III CZ 9/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 9/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. P.
przeciwko Przedsiębiorstwu Handlowo-Usługowo-Transportowemu "T."
sp. z o.o. w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 lutego 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 16 stycznia 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Okręgowego w L. z dnia 15 maja 2003 r. powód został
zwolniony w całości od kosztów sądowych w sprawie o zapłatę przeciwko
Przedsiębiorstwu Handlowo-Usługowo-Transportowemu „T.” Spółce z o.o. Sąd
Okręgowy w L. powództwo oddalił a Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 5 października
2006 r. oddalił apelację powoda. W dniu 2 stycznia 2007 r. powód wniósł skargę
kasacyjną. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę jako
nieopłaconą opłatą w wysokości 30,- złotych. W zażaleniu powód zarzucił, że po
wniesieniu skargi otrzymał wezwanie do usunięcia braków skargi kasacyjnej przez
nadesłanie odpisu skargi i uiszczenie opłaty podstawowej na wskazany rachunek
bankowy i wezwaniu temu zadośćuczynił m.in. wpłacając w dniu 13 stycznia 2007 r.
żądaną kwotę 30,- złotych.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za bezzasadne. Zgodnie z art. 14 ust. 2
i 3 w zw. z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398) strona
zwolniona przez sąd w całości od kosztów sądowych jest obowiązana uiścić
od każdego pisma podlegającego opłacie kwotę 30,- złotych. Jeżeli pismo
zawierające środek zaskarżenia jest wnoszone przez profesjonalnego pełnomocnika
opłata podstawowa podlega uiszczeniu bez wezwania i to pod rygorem
odrzucenia środka zaskarżenia (art. 1302
§ 3 k.p.c.). W rozpoznawanej sprawie
skarga kasacyjna powinna być bez wezwania opłacona kwotą 30,-
złotych w dniu 2 stycznia 2007 r. Późniejsze opłacenie było bezskuteczne
w sytuacji, gdy nastąpiło po upływie przewidzianych na wniesienie
skargi kasacyjnej (art. 3985
§ 1 k.p.c.) 2 miesięcy, które w rozpoznawanej sprawie
należało liczyć od dnia 3 listopada 2006 r. tj. od dnia, gdy nastąpiło doręczenie
wyroku w uzasadnieniem. Oczywiście błędne wystosowanie przez Sąd wezwania
do uiszczenia opłaty podstawowej nie usprawiedliwiało uchybienia obowiązkowi,
który wynika wprost z ustawy. Z przedstawionych względów
3
odrzucenie skargi kasacyjnej znajdowało podstawę w art. 1302
§ 3 k.p.c. i art. 3986
§ 2 k.p.c. Treść zażalenia nie usprawiedliwia innej oceny w związku z czym Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. P.
przeciwko Przedsiębiorstwu Handlowo-Usługowo-Transportowemu "T."
sp. z o.o. w L.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 lutego 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 16 stycznia 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Okręgowego w L. z dnia 15 maja 2003 r. powód został
zwolniony w całości od kosztów sądowych w sprawie o zapłatę przeciwko
Przedsiębiorstwu Handlowo-Usługowo-Transportowemu „T.” Spółce z o.o. Sąd
Okręgowy w L. powództwo oddalił a Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 5 października
2006 r. oddalił apelację powoda. W dniu 2 stycznia 2007 r. powód wniósł skargę
kasacyjną. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę jako
nieopłaconą opłatą w wysokości 30,- złotych. W zażaleniu powód zarzucił, że po
wniesieniu skargi otrzymał wezwanie do usunięcia braków skargi kasacyjnej przez
nadesłanie odpisu skargi i uiszczenie opłaty podstawowej na wskazany rachunek
bankowy i wezwaniu temu zadośćuczynił m.in. wpłacając w dniu 13 stycznia 2007 r.
żądaną kwotę 30,- złotych.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za bezzasadne. Zgodnie z art. 14 ust. 2
i 3 w zw. z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398) strona
zwolniona przez sąd w całości od kosztów sądowych jest obowiązana uiścić
od każdego pisma podlegającego opłacie kwotę 30,- złotych. Jeżeli pismo
zawierające środek zaskarżenia jest wnoszone przez profesjonalnego pełnomocnika
opłata podstawowa podlega uiszczeniu bez wezwania i to pod rygorem
odrzucenia środka zaskarżenia (art. 1302
§ 3 k.p.c.). W rozpoznawanej sprawie
skarga kasacyjna powinna być bez wezwania opłacona kwotą 30,-
złotych w dniu 2 stycznia 2007 r. Późniejsze opłacenie było bezskuteczne
w sytuacji, gdy nastąpiło po upływie przewidzianych na wniesienie
skargi kasacyjnej (art. 3985
§ 1 k.p.c.) 2 miesięcy, które w rozpoznawanej sprawie
należało liczyć od dnia 3 listopada 2006 r. tj. od dnia, gdy nastąpiło doręczenie
wyroku w uzasadnieniem. Oczywiście błędne wystosowanie przez Sąd wezwania
do uiszczenia opłaty podstawowej nie usprawiedliwiało uchybienia obowiązkowi,
który wynika wprost z ustawy. Z przedstawionych względów
3
odrzucenie skargi kasacyjnej znajdowało podstawę w art. 1302
§ 3 k.p.c. i art. 3986
§ 2 k.p.c. Treść zażalenia nie usprawiedliwia innej oceny w związku z czym Sąd
Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jz