I PZ 55/00
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 14 września 2000 r.
I PZ 55/00
Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji strony pozwanej od wyroku
oddalającego apelację nie może być wyższa od wartości przedmiotu zaskarże-
nia w apelacji.
Przewodniczący SSN Barbara Wagner, Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski
(sprawozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 wrześ-
nia 2000 r. sprawy z powództwa Jadwigi K. przeciwko Miastu O. o odprawę, na sku-
tek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2000 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
W rozpatrywanym zażaleniu strony pozwanej na postanowienie Sądu Okrę-
gowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 27 kwietnia
2000 r. odrzucające kasację strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w War-
szawie z dnia 19 stycznia 2000 r. zarzucono naruszenie art. 393 pkt 1 KPC przez
zastosowanie tego przepisu pomimo braku „jakichkolwiek ustaleń co do wartości
przedmiotu zaskarżenia”. W uzasadnieniu wskazano, że „wartość przedmiotu za-
skarżenia powinna odpowiadać wartości przedmiotu sporu, tj. kwocie 5.597,46 zł”.
Sąd Najwyższy stwierdził bezzasadność zażalenia mając na uwadze, co na-
stępuje:
Wbrew zarzutowi zażalenia, zaskarżone postanowienie opiera się - jak to wy-
raźnie przedstawiono w jego uzasadnieniu - na ustaleniu, że zaskarżony kasacją wy-
rok Sądu Okręgowego dotyczy kwoty 2.798,73 zł. Tak określona wartość przedmiotu
2
zaskarżenia nie nasuwa zastrzeżeń. W szczególności nie ma racji żalący się, ażeby
wartość przedmiotu zaskarżenia w rozumieniu art. 393 pkt 1 KPC ustalić według
wartości dochodzonego w sprawie świadczenia, która wynosiła 5.597,46 zł. O takim
przedmiocie sprawy orzekał wyłącznie Sąd pierwszej instancji, który w wyroku z dnia
15 października 1999 r. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki 2798,73 zł z
ustawowymi odsetkami, oddalając roszczenia pozwu dalej idące. Jeżeli zaś chodzi o
postępowanie drugoinstancyjne zakończone wyrokiem, od którego kasację wniosła
strona pozwana, to toczyło się ono wyłącznie na skutek apelacji strony pozwanej,
która skarżyła tę część wyroku Sądu pierwszej instancji, która zasądzała świadcze-
nia (2798,73 zł z odsetkami) na rzecz powódki. W konsekwencji tego Sąd Okręgowy
w Warszawie po rozpoznaniu apelacji strony pozwanej w granicach zaskarżenia (art.
378 § 1 KPC) rozpoznał sprawę w zakresie świadczenia żądanego w pozwie i
uwzględnionego w wyroku pierwszej instancji co do kwoty 2.798,73 zł. Taka więc
była wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC) w sprawie z kasacji strony
pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2000 r. od-
dalającego apelację strony pozwanej.
Wobec bezzasadności zażalenia podlegało ono oddaleniu (art. 39319
w
związku z art. 385 KPC).
========================================
I PZ 55/00
Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji strony pozwanej od wyroku
oddalającego apelację nie może być wyższa od wartości przedmiotu zaskarże-
nia w apelacji.
Przewodniczący SSN Barbara Wagner, Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski
(sprawozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 wrześ-
nia 2000 r. sprawy z powództwa Jadwigi K. przeciwko Miastu O. o odprawę, na sku-
tek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2000 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
W rozpatrywanym zażaleniu strony pozwanej na postanowienie Sądu Okrę-
gowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 27 kwietnia
2000 r. odrzucające kasację strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w War-
szawie z dnia 19 stycznia 2000 r. zarzucono naruszenie art. 393 pkt 1 KPC przez
zastosowanie tego przepisu pomimo braku „jakichkolwiek ustaleń co do wartości
przedmiotu zaskarżenia”. W uzasadnieniu wskazano, że „wartość przedmiotu za-
skarżenia powinna odpowiadać wartości przedmiotu sporu, tj. kwocie 5.597,46 zł”.
Sąd Najwyższy stwierdził bezzasadność zażalenia mając na uwadze, co na-
stępuje:
Wbrew zarzutowi zażalenia, zaskarżone postanowienie opiera się - jak to wy-
raźnie przedstawiono w jego uzasadnieniu - na ustaleniu, że zaskarżony kasacją wy-
rok Sądu Okręgowego dotyczy kwoty 2.798,73 zł. Tak określona wartość przedmiotu
2
zaskarżenia nie nasuwa zastrzeżeń. W szczególności nie ma racji żalący się, ażeby
wartość przedmiotu zaskarżenia w rozumieniu art. 393 pkt 1 KPC ustalić według
wartości dochodzonego w sprawie świadczenia, która wynosiła 5.597,46 zł. O takim
przedmiocie sprawy orzekał wyłącznie Sąd pierwszej instancji, który w wyroku z dnia
15 października 1999 r. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki 2798,73 zł z
ustawowymi odsetkami, oddalając roszczenia pozwu dalej idące. Jeżeli zaś chodzi o
postępowanie drugoinstancyjne zakończone wyrokiem, od którego kasację wniosła
strona pozwana, to toczyło się ono wyłącznie na skutek apelacji strony pozwanej,
która skarżyła tę część wyroku Sądu pierwszej instancji, która zasądzała świadcze-
nia (2798,73 zł z odsetkami) na rzecz powódki. W konsekwencji tego Sąd Okręgowy
w Warszawie po rozpoznaniu apelacji strony pozwanej w granicach zaskarżenia (art.
378 § 1 KPC) rozpoznał sprawę w zakresie świadczenia żądanego w pozwie i
uwzględnionego w wyroku pierwszej instancji co do kwoty 2.798,73 zł. Taka więc
była wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC) w sprawie z kasacji strony
pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2000 r. od-
dalającego apelację strony pozwanej.
Wobec bezzasadności zażalenia podlegało ono oddaleniu (art. 39319
w
związku z art. 385 KPC).
========================================