Postanowienie z dnia 13 lutego 2006 r.
II PZ 68/05
Błędnie nazwany element skargi kasacyjnej, w którym wskazuje się, że
skarżącemu chodzi o to, aby Sąd Najwyższy rozpoznał skargę, powinien być
potraktowany jako wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania (art. 398 § 1 pkt 3
k.p.c.).
Przewodniczący SSN Barbara Wagner, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk
(sprawozdawca), Roman Kuczyński.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 lutego
2006 r. sprawy z powództwa Danuty Ś. przeciwko Ministrowi Zdrowia, Narodowemu
Funduszowi Zdrowia - W. Oddziałowi Wojewódzkiemu w P. o wynagrodzenie, od-
prawę i odszkodowanie, na skutek zażalenia strony pozwanej Narodowego Fundu-
szu Zdrowia W. Oddziału Wojewódzkiego w P. na postanowienie Sądu Okręgowego
w Poznaniu z dnia 23 września 2005 r. [...]
u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 23 września 2005 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu odrzucił skargę pozwanego Narodowego
Funduszu Zdrowia W. Oddziału Wojewódzkiego w P. od wyroku tego Sądu z dnia 13
maja 2005 r. Sąd ustalił, że skarga nie zawiera uzasadnionego wniosku o przyjęcie
jej do rozpoznania. Nie został zatem spełniony określony w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
wymóg, którego niezachowanie powoduje z mocy art. 3986
§ 2 k.p.c. odrzucenie
skargi kasacyjnej.
Postanowienie to pozwany zaskarżył zażaleniem wnosząc o jego uchylenie.
Zarzucił on, że określone w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaganie zostało spełnione.
Pełnomocnik pozwanego w petitum skargi kasacyjnej użył sformułowania „wnoszę
skargę kasacyjną” rozumiejąc w ten sposób „wniosek”, o którym mowa w powołanym
2
przepisie. Ponadto skarżący wyodrębnił w osobnym punkcie przyczyny uzasadnia-
jące rozpoznanie skargi kasacyjnej, wskazując na występowanie istotnego zagadnie-
nia prawnego. Skarżący posłużył się zwrotem „okoliczności uzasadniające rozpozna-
nie kasacji”, który jest rodzajowo tożsamy z „uzasadnieniem wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. Występująca między tymi sformułowaniami róż-
nica redakcyjna ma wyłącznie znaczenie stylistyczne”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
k.p.c. określa wymogi formalne jakim powinna odpowiadać
skarga kasacyjna. W § 1 tego artykułu określone są bezwzględne wymagania, co do
których ewentualne braki nie mogą być uzupełnione po upływie terminu do wniesie-
nia skargi, natomiast w § 2 określone są wymagania, które w wypadku braku ich
spełnienia mogą być uzupełnione na wezwanie sądu. Zachowanie tych wymagań
formalnych jest badane przez sąd drugiej instancji na podstawie art. 3986
k.p.c.
Zgodnie z § 1 i 2 tego przepisu sąd wzywa stronę do uzupełnienia braków skargi nie-
spełniającej wymagań określonych w art. 3984
§ 2 k.p.c., natomiast w przypadku
stwierdzenia braków co do wymagań określonych w art. 3984
§ 1 k.p.c. sąd drugiej
instancji odrzuca skargę.
Bezwzględne wymagania skargi kasacyjnej określone są w czterech punktach
art. 3984
§ 1 k.p.c. i są następujące: oznaczenie zaskarżonego orzeczenia (pkt 1),
przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia (pkt 2), wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie (pkt 3) oraz wniosek o uchyle-
nie lub zmianę orzeczenia (pkt 4). Oceniając dopuszczalność skargi kasacyjnej sąd
drugiej instancji bada, czy wszystkie wymienione elementy zostały zawarte w skar-
dze. Wskazany przepis w punkcie 3 wymaga, aby wniosek o przyjęcie skargi kasa-
cyjnej wraz z uzasadnieniem stanowił odrębny element pisma. Zarówno ten wymóg
jak i pozostałe określone w art. 3984
§ 1 k.p.c. wymagania mają charakter czysto
formalny. Ich spełnienie bada sąd drugiej instancji, którego kontrola ogranicza się do
sprawdzenia, czy wszystkie określone w przepisie elementy znalazły się w skardze
kasacyjnej.
W niniejszej drodze wnoszący ją pełnomocnik pozwanego użył sformułowania
„wnoszę skargę kasacyjną”, po czym następuje oznaczenie zaskarżonego wyroku i
przytoczenie podstaw kasacyjnych. Kolejny element skargi został zatytułowany
3
„przedstawiam następujące okoliczności uzasadniające rozpoznanie kasacji”, a
ostatni zawiera wnioski o zmianę, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku.
Zdaniem skarżącego ten trzeci element powinien być uznany za wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Zawarte zostało w nim między
innym następujące sformułowanie: „rozpoznając skargę kasacyjną Sąd Najwyższy
ukształtuje relacje pomiędzy organami nadzoru i zarządzania nad systemem ochrony
zdrowia; ponadto rozpoznanie skargi usunie stan niepewności w zakresie oceny re-
lacji pomiędzy przepisami o charakterze władczym, traktując o czynnościach z za-
kresu prawa pracy, podejmowanych przez inne osoby niż pracodawca, o których
mowa w art. 31
k.p.”. Sformułowanie to może być potraktowane jako wniosek o przy-
jęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania mimo jego błędnego zatytułowania, skoro wy-
raźnie się w nim wskazuje, że skarżącemu chodzi o to, aby Sąd Najwyższy rozpo-
znał skargę. Od strony formalnej skarga kasacyjna spełnia więc wszystkie określone
w art. 3984
§ 1 k.p.c. wymagania i nie było podstaw do jej odrzucenia.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.
========================================