I CSK 119/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 119/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku T.K. i M.K.
przy uczestnictwie L.K., G.K., [...] i Miasta W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2007 r.,
na skutek skarg kasacyjnych uczestników postępowania L.K. i G.K. oraz Miasta W.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 31 października 2006 r., sygn. akt [...],
1. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
uczestnika postępowania Miasta W.;
2. odrzuca skargę kasacyjną uczestników postępowania L.K. i
G.K.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania w razie istnienia przynajmniej jednej z okoliczności wymienionych
w tym przepisie, przy czym, jak wynika z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., strona skarżąca,
wnioskując o przyjęcie skargi do rozpoznania, jest obowiązana wskazać
i uzasadnić przyczyny przemawiające za przyjęciem skargi kasacyjnej. Braki
formalne w tym zakresie są nieusuwalne i powodują odrzucenie skargi kasacyjnej
(art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). Skarga kasacyjna wniesiona niniejszej sprawie przez
pełnomocnika uczestników postępowania L.K. i G.K. zawiera wprawdzie wniosek o
przyjęcie skargi do rozpoznania, ale ograniczony do stwierdzenia, że „w sprawie
występują istotne zagadnienia prawne dotyczące instytucji zasiedzenia i oceny
prawnej skuteczności przerwania biegu terminu zasiedzenia poprzez dokonanie
czynności mających moc ugody sądowej oraz poprzez decyzje administracyjne”.
Takie ujęcie wniosku nie spełnia wymagań określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 w
związku z art. 3989
§ 1 k.p.c. Poza tym skarga kasacyjna nie zawiera uzasadnienia
wspomnianego „wniosku”.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji na
podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z wniosku T.K. i M.K.
przy uczestnictwie L.K., G.K., [...] i Miasta W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 maja 2007 r.,
na skutek skarg kasacyjnych uczestników postępowania L.K. i G.K. oraz Miasta W.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 31 października 2006 r., sygn. akt [...],
1. odmawia przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
uczestnika postępowania Miasta W.;
2. odrzuca skargę kasacyjną uczestników postępowania L.K. i
G.K.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania w razie istnienia przynajmniej jednej z okoliczności wymienionych
w tym przepisie, przy czym, jak wynika z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., strona skarżąca,
wnioskując o przyjęcie skargi do rozpoznania, jest obowiązana wskazać
i uzasadnić przyczyny przemawiające za przyjęciem skargi kasacyjnej. Braki
formalne w tym zakresie są nieusuwalne i powodują odrzucenie skargi kasacyjnej
(art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). Skarga kasacyjna wniesiona niniejszej sprawie przez
pełnomocnika uczestników postępowania L.K. i G.K. zawiera wprawdzie wniosek o
przyjęcie skargi do rozpoznania, ale ograniczony do stwierdzenia, że „w sprawie
występują istotne zagadnienia prawne dotyczące instytucji zasiedzenia i oceny
prawnej skuteczności przerwania biegu terminu zasiedzenia poprzez dokonanie
czynności mających moc ugody sądowej oraz poprzez decyzje administracyjne”.
Takie ujęcie wniosku nie spełnia wymagań określonych w art. 3984
§ 1 pkt 3 w
związku z art. 3989
§ 1 k.p.c. Poza tym skarga kasacyjna nie zawiera uzasadnienia
wspomnianego „wniosku”.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji na
podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.