II CZ 120/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-04-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 120/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi R.M.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2005r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa R.M.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w O.
o odszkodowanie
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2007 r.,
zażalenia skarżącej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 października 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie, nie obciążając skarżącej R.M. kosztami
postępowania.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 października 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę R.M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
tego Sądu z dnia 28 czerwca 2005 r. z tej przyczyny, że skarżąca nie oparła swojej
skargi na ustawowej podstawie wznowienia. Przepis art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c.
dopuszcza wznowienie postępowania – stwierdził Sąd Apelacyjny – na tej
podstawie, że wyrok, od którego jest wnoszona skarga, został uzyskany za pomocą
przestępstwa, co może mieć miejsce wtedy, gdy określony czyn wpływa
bezpośrednio na kształtowanie treści orzeczenia bądź na działania osób biorących
udział w postępowaniu. Skarżąca nie wskazała na żadną z wymienionych sytuacji,
a jedynie przedstawiła swoją dalece subiektywną opinię, którą uzasadniła
sformułowaniem: „Bezsporne jest, iż Sąd Okręgowy w K. i Sąd Apelacyjny wydał
wyrok w przestępstwie, albowiem dowody przestępstwa Sądu są w wydanych przez
te Sądy wyrokach, ich treści i uzasadnieniu”. Opinia taka nie jest równoznaczna z
żadną z ustawowych przyczyn wznowienia, wobec czego skarga podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 410 k.p.c.
W zażaleniu skarżąca zarzuciła Sądowi Apelacyjnemu wadliwą ocenę
zebranego materiału dowodowego, a w jej wyniku wyrażenie błędnego poglądu
o braku podstaw do wznowienia, mimo że w przedmiotowej sprawie zaistniało
ewidentne przestępstwo. Powołała się ponadto na nowy dowód w postaci opinii
biegłego z zakresu badań identyfikacyjnych pisma ręcznego, mgr R.D., z dnia 25
września 2006 r., z której wynika, że jej podpis pod aktem notarialnym Rep. A. Nr
[...] został nakreślony przez K.B. W konkluzji żaląca wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny trafnie ocenił, że skarżąca – wnosząc o wznowienie
postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia
28 czerwca 2005 r. – w swoich wywodach powoływała się na popełnienie
przestępstwa, niemniej nie wskazała na taki czyn, który mógłby uzasadniać
3
wznowienie na podstawie art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c. Oceny tej w niczym nie zmieniają
wywody zawarte w uzasadnieniu zażalenia, ponieważ sprowadzają się one jedynie
do zaprezentowania wyników własnej analizy materiału zebranego w sprawie
zakończonej prawomocnym wyrokiem oraz własnego przeświadczenia żalącej
o ewidentnym zaistnieniu przestępstwa.
Powołana w zażaleniu opinia mgr R.D. nie może również stanowić podstawy
wznowienia postępowania. Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia
w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie
mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Z przytoczonej regulacji wynika, że
nowe środki dowodowe mogą stanowić podstawę wznowienia tylko wtedy, gdy
istniały już w czasie trwania zakończonego postępowania. Nie może być natomiast
podstawą wznowienia środek dowodowy, który powstał dopiero
po uprawomocnieniu się orzeczenia (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
13 października 2005 r., IV CZ 96/05, niepubl., z dnia 20 października 2005 r.,
IV CZ 98/05, niepubl. oraz z dnia 23 sierpnia 2006 r., III CZ 52/06, niepubl.). Opinia
mgr R.D. z dnia 25 września 2006 r. nie może zatem stanowić podstawy
wznowienia postępowania zakończonego w dniu 28 czerwca 2005 r.
Z tych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 oraz art. 102 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. postanowił, jak
w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi R.M.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 czerwca 2005r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa R.M.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w O.
o odszkodowanie
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2007 r.,
zażalenia skarżącej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 października 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie, nie obciążając skarżącej R.M. kosztami
postępowania.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 października 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę R.M. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
tego Sądu z dnia 28 czerwca 2005 r. z tej przyczyny, że skarżąca nie oparła swojej
skargi na ustawowej podstawie wznowienia. Przepis art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c.
dopuszcza wznowienie postępowania – stwierdził Sąd Apelacyjny – na tej
podstawie, że wyrok, od którego jest wnoszona skarga, został uzyskany za pomocą
przestępstwa, co może mieć miejsce wtedy, gdy określony czyn wpływa
bezpośrednio na kształtowanie treści orzeczenia bądź na działania osób biorących
udział w postępowaniu. Skarżąca nie wskazała na żadną z wymienionych sytuacji,
a jedynie przedstawiła swoją dalece subiektywną opinię, którą uzasadniła
sformułowaniem: „Bezsporne jest, iż Sąd Okręgowy w K. i Sąd Apelacyjny wydał
wyrok w przestępstwie, albowiem dowody przestępstwa Sądu są w wydanych przez
te Sądy wyrokach, ich treści i uzasadnieniu”. Opinia taka nie jest równoznaczna z
żadną z ustawowych przyczyn wznowienia, wobec czego skarga podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 410 k.p.c.
W zażaleniu skarżąca zarzuciła Sądowi Apelacyjnemu wadliwą ocenę
zebranego materiału dowodowego, a w jej wyniku wyrażenie błędnego poglądu
o braku podstaw do wznowienia, mimo że w przedmiotowej sprawie zaistniało
ewidentne przestępstwo. Powołała się ponadto na nowy dowód w postaci opinii
biegłego z zakresu badań identyfikacyjnych pisma ręcznego, mgr R.D., z dnia 25
września 2006 r., z której wynika, że jej podpis pod aktem notarialnym Rep. A. Nr
[...] został nakreślony przez K.B. W konkluzji żaląca wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Apelacyjny trafnie ocenił, że skarżąca – wnosząc o wznowienie
postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia
28 czerwca 2005 r. – w swoich wywodach powoływała się na popełnienie
przestępstwa, niemniej nie wskazała na taki czyn, który mógłby uzasadniać
3
wznowienie na podstawie art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c. Oceny tej w niczym nie zmieniają
wywody zawarte w uzasadnieniu zażalenia, ponieważ sprowadzają się one jedynie
do zaprezentowania wyników własnej analizy materiału zebranego w sprawie
zakończonej prawomocnym wyrokiem oraz własnego przeświadczenia żalącej
o ewidentnym zaistnieniu przestępstwa.
Powołana w zażaleniu opinia mgr R.D. nie może również stanowić podstawy
wznowienia postępowania. Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia
w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie
mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Z przytoczonej regulacji wynika, że
nowe środki dowodowe mogą stanowić podstawę wznowienia tylko wtedy, gdy
istniały już w czasie trwania zakończonego postępowania. Nie może być natomiast
podstawą wznowienia środek dowodowy, który powstał dopiero
po uprawomocnieniu się orzeczenia (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
13 października 2005 r., IV CZ 96/05, niepubl., z dnia 20 października 2005 r.,
IV CZ 98/05, niepubl. oraz z dnia 23 sierpnia 2006 r., III CZ 52/06, niepubl.). Opinia
mgr R.D. z dnia 25 września 2006 r. nie może zatem stanowić podstawy
wznowienia postępowania zakończonego w dniu 28 czerwca 2005 r.
Z tych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 oraz art. 102 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c. postanowił, jak
w sentencji.