Sygn. akt I CZ 14/07
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa P. S., M. S. i H. G.
przeciwko Towarzystwu Obrotu Nieruchomościami A. S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 kwietnia 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 27 października 2006 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie, pozostawiając wniosek
strony pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania
zażaleniowego do rozstrzygnięcia Sądowi Apelacyjnemu w
orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 27 lipca 2005 r. Sąd Okręgowy w W., uwzględniając
częściowo powództwo w zakresie, w jakim pozwani nie zwrócili stronie powodowej
kwoty podwójnego zadatku, zasądził w punkcie I wyroku kwotę 186 092 zł. z
ustawowymi odsetkami od dnia 3 kwietnia 2003 r., w punkcie II oddalił powództwo
co do kwoty 13 908 zł. oraz co do ustawowych odsetek od dnia 1 do dnia 3 kwietnia
2003 r., a w punkcie III zasądził od pozwanych na rzecz strony powodowej kwotę
15 200 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.
Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik pozwanych wskazując
wartość przedmiotu zaskarżenia w kwocie 186 092 zł. i wnosząc o uchylenie
zaskarżonego wyroku w punktach I i III i orzeczenie co do istoty sprawy przez
oddalenie powództwa uwzględnionego przez Sąd pierwszej instancji we
wskazanych wyżej punktach, ewentualnie o uchylenie w tych punktach
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do
ponownego rozpoznania i zasądzenia kosztów procesu. Podstawę zarzutów
apelacji stanowi twierdzenie o niezawinionym przez pozwanych niedojściu umowy
do skutku.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 października 2006 r. Sąd
Apelacyjny odrzucił apelację na podstawie art. 373 w zw. z art. 3701
k.p.c., uznając,
że nie spełnia ona wymogu art. 368 k.p.c. właściwego określenia, czy zaskarża
wyrok w całości czy w części. W ocenie Sądu nie można tego domniemywać na
podstawie wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia skoro wyrok dotyczy
świadczenia podzielnego, a pozwani nie muszą skarżyć całego niekorzystnego dla
nich orzeczenia. Nie wyznacza też granic apelacji jej wniosek o uchylenie lub
zmianę wyroku, bowiem granice zaskarżenia powinny być określone w apelacji
jednoznacznie, czego nie spełnia nieprawidłowy wniosek apelacyjny, który nie
wskazuje czy żąda zmiany lub uchylenia wyroku w zakresie uwzględnionego
powództwa w całości czy w części oraz posługuje się błędnym zwrotem żądając
„uchylenia” zamiast „zmiany” zaskarżonego wyroku.
3
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucając naruszenie
art. 368 §1 pkt.1 i 5 k.p.c. oraz art. 3701
i art. 373 k.p.c. podnieśli, że mimo
drobnych uchybień w zakresie użytych sformułowań, ze wskazanej wartości
przedmiotu zaskarżenia oraz z wniosków apelacyjnych jednoznacznie wynika
zakres zaskarżenia wyroku Sądu pierwszej instancji, a zatem nie było podstaw do
odrzucenia apelacji. Wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie ulega wątpliwości, że apelacja wniesiona przez zawodowego
pełnomocnika pozwanych nie zawiera werbalnego określenia, czy orzeczenie Sądu
pierwszej instancji zaskarża w całości czy w części oraz w jakiej części, choć ze
względu na treść rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji oraz wymóg art. 368 §1
pkt.1 k.p.c. powinna wskazanie takie zawierać.
Jednakże, wbrew odmiennej ocenie Sądu Apelacyjnego, zarówno
z wniosków apelacyjnych, jak i z treści apelacji i wskazanej wartości przedmiotu
zaskarżenia, wynika jednoznacznie i wprost, bez konieczności szczegółowej ich
analizy, zakres zaskarżenia wyroku Sądu pierwszej instancji. Oczywiste jest
bowiem, bez konieczności szczegółowego badania treści apelacji, że wyrok Sądu
pierwszej instancji zaskarżony został w części uwzględniającej powództwo, co do
całości tego rozstrzygnięcia, oraz w części orzekającej o kosztach procesu.
Ustalenia tego bez wątpienia nie utrudnia mylne użycie zwrotu „wnoszę o uchylenie
zaskarżonego wyroku w pkt. I i III i orzeczenie co do istoty sprawy przez oddalenie
powództwa uwzględnionego przez Sąd I instancji we wskazanych wyżej punktach”
zamiast: „wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku (…) przez oddalenie
powództwa”.
Zgodnie z utrwalonym już stanowiskiem Sądu Najwyższego, jeżeli bez
szczegółowego badania treści apelacji, w sposób oczywisty wynika z niej zakres
zaskarżenia wyroku Sądu pierwszej instancji, oznaczenie w apelacji zaskarżonego
wyroku bez wskazania zakresu zaskarżenia, nie uzasadnia odrzucenia apelacji na
podstawie art. 3701
w zw. z art. 368 § 1 pkt. 1 k.p.c., bowiem stanowi jedynie
oczywistą omyłkę w sformułowaniu tego elementu apelacji (porównaj
4
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r. V CZ 25/06, z dnia
17 listopada 2006 r. V CZ 78/06, z dnia 29 listopada 2006 r. II CZ 83/06 i z dnia
25 stycznia 2007 r. V CZ 112/06 nie publ.).
Wobec tego, że taka sytuacja zachodzi w rozpoznawanej sprawie, Sąd
Najwyższy podzielając wyżej wskazane stanowisko, uchylił zaskarżone
postanowienie, pozostawiając Sądowi Apelacyjnemu rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie
(art. 39816
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
db