Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 60/07
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
del. SSA Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi Z.G.
o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa Z.G.
przeciwko O. S.A.
o zapłatę,
zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 28 lutego 2001 r., sygn. akt [...],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2007 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 września 2006 r., sygn. akt [...],
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje adwokatowi H.S. ze środków budżetowych Skarbu
Państwa (Sądu Apelacyjnego) kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy
czterysta), która ma być wypłacona z należnym podatkiem od
towarów i usług, tytułem kosztów nie opłaconej pomocy
2
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 13 września 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę Z.G.
o wznowienie postępowania w sprawie z jego powództwa przeciwko „O.” S.A.
o zapłatę, zakończonej prawomocnym wyrokiem z 28 lutego 2001 r., bowiem uznał,
że skarga nie została oparta na ustawowej podstawie wznowienia (art. 410
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu na postanowienie z 13 września 2006 r. powód zarzucił,
że zostało ono wydane z naruszeniem prawa, to jest: - art. 410 § 1 k.p.c. w zw.
z art. 386 § 1 k.p.c. poprzez wydanie zaskarżonego postanowienia w trybie badania
wstępnego skargi o wznowienie postępowania, podczas gdy okoliczności
przytoczone przez powoda wymagały zbadania merytorycznego; - art. 401 pkt 2
k.p.c. przez przyjęcie, że skarga powoda nie została oparta na ustawowej
podstawie wznowienia, gdy tymczasem z argumentacji powoda można
wywnioskować, iż podstawą skargi jest zarzut pozbawienia powoda możliwości
działania w postępowaniu zakończonym prawomocnym wyrokiem, a nadto ta
okoliczność, że pozwany niszczył środki dowodowe, za pomocą których powód
mógłby wykazać zasadność swoich racji. Powód redagował skargę bez pomocy
fachowego pełnomocnika, ale jej brzmienie jednoznacznie wskazuje na powyższe
przyczyny wznowienia postępowania.
Powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, a reprezentujący go
z urzędu pełnomocnik domagał się nadto przyznania mu wynagrodzenia za pomoc
prawną udzieloną powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym, które nie
zostało uregulowane w całości ,ani w części przez samego powoda.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Przesłanki odrzucenia skargi na posiedzeniu niejawnym wskazane zostały
w art. 410 k.p.c., a są to uchybienie terminowi, brak oparcia skargi na ustawowej
podstawie i niedopuszczalność skargi z innych przyczyn. Zaistnienie którejś z tych
okoliczności lub wszystkich łącznie powoduje odrzucenie skargi.
Z art. 401 pkt 2 k.p.c. wynika, że można żądać wznowienia postępowania
z powodu nieważności, jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa strona była
pozbawiona możności działania. Zarejestrowane 19 lipca 2006 r. przez Sąd
Apelacyjny pismo Z.G. jest kolejną skargą zmierzającą do wznowienia
postępowania w zakończonej prawomocnym wyrokiem z 28 lutego 2001 r. sprawie
z jego powództwa przeciwko „O.” S.A. o zapłatę. W tej skardze powód bardzo
obszernie przedstawił historię chorób, które u niego zdiagnozowano i stwierdził, że
choroba głowy, na którą cierpi od lat spowodowała, iż jego działania w procesie o
zapłatę były nieporadne. Pod wpływem aplikowanych powodowi leków jego
schorzenie na przełomie kwietnia i maja 2006 r. na tyle ustąpiło, że powód jest już
w stanie sprostać obowiązkom procesowym, które ciążyłyby na nim w związku
z prowadzeniem procesu. Powód w skardze nie wskazał jednak, na czym polegało
naruszenie przepisów prawa, z uwagi na które został pozbawiony możliwości
działania w procesie, ani zresztą także tego, na czym konkretnie polegały
zaniedbania procesowe, których dopuścił się w związku z chorobą w zakończonym
w 2001 r. postępowaniu i jakie czynności procesowe niemożliwe wówczas do
przeprowadzenia chciałby obecnie przedsięwziąć.
Przytoczonych przez powoda okoliczności nie sposób jest w tych warunkach
uznać za przesłankę wznowienia, o jakiej mowa w art. 401 pkt 2 k.p.c.
W dalszej części skargi o wznowienie postępowania powód powołał się na
okoliczności mające potwierdzać, że pozwany zniszczył środki dowodowe, które –
zdaniem powoda - mogły mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz
przedstawił własną ocenę postępowania pozwanego i własną ocenę problemów
prawnych występujących w sprawie. Trzeba odnotować, że do tych okoliczności
powód odwoływał się we wszystkich składanych już wcześniej skargach
o wznowienie postępowania, a stosunkowo obszerną analizę tej argumentacji
powoda przedstawił Sąd Apelacyjny w postanowieniu z 13 czerwca 2006 r. o
4
odrzuceniu poprzednio wniesionej przez powoda skargi o wznowienie
postępowania. Sąd Apelacyjny już w tym orzeczeniu wskazał, że okoliczności
zniszczenia przez pozwanego pewnych dokumentów w związku z zakończeniem
okresu archiwizacji znane były od początku lat osiemdziesiątych sądom wydającym
w sprawach inicjowanych przez powoda orzeczenia merytoryczne. Nie sposób
zatem aktualnie na tej podstawie budować przesłanek wznowienia postępowania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 3941
§ 2 k.p.c. i art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.
Na podstawie § 2 ust. 3, § 6 pkt 7, § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie
oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348 ze zm.) pełnomocnikowi
reprezentującemu powoda z urzędu przyznane zostało ze środków budżetowych
Skarbu Państwa wynagrodzenie za nie opłaconą pomoc prawną świadczoną
powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
5