Sygn. akt IVU 1845/12
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu - IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący SSO Joanna Janiszewska-Ziołek
Protokolant st.sekr.sądowy Marzenna Śliwa
po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2013 r. w Toruniu
sprawy R. R. (1)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o wysokość emerytury
na skutek odwołania R. R. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 25 września 2012 r. nr (...)-1/10/E
1. zmienia zaskarżoną decyzję i zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. do ustalenia wysokości emerytury należnej R. R. (1) z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 72,31 % poczynając od 15 września 2012 r.;
2. stwierdza odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
/-/SSO Joanna Janiszewska-Ziołek
S.. akt IVU 1845/12
Decyzją z dnia 25 września 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawcy R. R. (1) prawo do emerytury od 15 września 2012r. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, zaś wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalił na 65,51 %.
Odwołanie od decyzji złożył R. R. (1) zarzucając organowi rentowemu pominięcie kwot zarobków za lata 1972r. -1974 wykazanych w legitymacji ubezpieczeniowej. z 1994r. – uzyskanych jego zdaniem w niższej kwocie. Ostatecznie R. R. (1), precyzując swoje żądania po przedstawieniu wyjaśnień przez pozwany organ rentowy, wniósł o uwzględnienie do podstawy wymiaru świadczenia kwot jego zarobków ujawnionych w legitymacji ubezpieczeniowej z okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. przy przyjęciu, że wskazane kwoty są kwotami przeciętnego zarobku miesięcznego.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, że przyjął do wyliczenia kwoty zarobków ujawnione w legitymacji z okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. – jako kwoty łącznego zarobku osiąganego w kolejnych latach.
Sąd ustalił, co następuje.
R. R. (1), urodzony (...), w dniu 10 września 2012r. złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury. Zaskarżoną decyzją przyznano wnioskodawcy prawo do emerytury od 15 września 2012r.
Wnioskodawca udowodnił 31 lata, 8 miesięcy i 7 dni okresów składkowych i nieskładkowych.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury organ rentowy za najkorzystniejszy przyjął wariant obliczenia podstawy wymiaru świadczenia z uwzględnieniem przeciętnej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu tj. dochód ubezpieczonego w latach: 1965-1967, 1969, 1971-1972, 1979-1987, 1990-1994. Ustalając WWPW na 65,51%. Po zweryfikowaniu kwot zasiłków chorobowych pobieranych w latach 1993-1994 organ rentowy ponownie ustalił wysokość świadczenia emerytalnego od dnia 15 września 2012r. W decyzji z dnia 5 października 2012r. WWPW zostało ustalone na 65,52% (podstawa wymiaru świadczenia została obliczona w oparciu o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tych samych lat jak w zaskarżonej decyzji).
/dowód: wniosek o emeryturę – k.211 akt rentowo-emerytalnych, raporty ustaleń – k. 223-226 i 238 akt rentowo-emerytalnych, decyzje –k.227-228 i 239-240 akt rentowo-emerytalnych /
W okresie od 1 października 1970r. do 14 marca 1972r. wnioskodawca zatrudniony był w (...) Szkole Rolniczej we W.. Na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej organ rentowy przyjął, że wnioskodawca w okresie od 1 stycznia 1972r. do 14 marca 1972r. osiągnął łączny zarobek stanowiący podstawę wymiaru składek na jego ubezpieczenie społeczne w kwocie 12490,40 zł.
/dowód: kopia legitymacji ubezpieczeniowej –k. 13 akt i 161 akt rentowo-emerytalnych, świadectwo pracy k. 5 akt rentowo-emerytalnych, raport ustaleń –k. 226 akt rentowo-emerytalnych/
W okresie od 24 marca 1972r. do 21 września 1974r. R. R. (1) zatrudniony był w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W.. Wnioskodawca zatrudniony był w pełnym wymiarze czasu pracy jako malarz budowlany. W okresie zatrudnienia nie korzystał z urlopów bezpłatnych.
/dowód: świadectwo pracy –k. 6 akt rentowo-emerytalnych, zeznania wnioskodawcy – protokół elektroniczny 05:47-08 min. nagrania/
Dokumentując wysokość zarobków z okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. R. R. (1) przedstawił legitymację ubezpieczeniową wystawioną w dniu 3 lutego 1964r. Na stronach 86-87 znajdują się wpisy określające wysokość przeciętnego zarobku miesięcznego za lata1972-1974, potwierdzone pieczątką zakładu pracy oraz podpisem osoby upoważnionej do dokonywania wpisów. Z zapisów tych wynika, że przeciętne miesięczne zarobki wynosiły: w roku 1972r. – 2270zł, w 1973r. – 2404zł, w 1974r. – 2633zł. Osoba dokonująca wpisów nie wykreśliła z rubryki „zarobek razem brutto”.
/dowód: legitymacja ubezpieczeniowa –k. 162 akt rentowo-emerytalnych i k. 4 akt, zeznania wnioskodawcy- jak wyżej/
Przyjęcie powyższych kwot ujawnionych w legitymacji ubezpieczeniowej jako kwot przeciętnego miesięcznego zarobku osiąganego przez wnioskodawcę w okresie od 1972r. do 1974r. pozwala na podwyższenie wskaźnika podstawy wymiaru emerytury należnej wnioskodawcy do 72,31%.
/dowód: pismo ZUS –k. 47 akt, wyliczenie (...)k. 247-248 akt rentowo-emerytalnych/
Sąd zważył, co następuje:
Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego oraz o dowód z przesłuchania R. R. (1) w charakterze strony procesu.
Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zaliczone w poczet materiału dowodowego w sprawie, bowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.
Sąd dał wiarę również twierdzeniom wnioskodawcy przesłuchanego w charakterze strony, ponieważ znalazły one potwierdzenie w dowodach z dokumentów zebranych w aktach.
Stan faktyczny w sprawie było co do zasady bezsporny. Organ rentowy nie kwestionował okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W., ani zapisów w legitymacji ubezpieczeniowej wskazujących na kwoty zarobków wnioskodawcy z lat 1972-1974.
Wnioskodawca nie kwestionował przyjętych przez organ rentowy okresów składkowych i nieskładkowych i przyjętego sposobu obliczenia podstawy wymiaru świadczenia.
Istota sporu sprowadzała się zatem do prawidłowości ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wnioskodawcy za 1972-1974 i zasadności przyjęcia przez pozwanego kwot ujawnionych w legitymacji ubezpieczeniowej jako kwot łącznych zarobków brutto osiąganych przez wnioskodawcę w kolejnych latach zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W..
Zgodnie z przepisem art. 15 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227ze zm.) podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić (...) przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.
W myśl zaś przepisów § 21 rozporządzenia Ministra Pracy i polityki Społecznej z 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobków stanowiących podstawę wymiaru emerytury i renty jest dla pracowników legitymacja ubezpieczeniowa.
Do rozstrzygnięcia sporu prześledzenia wymagały także przepisy dotyczące treści legitymacji ubezpieczeniowej. W okresie od 19 października 1959r. do 1 stycznia 1987r. obowiązywały w tym zakresie przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 6 października 1959r. w sprawie legitymacji ubezpieczeniowych (Dz. U. z 1959r. Nr 56, poz. 338 ze zm.). Przepisy te stwierdzały jedynie celowość dokonywania na wniosek pracownika wpisów o wysokości zarobków (§ 1 rozporządzenia). Sposób dokonywania wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej regulowało zaś zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z 29 października 1962r. (obowiązujące do 1 stycznia 1987r.) opublikowane w MP Nr 80 pod poz. 373. W myśl § 5 Instrukcji w sprawie sposobu dokonywania wpisów do legitymacji ubezpieczeniowej (stanowiącej załącznik do w/w zarządzenia) pominięcie przy zapisie kwot łącznego zarobku brutto wymagało dokonania wyraźnego przekreślenia kolumny „zarobek razem brutto”.
Odnosząc powyższe ustalenia prawne do rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że jedynym dowodem wskazującym kwoty wynagrodzenia wnioskodawcy z lat 1972-1974 z okresu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w W. są zapisy w legitymacji ubezpieczeniowej. Organ rentowy nie kwestionował zapisów z lat wcześniejszych. Organ rentowy przyjął ujawnione kwoty w legitymacji ubezpieczeniowej jako kwoty „zarobku razem brutto” – na co mogło wskazywać brak przekreślenia tej kolumny w adnotacjach.
W ocenie Sądu, wbrew stanowisku organu rentowego, brak przekreślenia odpowiedniej kolumny w adnotacjach za lata 1972-1974 nie może prowadzić do wniosku, że ujawnione kwoty są „kwotami zarobku razem brutto”. Z samego porównania kwoty „zarobku razem brutto” osiągniętego przez wnioskodawcę w okresie od 1 stycznia 1972r. do 14 marca 1972r. (kwota 12490,40zł) z kwotą zarobków osiąganych (jak to przyjmuje pozwany organ rentowy) w okresie od 15 marca 1972r. do 31 grudnia 1972r. – tj. kwotą 2 270zł należy wyprowadzić wniosek, że ujawnione w legitymacji ubezpieczeniowej kwoty są w istocie kwotami przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Nie sposób przyjąć, aby wnioskodawca zarabiając przeciętnie w miesiącu w (...) Szkole Rolniczej we W. około 4 163,46 zł podjął zatrudnienie i je kontynuował przez kolejne dwa lata pobierając wynagrodzenie nie przekraczające 300 zł miesięcznie w sytuacji i to w sytuacji, gdy gwarantowane najniższe wynagrodzenie ze stosunku pracy w latach 1972-1974 wynosiło 1000zł.
Zdaniem Sądu niedopuszczalne byłoby pozbawianie wnioskodawcy prawa do ustalenia podstawy wymiaru emerytury z uwzględnieniem faktycznie osiąganych zarobków z roku 1972-1974r. (tj. przy przyjęciu kwot ujawnionych w legitymacji ubezpieczeniowych jako kwot przeciętnego miesięcznego zarobku).
Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że w tym zakresie decyzja organu rentowego oparta była na błędnych ustaleniach, odwołanie zaś wnioskodawcy okazało się zasadne i zasłużyło na uwzględnienie.
Dlatego, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalić podstawę wymiaru świadczenia emerytalnego przysługującego wnioskodawcy R. R. (1) z zastosowaniem wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia wynoszącego 72,31%. .
W 2 punkcie sentencji wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnego do ustalenia w/wym. prawa w myśl art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS mając na uwadze, iż organ rentowy dysponował pełną i prawidłową dokumentacją wymaganą do ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego.
Przewodniczący
Sędzia Joanna Janiszewska- Ziołek