II CZ 123/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 123/06
POSTANOWIENIE
Dnia 15 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
w sprawie z wniosku M.B.
przy uczestnictwie M.G.
o podział majątku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 lutego 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 3 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 3 listopada 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni na postanowienie tego Sądu z dnia 29 czerwca
2006 r., oddalające zażalenie wnioskodawczyni na postanowienie Sądu
Rejonowego z dnia 10 maja 2006 r. o odrzuceniu apelacji ze względu na jej
nieopłacenie. Wyjaśnił, że skarga kasacyjna wnioskodawczyni była
niedopuszczalna.
Zażalenie wnioskodawczyni kwestionujące odrzucenie skargi kasacyjnej jest
bezzasadne.
Przepis art. 5191
§1 k.p.c. dopuszcza w postępowaniu nieprocesowym
skargę kasacyjną – analogicznie jak art. 3981
§1 k.p.c. w procesie - tylko
w odniesieniu do dwóch kategorii proceduralnych postanowień sądu drugiej
instancji kończących postępowanie w sprawach z zakresu prawa osobowego,
rzeczowego i spadkowego - a mianowicie w odniesieniu do kończących
postępowanie w tych sprawach postanowień w przedmiocie odrzucenia wniosku
oraz postanowień w przedmiocie umorzenia postępowania. Postanowienie Sądu
Okręgowego z dnia 29 czerwca 2006 r. nie należało do żadnej z tych dwóch
kategorii postanowień.
Nie podlegało ono także, jak trafnie zwrócił uwagę Sąd Okręgowy,
zaskarżeniu zażaleniem na podstawie art. 3941
§ 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.,
ponieważ - choć kończące postępowanie w sprawie - zostało wydane w wyniku
rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 15 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
w sprawie z wniosku M.B.
przy uczestnictwie M.G.
o podział majątku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 lutego 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 3 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 3 listopada 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni na postanowienie tego Sądu z dnia 29 czerwca
2006 r., oddalające zażalenie wnioskodawczyni na postanowienie Sądu
Rejonowego z dnia 10 maja 2006 r. o odrzuceniu apelacji ze względu na jej
nieopłacenie. Wyjaśnił, że skarga kasacyjna wnioskodawczyni była
niedopuszczalna.
Zażalenie wnioskodawczyni kwestionujące odrzucenie skargi kasacyjnej jest
bezzasadne.
Przepis art. 5191
§1 k.p.c. dopuszcza w postępowaniu nieprocesowym
skargę kasacyjną – analogicznie jak art. 3981
§1 k.p.c. w procesie - tylko
w odniesieniu do dwóch kategorii proceduralnych postanowień sądu drugiej
instancji kończących postępowanie w sprawach z zakresu prawa osobowego,
rzeczowego i spadkowego - a mianowicie w odniesieniu do kończących
postępowanie w tych sprawach postanowień w przedmiocie odrzucenia wniosku
oraz postanowień w przedmiocie umorzenia postępowania. Postanowienie Sądu
Okręgowego z dnia 29 czerwca 2006 r. nie należało do żadnej z tych dwóch
kategorii postanowień.
Nie podlegało ono także, jak trafnie zwrócił uwagę Sąd Okręgowy,
zaskarżeniu zażaleniem na podstawie art. 3941
§ 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.,
ponieważ - choć kończące postępowanie w sprawie - zostało wydane w wyniku
rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.
Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§3 k.p.c.).