I PZ 7/01
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 12 kwietnia 2001 r.
I PZ 7/01
Spór o zapłatę dodatku funkcyjnego nie jest sprawą dotyczącą istnienia
lub rozwiązania stosunku pracy, do której mają zastosowanie szczególne zasa-
dy określenia wartości przedmiotu sporu przewidziane w art. 231
KPC.
Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie: SN Walerian
Sanetra, SA Herbert Szurgacz (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 kwietnia
2001 r. sprawy z powództwa Barbary K. przeciwko Wojewodzie L., Gminie Miejskiej
B.P., Miejskiemu Ośrodkowi Kultury w B.P. o odszkodowanie, odprawę pieniężną, na
skutek zażalenia wniesionego przez powódkę na postanowienie Sądu Okręgowego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 28 grudnia 2000 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2000 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Lublinie odrzucił kasację powódki Barbary K. od wyroku tego
Sądu z dnia 28 września 2000 r. ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia,
która wynosi 7.400 zł. Zgodnie z art. 392 1
§ 1 KPC kasacja nie przysługuje w spra-
wach, w których wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekracza kwoty dziesięć ty-
sięcy złotych.
W zażaleniu powódka domaga się uchylenia zaskarżonego postanowienia z
uzasadnieniem, że orzeczenie Sądu pierwszej instancji zapadło przed 1 lipca 2000 r.
w związku z czym w zakresie wartości przedmiotu zaskarżenia kasacją znajduje za-
stosowanie przepis art. 391 § 1 KPC w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej
ustawą z 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego ...
(Dz.U. Nr 48, poz. 554). Gdyby natomiast stosować w sprawie przepisy znowelizo-
wane, konsekwentnie należałoby zastosować również art. 231
KPC. Przy zastoso-
2
waniu wymienionego przepisu wartość przedmiotu zaskarżenia przekroczyłaby kwotę
10.000 zł. W odpowiedzi na zażalenie pełnomocnik strony pozwanej wniósł o jego
oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Wbrew stanowisku skarżącej, dla oceny dopusz-
czalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, w sprawie znajdują
zastosowanie przepisy KPC w brzmieniu nadanym im przez ustawę z dnia 24 maja
2000 r. Według art. 5 ust. 2 tej ustawy do złożenia i rozpoznania środków zaskarże-
nia od orzeczeń wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy
dotychczasowe. Wynika stąd, że do złożenia i rozpoznania środków zaskarżenia od
orzeczeń wydanych po dniu 1 lipca 2000 r. stosuje się znowelizowane przepisy KPC.
Kasacja jest środkiem zaskarżenia orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji,
a nie orzeczeń pierwszoinstancyjnych, jak zdaje się przyjmować skarżąca w zażale-
niu.
Nietrafny jest zarzut, że przy zastosowaniu przepisów KPC w brzmieniu nada-
nym powołaną ustawą z 24 maja 2000 r., w szczególności art. 231
KPC, wartość
przedmiotu zaskarżenia przekroczyłaby dziesięć tysięcy złotych w związku z czym
kasacja jest dopuszczalna. Powołany art. 231
KPC wprowadził szczególny sposób
ustalania wartości przedmiotu sporu w sprawach o roszczenia pracowników dotyczą-
cych nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy. Wartość przedmiotu
sporu przy umowach na czas nieokreślony stanowi suma wynagrodzenia za okres
jednego roku. Z lektury akt wynika, że spór w istocie dotyczy pozbawienia dodatku
funkcyjnego związanego z pełnieniem funkcji dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury
w B.P. w związku z odwołaniem z tego stanowiska, jednak bez rozwiązywania łączą-
cego strony stosunku pracy. Spór o dodatek funkcyjny w sytuacji kiedy nie doszło do
rozwiązania stosunku pracy nie jest sprawą dotyczącą istnienia lub rozwiązania sto-
sunku pracy, do której znajdowałyby zastosowanie szczególne zasady określenia
wartości przedmiotu sporu przewidziane art. 231
KPC. Wartość przedmiotu sporu w
sprawie, będąca równocześnie wartością przedmiotu zaskarżenia kasacją, nie prze-
kracza kwoty dziesięciu tysięcy złotych.
Z przytoczonych motywów, w oparciu o art. 385 KPC w związku z art. 397 § 2
oraz art. 39319
KPC Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
3
========================================
I PZ 7/01
Spór o zapłatę dodatku funkcyjnego nie jest sprawą dotyczącą istnienia
lub rozwiązania stosunku pracy, do której mają zastosowanie szczególne zasa-
dy określenia wartości przedmiotu sporu przewidziane w art. 231
KPC.
Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie: SN Walerian
Sanetra, SA Herbert Szurgacz (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 kwietnia
2001 r. sprawy z powództwa Barbary K. przeciwko Wojewodzie L., Gminie Miejskiej
B.P., Miejskiemu Ośrodkowi Kultury w B.P. o odszkodowanie, odprawę pieniężną, na
skutek zażalenia wniesionego przez powódkę na postanowienie Sądu Okręgowego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 28 grudnia 2000 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2000 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Lublinie odrzucił kasację powódki Barbary K. od wyroku tego
Sądu z dnia 28 września 2000 r. ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia,
która wynosi 7.400 zł. Zgodnie z art. 392 1
§ 1 KPC kasacja nie przysługuje w spra-
wach, w których wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekracza kwoty dziesięć ty-
sięcy złotych.
W zażaleniu powódka domaga się uchylenia zaskarżonego postanowienia z
uzasadnieniem, że orzeczenie Sądu pierwszej instancji zapadło przed 1 lipca 2000 r.
w związku z czym w zakresie wartości przedmiotu zaskarżenia kasacją znajduje za-
stosowanie przepis art. 391 § 1 KPC w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej
ustawą z 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego ...
(Dz.U. Nr 48, poz. 554). Gdyby natomiast stosować w sprawie przepisy znowelizo-
wane, konsekwentnie należałoby zastosować również art. 231
KPC. Przy zastoso-
2
waniu wymienionego przepisu wartość przedmiotu zaskarżenia przekroczyłaby kwotę
10.000 zł. W odpowiedzi na zażalenie pełnomocnik strony pozwanej wniósł o jego
oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Wbrew stanowisku skarżącej, dla oceny dopusz-
czalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, w sprawie znajdują
zastosowanie przepisy KPC w brzmieniu nadanym im przez ustawę z dnia 24 maja
2000 r. Według art. 5 ust. 2 tej ustawy do złożenia i rozpoznania środków zaskarże-
nia od orzeczeń wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy
dotychczasowe. Wynika stąd, że do złożenia i rozpoznania środków zaskarżenia od
orzeczeń wydanych po dniu 1 lipca 2000 r. stosuje się znowelizowane przepisy KPC.
Kasacja jest środkiem zaskarżenia orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji,
a nie orzeczeń pierwszoinstancyjnych, jak zdaje się przyjmować skarżąca w zażale-
niu.
Nietrafny jest zarzut, że przy zastosowaniu przepisów KPC w brzmieniu nada-
nym powołaną ustawą z 24 maja 2000 r., w szczególności art. 231
KPC, wartość
przedmiotu zaskarżenia przekroczyłaby dziesięć tysięcy złotych w związku z czym
kasacja jest dopuszczalna. Powołany art. 231
KPC wprowadził szczególny sposób
ustalania wartości przedmiotu sporu w sprawach o roszczenia pracowników dotyczą-
cych nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy. Wartość przedmiotu
sporu przy umowach na czas nieokreślony stanowi suma wynagrodzenia za okres
jednego roku. Z lektury akt wynika, że spór w istocie dotyczy pozbawienia dodatku
funkcyjnego związanego z pełnieniem funkcji dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury
w B.P. w związku z odwołaniem z tego stanowiska, jednak bez rozwiązywania łączą-
cego strony stosunku pracy. Spór o dodatek funkcyjny w sytuacji kiedy nie doszło do
rozwiązania stosunku pracy nie jest sprawą dotyczącą istnienia lub rozwiązania sto-
sunku pracy, do której znajdowałyby zastosowanie szczególne zasady określenia
wartości przedmiotu sporu przewidziane art. 231
KPC. Wartość przedmiotu sporu w
sprawie, będąca równocześnie wartością przedmiotu zaskarżenia kasacją, nie prze-
kracza kwoty dziesięciu tysięcy złotych.
Z przytoczonych motywów, w oparciu o art. 385 KPC w związku z art. 397 § 2
oraz art. 39319
KPC Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
3
========================================