POSTANOWIENIE Z DNIA 26 KWIETNIA 2001 R.
( WZ 20/01 )
Rozstrzygając o kosztach procesu poniesionych przez oskarżyciela
posiłkowego z tytułu ustanowionego przez niego pełnomocnika, sąd nie jest
upoważniony do obniżenia opłaty określonej w umowie zawartej pomiędzy
adwokatem a klientem, jeżeli ustalona opłata nie przekracza czterokrotnej
minimalnej stawki dla danej czynności, o której mowa w przepisach
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych
( Dz. U. Nr 154, poz. 1013 ze zm. ).
Przewodniczący : Sędzia SN płk E. Matwijów ( sprawozdawca )
Sędziowie SN : płk M. Buliński, ppłk J. Dołhy
Sąd Najwyższy Wojskowa w sprawie Mariusza T., oskarżonego
o popełnienie przestępstwa określonego w art. 189 § 1 k.k., po rozpoznaniu
w dniu 26 kwietnia 2001 r. zażalenia pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego
na postanowienie sądu zawarte w wyroku Wojskowego Sądu Okręgowego w P.
z dnia 23 stycznia 2001 r., w przedmiocie zasądzenia poniesionych wydatków,
po zapoznaniu się z pisemnym wnioskiem prokuratora
z m i e n i ł zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej zasądzonych
kosztów procesu w ten sposób, że zasądza od Mariusza T. i Grzegorza A.
na rzecz oskarżyciela posiłkowego Ariela K. po 700 złotych ( siedemset )
tytułem poniesionych kosztów procesu związanych z ustanowieniem
pełnomocnika w sprawie.
2
U z a s a d n i e n i e
Ustanowiony przez oskarżyciela posiłkowego Ariela K. pełnomocnik
adw. Grzegorz K. przed zamknięciem przewodu sądowego złożył zestawienie
kosztów na kwotę 1400 złotych i wniósł o ich zasądzenie.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2001 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w P.
zasądził „ od obu oskarżonych kwotę 500 złotych na rzecz adw. Grzegorza K.
tytułem reprezentowania przed sądem oskarżyciela posiłkowego ”.
Na to rozstrzygnięcie zażalenie wniósł pełnomocnik oskarżyciela
posiłkowego kwestionując wysokość zasądzonej kwoty.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje :
Rozstrzygając o kosztach procesu, które poniósł oskarżyciel posiłkowy,
sąd pierwszej instancji uczynił to z naruszeniem nie tylko obowiązujących
przepisów powołanego przez autora zażalenia rozporządzenia, ale również
wbrew obowiązującym przepisom procedury karnej.
Jak wynika z zestawienia kosztów, które przed zamknięciem przewodu
sądowego przedłożył pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, poniesione przez
tego ostatniego wydatki z tytułu ustanowienia pełnomocnika wynosiły 1400
złotych, a zatem zgodnie z § 3 ust. 1 i § 16 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. Nr 154, poz.
1013 ze zm. ) nie przekraczały czterokrotnej minimalnej stawki i w związku
z tym wymieniona w tym zestawieniu kwota stanowiła podstawę zasądzenia
kosztów, które poniósł oskarżyciel posiłkowy z tytułu ustanowienia
pełnomocnika.
Rozstrzygając o kosztach procesu poniesionych przez oskarżyciela
posiłkowego z tytułu ustanowionego przez niego pełnomocnika sąd nie jest
upoważniony do obniżenia opłaty określonej w umowie zawartej pomiędzy
adwokatem a klientem, jeżeli ustalona opłata nie przekracza czterokrotnej
3
minimalnej stawki dla danej czynności, o której mowa w cytowanym wyżej
rozporządzeniu.
Rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji o kosztach procesu poniesionych
przez oskarżyciela posiłkowego nie tylko błędnie określa jego wysokość, ale
wydane zostało z obrazą art. 626 § 1 i 633 k.p.k.
Wydatki z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocnika poniósł
oskarżyciel posiłkowy, a więc na jego rzecz należało zasądzić zwrot kosztów
procesu z tego tytułu.
W sprawie niniejszej występowało dwóch oskarżonych, a zatem zgodnie
z art. 633 k.p.k. należało precyzyjnie określić koszty procesu przypadające
od każdego z oskarżonych.
Z przytoczonych wyżej powodów, w uwzględnieniu zażalenia
pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, zaskarżone postanowienie w części
dotyczącej kosztów należnych oskarżycielowi posiłkowemu należało zmienić
i zasądzić od każdego z oskarżonych na rzecz Ariela K. po 700 złotych.