Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 47/02
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 28 listopada 2002 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Antoni Kapłon (sprawozdawca)
SSN Feliks Tarnowski
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Szustakiewicza
w sprawie B. P.
oskarżonej z art. 113 § 1 w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 1 uks
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 28 listopada 2002 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w K. zawartego w postanowieniu
z dnia 16 września 2002 r., o przekazanie sprawy innemu sądowi
równorzędnemu
po wysłuchaniu wniosku Prokuratora
p o s t a n o w i ł:
wniosku nie uwzględnić.
U Z A S A D N I E N I E
Sąd Rejonowy w K. wskazanym wyżej postanowieniem, wydanym na
rozprawie głównej, wystąpił o przekazanie sprawy o sygnaturze VIII Ks
2
…/01oskarżonej B. P. do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w W., a to w celu
połączenia jej ze sprawą V K …/00, która toczy się przed tym sądem, a B..
występuje w niej jako współoskarżona.
W motywach przedmiotowego wniosku podniesiono także, iż „akt
oskarżenia w sprawie VIII Ks …/01 dotyczy zatem fragmentu tego samego
czynu B. P., o który toczy się postępowanie w sprawie V K …/00”, z tym tylko,
że w pierwszej sprawie czyn został zakwalifikowany jako przestępstwo z
ustawy karnej skarbowej, a w drugiej jako przestępstwo z kodeksu karnego (art.
286 § 1 kk i inne).
Całość materiału dowodowego dotyczącego obu spraw została
zgromadzona w aktach sprawy o sygn. V K …/00.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek nie jest trafny.
Nie kwestionując okoliczności podniesionych w motywach wniosku,
skonstatować się godzi, iż dotyczą one zupełnie innej materii regulowanej
innymi przepisani kpk niż art. 37 kpk, wyjątkowo przecież i tylko w
szczególnych sytuacjach znajdujący stosowanie.
Rzecz mianowicie w tym, iż problematyka tzw. łączności podmiotowej
spraw jest poza zakresem działania art. 37 kpk, w tym jego treści merytorycznej,
a to dobra wymiaru sprawiedliwości.
Z tych względów postanowiono jak na wstępie.
f/es