Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 03.08.2012r. ok.godz.7.30 pełniący służbę funkcjonariusze policji st.sierż.R. B. i sierż.sztab.A. P. otrzymali polecenie od dyżurnego KP P. , udania się na ul.(...) w P., gdzie według nieznanego zgłaszającego z parkingu hotelu (...) wyjeżdżać ma autokar koloru białego marki M. o nr rej.(...), którego kierujący ma być w stanie nietrzeźwości. Policjanci natychmiast udali się we wskazany rejon i w czasie dojazdu do w/w parkingu z ul.(...) zauważyli wyjeżdżający z parkingu hotelu autokar. Jako że wjeżdżał on już na drogę publiczną, policjanci włączyli sygnały świetlne i dźwiękowe celem zatrzymania pojazdu do kontroli. Autokar został zatrzymany na ul.(...), stąd kierującemu polecono wycofać pojazd na teren parkingu, po czym przystąpiono do kontroli. W autokarze znajdowało się 45 pasażerów, Kierującym autobusem był oskarżony P. R. (2), a że od w/w wyczuwalna była woń alkoholu został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Na miejscu wynik badania o godz. 7.58 wskazał 0,47 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, toteż oskarżonego doprowadzono do KP P. gdzie ponownie został poddany badaniu. Badanie przeprowadzone o godz.8.06 wykazało 0,47 mg/l, zaś o godz.8.12 ponownie 0,47 mg/l.

Dowód :

Zeznania świadków :R. B. k:80-81, A. P. k:81

Notatka urzędowa k:1

Protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym k:2,4

Świadectwo wzorcowania k:3,5

Lista pasażerów k;11

Oskarżony P. R. (2) składając dwukrotnie wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do stawianego mu zarzutu dotyczącego popełnienia przestępstwa z art.178a§1 kk i podał , iż jest właścicielem firmy przewozowej (...) z siedziba w M., jednocześnie jest kierowcą swojego autokaru. Jak podał oskarżony, wracał z grupą turystów obywateli rosyjskich i ob.Białorusi jako pilotką z wycieczki do P.. W dniu 02.08.2012r. ok.godz.21.15 w drodze powrotnej zatrzymali się w hotelu (...) w P. skąd następnego dnia mięli kontynuować podróż na Białoruś. Wieczorem w trakcie sprzątania pojazdu ze swoim zmiennikiem P. Ś. (1) do autobusu przyszła grupa turystów i wspólnie spożywali alkohol w postaci wina. W dniu 03.08.2012r. o godz.7.30 nastąpił załadunek bagaży, a o godz.7.45 wyjazd. W momencie gdy wyjeżdżał już za bramę hotelową został zatrzymany przez patrol policji, zaś w wyniku badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu okazało się że jest nietrzeźwy.

Powyższą wersję wydarzeń oskarżony potwierdził składając ponownie wyjaśnienia następnego dnia, precyzując nadto kwestie dotyczące ilości spożytego alkoholu.

W trakcie przewodu sądowego oskarżony nie przyznał się do winy i podał, iż prawdą jest że w trakcie zatrzymania przez funkcjonariuszy policji prowadził autokar i był w stanie nietrzeźwym, ale do zatrzymania doszło na wyjeździe z parkingu i fakt że znajdował się za kierownicą pojazdu wynikał stąd, iż dzień wcześniej stwierdzono usterkę w skrzyni biegów i chciał sprawdzić czy wszystko jest w porządku, natomiast autobus miał kontynuować podróż z P. Ś. (1) jako kierowcą.

Dowód :

Wyjaśnienia oskarżonego P. R. (1);

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył :

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż wina oskarżonego P. R. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu opisanego w art.178a§1 kk nie może budzić żadnych wątpliwości.

Już na wstępie podnieść należy iż Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w wersji przedstawionej w trakcie przewodu sądowego, uznając je za zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności karnej

W trakcie postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył na te okoliczność dwukrotnie wyjaśnienia. W trakcie przewodu sądowego, nie przyznając się do winy stwierdził, iż nie kwestionuje tego że siedział za kierownicą autobusu i był nietrzeźwy, ale przejechał dosłownie tylko kilka metrów celem sprawdzenia stanu technicznego pojazdu i nie miał w planie kontynuowania podróży co wynika z zainstalowanych tarczek tachografu, gdzie jako pierwszy podróż miał odbywać jego zmiennik P. Ś. (1). Na pytanie dlaczego wcześniej w trakcie składanych wyjaśnień nie podniósł w/w okoliczności , oskarżony wyjaśnił to stresem. Nadto oskarżony przedstawił materiał fotograficzny uwidaczniający teren parkingu hotelowego i na zdjęciu nr 2( k:65 ) zaprezentował odcinek przebytej drogi i miejsce w którym został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji, jak dodał był to moment w którym właśnie miał się przesiadać.

Słuchany w trakcie postępowania przygotowawczego świadek P. Ś. (1) zeznał, iż w dniu 03.08.2012r. wraz z wycieczką mięli wyruszać w dalsza drogę, autobusem kierował oskarżony, natomiast on siedział na miejscu pasażera i po przejechaniu kilku metrów na parkingu hotelowym zostali zatrzymani przez patrol policji.

W trakcie przewodu sądowego świadek podał, iż w dniu wyjazdu w godzinach rannych sprawdzali z kolegą stan techniczny pojazdu, albowiem dzień wcześniej stwierdzili drobna usterkę i oskarżony wsiadł do autobusu celem osobistego sprawdzenia tego, natomiast dalszą podróż miał kontynuować świadek. Jak podał P. Ś. w trakcie tej czynności wszyscy wycieczkowicze byli już w autobusie i oskarżony zdążył przejechać tylko kilka metrów i w momencie gdy zatrzymał już autobus podjechał patrol policji. Jak dodał świadek autobus nie wyjechał jeszcze za bramę parkingu, gdy na parking wjechali funkcjonariusze policji.

Na pytanie dlaczego świadek słuchany w trakcie postępowania przygotowawczego nie zeznał na w/w okoliczności stwierdził iż odpowiadał na pytania przesłuchującego.

Sąd z duża dozą ostrożności podszedł do zeznań świadka P. Ś. (1), nie dając im w konsekwencji wiary, już nie tylko z uwagi na ich odmienność , która w ocenie Sądu wynika z faktu znajomości z oskarżonym , współpracy z nim i chęci pomocy, a co za tym idzie braku obiektywizmu, ale też z uwagi na ocenę ich treści . Oczywistym jest że w trakcie składania zeznań świadkowie nie tylko odpowiadają na zadane pytania, ale mają też możliwość swobodnej wypowiedzi i zupełnie nieprawdopodobnym jest, zdaniem Sądu aby świadek nie zeznał w trakcie dochodzenia na tak istotne dla oskarżonego okoliczności jak fakt, iż sprawdzał on jedynie stan techniczny pojazdu, zaś to on miał kierować autobusem. Było to zresztą wykluczone, albowiem jak wskazało badanie przeprowadzone na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu również świadek znajdował się pod wpływem alkoholu, albowiem o godz. 8.30 badanie wykazało 0,23 mg/l, zaś o godz.9.09 – 0,19 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (vide k:9).

W tych też okolicznościach Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom świadka P. Ś. (1).

Natomiast za w pełni wiarygodne i obiektywne Sąd uznał zeznania świadków funkcjonariuszy policji R. B. i A. P.. Świadkowie zostali skierowani w rejon hotelu (...) przez dyżurnego z informacją o możliwości prowadzenia autobusu przez nietrzeźwego kierowcę. Jak zgodnie podali świadkowie przedmiotowy autobus w momencie podjeżdżania w rejon hotelu wyjeżdżał już z parkingu i wjeżdżał na ul.(...), toteż celem zatrzymania pojazdu użyto sygnałów dźwiękowych i świetlnych, jak dodał świadek P. autobus był w ruchu. Świadkowie zgodnie podali, iż po przebadaniu kierowcy i stwierdzeniu iż jest w stanie nietrzeźwości, ten twierdził jedynie iż nie zdawał sobie z tego sprawy albowiem czuł się dobrze. Jak wynika z zeznań w/w świadków w rozmowie z nimi ani oskarżony ani jego zmiennik P. Ś. (1) nic nie mówili na temat badania stanu technicznego pojazdu i okoliczności w wyniku których oskarżony na chwilę miałby usiąść za kierownicę.

Nadto z treści notatki urzędowej sporządzonej przez R. B. wynika, iż na miejsce przybył patrol ruchu drogowego, który dokonał kontroli autokaru pod kątem stanu technicznego – z rozpoznaniem „bez uwag”. Autokar po wytrzeźwieniu drugiego kierowcy został mu przekazany i jak wynika z zapisu tachografu ruszył w dalsza drogę bez przeszkód.

Sąd uznał zeznania świadków R. B. i A. P. za w pełni wiarygodne i obiektywne. Świadkowie jako osoby obce dla oskarżonego nie miały żadnego interesu aby składać nieprawdziwe, obciążające oskarżonego zeznania, zgodnie podali iż w trakcie zatrzymania zachowywał się spokojnie i nie utrudniał w żaden sposób czynności podejmowanych przez policję. Na miejsce zdarzenia zostali skierowani przez dyżurnego i wykonywali swoje czynności służbowe, brak jest więc jakichkolwiek podstaw dla kwestionowania wiarygodności ich zeznań.

Jako że oskarżony na poparcie swojej tezy, iż to nie on miał krytycznego dnia prowadzić autobus wskazał na tarczki tachografu jako okoliczność to potwierdzającą, Sąd na wniosek obrońcy oskarżonego dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu m.in.analizy zapisów analogowych oraz cyfrowych urządzeń rejestrujących(tachografów samochodowych ) W. Z..

W swej ustnej opinii, po analizie przedstawionych mu oryginalnych tarczek tachografu dołączonych do akt sprawy przez oskarżonego, stwierdził iż tachograf jest urządzeniem przeznaczonym do rejestracji aktywności kierowcy i pojazdu. Tarczka rozpoczyna rejestracje po jej włożeni udo tachografu, jednakże rejestracja uzależniona jest od tego na jakie elementy nastawi ja kierowca. Jak wskazał biegły z przedstawionych mu tarczek wynika iż od momentu przyjazdu w dniu 02.08.2012r. do momentu włożenia wykresówki dnia 03.08.2012r. o godz.7.25 kierowcy ręcznie zarejestrowali odpoczynek. Na miejsce 1 kierowcy została włożona tarczka pana Ś., natomiast tarcza pana R. na miejscu 2 kierowcy. Z oględzin tarczek nie można, jak wskazał biegły, podać aby coś „było jechane” albowiem tachograf rejestruje tzw.sierżantem odcinek przejechanych 10 km. Odcinek do 100 m jest niemal nieuchwytny na tarczce tachografu. Jak wskazał biegły kierowca który jedzie jako 1.winien rozpocząć jazdę autobusem jako pierwszy, natomiast konfiguracja kto ma jechać jako pierwszy wynika z przepisów o okresach prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerwach w jeździe, odpoczynkach dobowych, od dyspozycji danego kierowcy i nie ma ustalonej przepisami kolejności jazdy kierowców. Biegły wskazał ,iż w dniu 03.08.2012r. obie tarczki były włożone do tachografu i obaj kierowcy startowali z tego samego punktu i nie ma nic dziwnego że zamiast pana Ś. mógł usiąść pan R., albowiem tachograf nie jest związany z człowiekiem sensie komunikacji i tego rodzaju działanie , które może być celowe jak i przypadkowe wiąże się jedynie z odpowiedzialnością administracyjną, mandatową.( vide opinia k:95-96 ).

Reasumując Sąd uznał ,iż nie ma najmniejszych wątpliwości iż swoim zachowaniem oskarżony P. R. (2) wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art.178a§1 kk.

Z linii obrony oskarżonego przyjętej w trakcie przewodu sądowego wynika, iż prowadził pojazd znajdując się w stanie nietrzeźwości jednak odcinek drogi był niewielki i zmykał się na przestrzeni parkingu hotelowego. Sąd w przedstawionych wyżej rozważaniach zdyskredytował tę wersję uznając ja za niewiarygodną i skonstruowaną dla potrzeb procesu , toteż przyjął iż krytycznego dnia oskarżony prowadził autokar znajdując się pod wpływem alkoholu a zatrzymany został przez funkcjonariuszy policji wjeżdżając na ul.(...), a co za tym idzie mając w planie kontynuowanie podróży zaplanowanej na ten dzień.

Przepis art.178a§1 kk mówi o prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Zgodnie z licznymi orzeczeniami SN, choćby z dnia 05 maja 2009r.sygn.akt IVKK 432/08 ruchem lądowym jest nie tylko ruch na drogach publicznych i w strefach zamieszkania, ale także ruch w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku. Nie ulega zdaniem Sądu wątpliwości , iż teren parkingu przy hotelu jest właśnie takim miejscem powszechnego użytku, do którego dostęp ma każdy, nie tylko gość hotelowy i już z samej nazwy wnioskować można iż odbywa się tam ruch pojazdów. Tak więc bez znaczenia dla przypisania oskarżonemu sprawstwa jest fakt czy został zatrzymany przez funkcjonariuszy na drodze publicznej czy też jeszcze na terenie parkingu. Również odcinek przebytej przez oskarżonego drogi nie ma żadnego znaczenia dla zaistnienia przestępstwa, albowiem ustawodawca nie czyni w tym względzie żadnych wyjątków.

Nie budząca wątpliwości jest też kwestia stopnia nietrzeźwości oskarżonego. Został on przebadany trzykrotnie. Najpierw na miejscu zatrzymania a następnie w komisariacie policji i wszystkie wskazania udokumentowały stan nietrzeźwości oskarżonego z odczytem 0,47 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Oba użyte do badania urządzenia miały aktualne świadectwa wzorcowania.

W tych też okolicznościach Sąd przypisał oskarżonemu P. R. (2) popełnienie przestępstwa z art.178a§1 kk.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami zawartymi w art.53 kk. Nie ulega żadnej wątpliwości, iż czyn zarzucany oskarżonemu cechuje wysoki stopień społecznego niebezpieczeństwa z uwagi na nagminność tego typu przestępstw. Oskarżony swoim zachowaniem w sposób umyślny naraził na niebezpieczeństwo najwyżej chronione dobro jakim jest życie i zdrowie ludzkie. W autobusie którym kierował , znajdując się pod znacznym działaniem alkoholu znajdowało się 45 osób, a przecież z racji tego iż był właścicielem firmy transportowej, właścicielem autobusu i jego kierowcą miał obowiązek zapewnić przewożonym pasażerom bezpieczeństwo. Jego lekceważąca postawa musiała spotkać się z radykalną reakcją Sądu, nie tylko w wysokości i rodzaju kary, ale zwłaszcza środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres lat dwóch, albowiem z doświadczenia wiadomym Sądowi jest, że to właśnie ta forma ukarania sprawcy stanowi dla niego największą dolegliwość a jednocześnie jest najlepszym czynnikiem wychowawczym. Oczywiście za popełnione przestępstwo Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, z uwagi na wcześniejsza niekaralność oskarżonego, stojąc na stanowisku iż zarówno rodzaj jak i wysokość orzeczonej kary jest w pełni adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy i spełni swoje wymogi w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

W wyroku zawarto tez orzeczenie o kosztach sądowych.