Walerian Sanetra (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 czerwca
1999 r. sprawy z powództwa Zofii C. przeciwko Szkole Podstawowej [...] w B.K. o
odprawę emerytalną, na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgo-
wego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 11 marca 1999 r.
[...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Powódka Zofia C. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 11 marca 1999 r. [...],
którym Sąd ten odrzucił jej kasację. Powódka domagała się w pozwie kwoty 4.769,10
zł i taka też wartość przedmiotu sporu objęta była wyrokowaniem przez Sąd pierw-
szej instancji. W apelacji napisano wprawdzie, że „wnioskowane jest w pierwszej ko-
lejności jako korzystniejsze dla powódki, zasądzenie roszczenia w innej formie, tj. w
kwocie skapitalizowanej na dzień 30.09.1998 r. w wysokości 6.533,60 zł wraz z
ustawowymi odsetkami od dnia 1.10.1998 r. do dnia zapłaty”. W myśl art. 383 KPC w
postępowaniu apelacyjnym nie można jednakże rozszerzać żądania pozwu. Wbrew
odmiennemu przekonaniu wyrażonemu w zażaleniu, uzupełnienie dokonane przez
2
stronę w apelacji pozostaje w sprzeczności z normą art. 383 KPC; w świetle tego
przepisu było ono niedopuszczalne. Kapitalizacja odsetek oznacza, iż stają się one
roszczeniem głównym w pojęciu art. 20 KPC, a to z kolei oznacza, iż domaganie się
ich w tej formie w apelacji stanowi wystąpienie z nowym roszczeniem w rozumieniu
art. 383 KPC i z mocy tego przepisu jest niedopuszczalne. Ponadto, kapitalizacja od-
setek nie mieści się w pojęciu świadczeń za dalsze okresy, o których mowa w art.
383 KPC zdanie drugie, między innymi z tego względu, iż powódka nie dochodziła
świadczenia powtarzającego się (dochodziła bowiem odprawy za 6 miesięcy). W ra-
chubę nie wchodzi także inny przypadek ujęty w tym przepisie, a mianowicie żądanie
zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, gdyż
odprawa nie jest „przedmiotem”, a ponadto kapitalizacja odsetek nie ma następować
zamiast dochodzonego „przedmiotu”, lecz obok niego. Oznacza to, że z mocy art.
383 KPC Sąd drugiej instancji nie mógł orzekać i nie orzekał o roszczeniu powódki w
większym zakresie niż wynikało to z żądania określonego w pozwie (4.769,10 zł),
które było przedmiotem rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego. To zaś oznacza, iż
kasacja jest niedopuszczalna.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
========================================