Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 99/06
POSTANOWIENIE
Dnia 8 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa B. C., G. C.
i S. C.
przeciwko Kompanii Węglowej S.A. w K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 8 grudnia 2006 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 sierpnia 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanej Kompanii Węglowej S.A. w K. z dnia 6 czerwca 2006 r. z powodu
uchybienia obowiązkowi uiszczenia opłaty w terminie.
W zażaleniu na to postanowienie pozwana wnosiła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pozwana wniosła apelację od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 27 kwietnia
2006 r. w dniu 5 czerwca 2006 r. (koperta, k. - 111), tj. w ostatnim dniu do jej
wniesienia. Natomiast należna opłata została uiszczona dopiero w dniu 6 czerwca
2006 r. (k.-113), tj. dzień po upływie tego terminu. Strona pozwana była
reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika.
W sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.),
zwana dalej „ustawą o kosztach”. Zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy o kosztach
apelacja należy do pism podlegających opłacie. Przepis art. 10 ustawy o kosztach
wymaga od strony uiszczenia należnej opłaty przy wniesieniu do sądu pisma
podlegającego opłacie. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że opłatę można
wnieść w terminie otwartym do wniesienia środka odwoławczego. Bezspornym jest,
że pozwana uiściła opłatę następnego dnia po upływie tego terminu.
Skutki nieuiszczenia opłat od środków odwoławczych wnoszonych
przez profesjonalnych pełnomocników określa art. 1302
§ 3 k.p.c. Przepis ten
stanowi, że sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty wniesione przez
adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego środki odwoławcze lub
środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną, skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od wyroku
zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę na orzeczenie referendarza
sądowego) podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od
wskazanej przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia.
3
W konsekwencji, wniesienie apelacji bez uiszczenia w terminie należnej
opłaty skutkuje jej odrzuceniem. Przepis art. 1302
§ 2 k.p.c. nie ma zastosowania
wobec środków odwoławczych oraz innych środków zaskarżenia, dla których
ustawa przewiduje normę szczególną. Podstawą rozstrzygnięcia w takim przypadku
jest przepis art. 1302
§ 3 k.p.c., który został zastosowany przez Sąd Apelacyjny. W
związku z powyższym skarżone postanowienie należy uznać za prawidłowe.
Z powyższych względów zażalenie podlega oddaleniu (art. 39814
i 3941
§ 3
k.p.c.).