V KK 190/04
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 190/04
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 12 października 2004 r.
Sąd Najwyższy w Warszawie – Izba Karna, w składzie następującym:
SSN Ewa Gaberle
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 2 k.p.k.) w dniu 12 października
2004 r.
po rozpoznaniu sprawy A. N.
skazanego za przestępstwo określone w art. 191 § 1 k.k. i inne
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 16 stycznia 2004 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
z dnia 17 czerwca 2003 r.,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania
kasacyjnego.
2
U Z A S A D N I E N I E
Oddalenie kasacji jako oczywiście bezzasadnej nie wymaga pisemnego
uzasadnienia (art. 535 § 2 k.p.k.).
Podkreślić więc tylko trzeba, że zarzut obrazy przepisów prawa
procesowego polega na nieporozumieniu, ponieważ sąd pierwszej instancji nie
pominął zeznań K. N. złożonych na rozprawie, lecz właśnie te zeznania,
korzystniejsze dla oskarżonego od złożonych w postępowaniu
przygotowawczym, uznał za wiarygodne i poczynił na ich podstawie ustalenia
faktyczne. Ustalenia te uzasadniały przyjęcie kwalifikacji prawnej z art. 191 § 1
k.k., gdyż groźba sprzeniewierzenia rzeczy ruchomej – jako groźba popełnienia
przestępstwa – jest groźbą karalną w rozumieniu art. 115 § 12 k.k. w zw. z art.
190 § 1 k.k. W tej sytuacji potraktowanie przez sąd odwoławczy ustaleń sądu
pierwszej instancji jako groźby zniszczenia samochodu (a nie jego
sprzeniewierzenia) nie mogło mieć – z powodów zupełnie oczywistych –
żadnego wpływu na treść prawomocnego rozstrzygnięcia.
Postanowienie nie podlega zaskarżeniu.
f/es
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 12 października 2004 r.
Sąd Najwyższy w Warszawie – Izba Karna, w składzie następującym:
SSN Ewa Gaberle
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 2 k.p.k.) w dniu 12 października
2004 r.
po rozpoznaniu sprawy A. N.
skazanego za przestępstwo określone w art. 191 § 1 k.k. i inne
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 16 stycznia 2004 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
z dnia 17 czerwca 2003 r.,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania
kasacyjnego.
2
U Z A S A D N I E N I E
Oddalenie kasacji jako oczywiście bezzasadnej nie wymaga pisemnego
uzasadnienia (art. 535 § 2 k.p.k.).
Podkreślić więc tylko trzeba, że zarzut obrazy przepisów prawa
procesowego polega na nieporozumieniu, ponieważ sąd pierwszej instancji nie
pominął zeznań K. N. złożonych na rozprawie, lecz właśnie te zeznania,
korzystniejsze dla oskarżonego od złożonych w postępowaniu
przygotowawczym, uznał za wiarygodne i poczynił na ich podstawie ustalenia
faktyczne. Ustalenia te uzasadniały przyjęcie kwalifikacji prawnej z art. 191 § 1
k.k., gdyż groźba sprzeniewierzenia rzeczy ruchomej – jako groźba popełnienia
przestępstwa – jest groźbą karalną w rozumieniu art. 115 § 12 k.k. w zw. z art.
190 § 1 k.k. W tej sytuacji potraktowanie przez sąd odwoławczy ustaleń sądu
pierwszej instancji jako groźby zniszczenia samochodu (a nie jego
sprzeniewierzenia) nie mogło mieć – z powodów zupełnie oczywistych –
żadnego wpływu na treść prawomocnego rozstrzygnięcia.
Postanowienie nie podlega zaskarżeniu.
f/es