Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 2770/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Marek Żurecki (spr.)

Sędziowie

SSA Irena Goik

SSA Marek Procek

Protokolant

Beata Gandyk

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2012r. w Katowicach

sprawy z odwołania S. K. (S. K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

na skutek apelacji ubezpieczonego S. K.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 18 sierpnia 2011r. sygn. akt XI U 107/11

oddala apelację.

/-/ SSA I. Goik /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA M. Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2770/11

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem
z dnia 18 sierpnia 2011 roku oddalił odwołanie S. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 8 kwietnia 2010 roku i 2 grudnia 2010 roku.

Decyzją z dnia 8 kwietnia 2010 roku organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonego, pobieranej od 13 marca 2006 roku, poprzez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych w ilości
5 miesięcy (art. 113 ustawy o emeryturach i rentach z FUS). Decyzją z dnia 2 grudnia 2010 roku natomiast organ rentowy odmówił ubezpieczonemu ponownego obliczenia wysokości emerytury na podstawie art. 110 ustawy o emeryturach i rentach po rozpoznaniu jego wniosku z dnia 31 marca 2010 roku o przeliczenie świadczenia z zastosowaniem do wyliczeń aktualnej kwoty bazowej zarówno w tzw. części stażowej i socjalnej emerytury
i z przyjęciem w podstawie wymiaru świadczenia podstawy wymiaru składek przypadającej w części po przyznaniu świadczenia (tj. z lat 2008-2010). Organ rentowy stwierdził, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru (wwpw) obliczony od podstawy wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, obejmujących po części okres po przyznaniu emerytury (tj. z lat 1973-1991 i 2008) wyniósł 146,81 % i okazał się niższy od dotychczasowego wwpw 156,26 %, wynikającego z podstawy wymiaru składek z 20 lat kalendarzowych: 1968, 1969,
1973-1990).

Sąd Okręgowy powołując się na przepis art. 110 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS zaaprobował stanowisko organu rentowego.

W apelacji od wyroku ubezpieczony zarzucił nierozpoznanie jego wszystkich żądań, w szczególności dotyczących wysokości wwpw ustalonego na poziomie 156,26 % - bez uwzględnienia przy jego wyliczeniu wartości deputatu węglowego, nie odtworzenia wysokości wynagrodzeń na podstawie dokumentacji dotyczącej czasu pracy. W związku
z tym skarżący kwestionował wysokość swego świadczenia, żądając jego podwyższenia
i nadpłaty od 2003 roku.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację, jako bezzasadną (art. 385 k.p.c.).

Przede wszystkim należy wskazać, że zakres i przedmiot rozpoznania sądowego
z zakresu ubezpieczeń społecznych wyznacza przedmiot decyzji organu rentowego
i żądanie zgłoszone w odwołaniu wniesionym do Sądu, co wynika z treści art. 477⁹ § 1 k.p.c. i art. 477¹⁴ k.p.c.

Zakres i przedmiot rozpoznania w niniejszej sprawie wyznaczała treść decyzji z dnia 2 grudnia 2010 roku odmawiającej ponownego obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego w oparciu o zasoby określone w przepisie art. 110 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, wydanej w związku z wnioskiem ubezpieczonego z dnia 31 marca 2010 roku (k. 814 akt ZUS), powtórzonym w treści odwołania z dnia 28 grudnia 2010 roku.

Sąd Okręgowy zatem prawidłowo rozpoznał istotę sprawy, skupiając rozważania na ocenie możliwości przeliczenia wysokości emerytury w oparciu o dołączone do wniosku zaświadczenie o zarobkach ubezpieczonego z lat 2008-2010, uzyskanych po nabyciu prawa do emerytury w firmie (...).

Apelujący nie przedstawił jakichkolwiek argumentów na podważenie zasadniczego w sprawie ustalenia, tj. stwierdzenia, że obliczony na nowo wwpw jest niższy od poprzednio obliczonego, co eliminuje w świetle art. 110 ust. 1 ustawy o emeryturach
i rentach możliwość ustalenia wysokości świadczenia na nowo w sposób określony w art. 15 ustawy.

Należy zauważyć, że dotychczasowy wwpw 156,26 % emerytury ubezpieczonego został ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 4 lipca 2007 roku, od którego apelacja ubezpieczonego została oddalona wyrokiem tut. Sądu Apelacyjnego z dnia 24 kwietnia 2008 roku, sygn. III AUa 1647/07, obejmującym również żądanie nadpłaty emerytury od 2003 roku. Ubezpieczony, jak wynika z treści jego apelacji, zdaje się ignorować stan powagi rzeczy osądzonej, nawiązując do kwestii objętych poprzednimi postępowaniami sądowymi.

/-/ SSA I. Goik /-/ SSA M. Żurecki /-/ SSA M. Procek

Sędzia Przewodniczący Sędzia

III AUa 2770/11

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE