Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 12 października 2001 r.
III AO 29/01
W postępowaniu ze skargi o wznowienie postępowania nie są rozpozna-
wane zarzuty poza zakresem ustawowych podstaw wznowienia.
Przewodniczący SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący), Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski.
Sąd Najwyższy, w sprawie z wniosku Zdzisława S. przeciwko Zakładowi
Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. o wysokość świadczenia, po rozpozna-
niu w dniu 12 października 2001 r. na posiedzeniu niejawnym skargi powoda o
wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu Najwyższego z
dnia 18 kwietnia 2001 r. [...]
o d r z u c i ł skargę.
U z a s a d n i e n i e
W toku rozpoznawania sprawy z kasacji wnioskodawcy Zdzisława S. od wyro-
ku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 kwietnia 1999 r. [...] Sąd Najwyższy
postanowieniem z dnia 8 czerwca 2000 r. [...] zwrócił akta Sądowi Apelacyjnemu w
Katowicach w celu sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Po wykonaniu powyższego postanowienia, Sąd Najwyższy rozpoznał sprawę
na rozprawie i wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2001 r. [...] oddalił kasację wnioskodaw-
cy.
Rozpoznawana skarga zawierała wniosek o wznowienie postępowania zakoń-
czonego wyżej powołanym wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2001 r.
Skarga nie wskazała podstawy wznowienia. Z treści skargi wynika, że skarżący kwe-
stionuje zasadność wyroków sądów pierwszej i drugiej instancji oraz wyroku Sądu
Najwyższego z powołaniem się na swe stanowisko, którego Sądy nie podzieliły. We-
dług skarżącego Sądy rozpatrywały sprawę stronniczo na korzyść pozwanego ZUS.
Zarzut ten został przedstawiony w ten sposób, że w Sądzie Wojewódzkim w dniu 26
2
listopada 1998 r. na pytania jego pełnomocnika odpowiadał Sąd zamiast przedstawi-
ciela ZUS, który zachowywał się biernie; w Sądzie Apelacyjnym w Katowicach w dniu
28 kwietnia 1999 r. na pytanie pełnomocnika odpowiadał Sąd pod nieobecność
przedstawiciela ZUS; w Sądzie Najwyższym najpierw – zdaniem skarżącego - we-
dług postanowienia z dnia 8 czerwca 2000 r. nastąpiło uznanie roszczenia, a następ-
nie po zmianie składu sądzącego zapadł wyrok oddalający kasację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga została skierowana przeciwko wskazanemu wyrokowi Sądu Najwyż-
szego z zarzutami dotyczącymi składu Sądu. Przyjmując w tej sytuacji właściwość
Sądu Najwyższego na podstawie art. 405 zdanie pierwsze KPC należało - stosownie
do art. 410 § 1 KPC - zbadać, czy skarga opiera się na ustawowej podstawie wzno-
wienia, w szczególności czy powołane w skardze zarzuty dotyczą nieważności z
przyczyny, określonej w art. 401 pkt 1 KPC. Według tego przepisu można żądać
wznowienia postępowania z powodu nieważności, jeżeli w składzie sądu uczestni-
czyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a
strona przed uprawomocnieniem się wyroku nie mogła domagać się wyłączenia.
Przedstawiony w skardze zarzut nie opiera się na żadnej z powołanych sytuacji, W
szczególności zarzut skargi, że zaskarżony wyrok został wydany w innym składzie
sądu niż wcześniejsze postanowienie w przedmiocie sprawdzenia wartości przed-
miotu zaskarżenia kasacją – nie opiera się na ustawowo określonym zakazie, Sto-
sownie do art. 323 KPC wyrok może być wydany jedynie przez sędziów, przed któ-
rymi odbyła się rozprawa poprzedzająca bezpośrednio wydanie wyroku. Ze skargi
wynika, że skarżący nie zarzucił naruszenia tego przepisu i nie wskazał na sytuację
faktyczną, która byłaby odpowiednia dla przesłanek zastosowania tego przepisu. W
związku z tym, nie zachodzi potrzeba rozpatrzenia przedstawionego w kasacji za-
rzutu, który wydaje się wynikać z niezrozumienia przez skarżącego relacji między
postanowieniem w przedmiocie wyjaśnienia warunków formalnych kasacji (tu warto-
ści przedmiotu zaskarżenia ze względu na wymagania z art. 393 pkt 1 KPC w
związku z art. 3933
§ 2 KPC), a wyrokiem będącym rozstrzygnięciem co do przed-
miotu sprawy. Skarżącemu bezpodstawnie wydaje się, że rozstrzygnięcia kwestii
procesowych takich jak określenie wartości przedmiotu zaskarżenia i wyrokowanie o
3
przedmiocie sprawy, w tym wypadku co do zasadności kasacji, powinno nastąpić je-
dynie w tym samym składzie Sądu.
Stwierdzając ponadto, że żaden z zarzutów skargi nie opiera się na ustawowej
podstawie wznowienia (art. 401 i art. 403 KPC) należało skargę odrzucić stosownie
do art. 410 § 1 KPC.
========================================