I CZ 53/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 53/07
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Województwa M.
przeciwko Regionowi […] Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
"Solidarność" z siedzibą w P.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 maja 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 7 lutego 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 7 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił
zażalenie pozwanego na postanowienie tego Sądu z dnia 4 grudnia 2006 r.
odrzucające jego skargę kasacyjną,. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy stwierdził,
że pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym,
wnosząc zażalenie, nie uiścił należnej opłaty przewidzianej w art. 13 w związku
z art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm. – dalej: „u.k.s.c.). Zgodnie
zaś z art. 1302
§ 3 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., zażalenie wniesione przez radcę
prawnego bez uiszczenia należnej opłaty w wysokości stosunkowej ulega
odrzuceniu bez wezwania o uiszczenie opłaty.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany podniósł, że, wnosząc
zażalenie na postanowienie z dnia 4 grudnia 2006 r., na podstawie art. 23 u.k.s.c.
uiścił opłatę stałą w kwocie 40 zł, ponieważ opłata stosunkowa w kwocie 3000 zł
została uiszczona w dniu 2 października 2006 r. w związku z wniesieniem skargi
kasacyjnej. Powołując się na uiszczenie opłaty stałej od zażalenia i stosunkowej od
skargi kasacyjnej, żalący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.k.s.c., opłacie podlega pismo, jeżeli przepis ustawy
przewiduje jej pobranie. Nie ulega przy tym wątpliwości, że oddzielnej opłacie
podlega skarga kasacyjna, a oddzielnej zażalenie na postanowienie odrzucające tę
skargę. Od zażalenia – jak wynika z art. 19 ust. 3 pkt 2 u.k.s.c. – pobiera się piątą
część opłaty, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Pozwany – wnosząc skargę kasacyjną – złożył równocześnie wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych. Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia
21 września 2006 r. jego wniosek został częściowo uwzględniony; pozwany został
zwolniony od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej ponad kwotę 3000
zł. Opłatę w tej kwocie pozwany istotnie uiścił, jednak była to opłata należna od
skargi kasacyjnej.
3
Wnosząc zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 4 grudnia
2006 r. pozwany nie złożył wniosku o udzielenie mu dalszego zwolnienia od
kosztów sądowych. Zażalenie to podlegało natomiast opłacie określonej w art. 19
ust. 3 pkt 2 u.k.s.c., czyli piątej części opłaty stosunkowej obliczonej – zgodnie
z art. 13 u.k.s.c. – od wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia. Żalący nie ma
bowiem racji przyjmując, że od wniesionego zażalenia należało uiścić opłatę stałą
przewidzianą w art. 23 u.k.s.c. Powołany przepis przewiduje wprawdzie opłatę stałą
w kwocie 40 zł, należną m.in. od zażalenia, ale chodzi w nim o zażalenie
w sprawie, w której postępowanie nieprocesowe zostało wszczęte z urzędu.
Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w procesie i podstawę obliczenia opłaty
należnej od zażalenia stanowiły przepisy art. 19 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 13
u.k.s.c. Zarzuty podniesione w zażaleniu nie mogły zatem odnieść zamierzonego
skutku.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Województwa M.
przeciwko Regionowi […] Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
"Solidarność" z siedzibą w P.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 maja 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 7 lutego 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 7 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił
zażalenie pozwanego na postanowienie tego Sądu z dnia 4 grudnia 2006 r.
odrzucające jego skargę kasacyjną,. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy stwierdził,
że pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym,
wnosząc zażalenie, nie uiścił należnej opłaty przewidzianej w art. 13 w związku
z art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm. – dalej: „u.k.s.c.). Zgodnie
zaś z art. 1302
§ 3 w związku z art. 391 § 1 k.p.c., zażalenie wniesione przez radcę
prawnego bez uiszczenia należnej opłaty w wysokości stosunkowej ulega
odrzuceniu bez wezwania o uiszczenie opłaty.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany podniósł, że, wnosząc
zażalenie na postanowienie z dnia 4 grudnia 2006 r., na podstawie art. 23 u.k.s.c.
uiścił opłatę stałą w kwocie 40 zł, ponieważ opłata stosunkowa w kwocie 3000 zł
została uiszczona w dniu 2 października 2006 r. w związku z wniesieniem skargi
kasacyjnej. Powołując się na uiszczenie opłaty stałej od zażalenia i stosunkowej od
skargi kasacyjnej, żalący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.k.s.c., opłacie podlega pismo, jeżeli przepis ustawy
przewiduje jej pobranie. Nie ulega przy tym wątpliwości, że oddzielnej opłacie
podlega skarga kasacyjna, a oddzielnej zażalenie na postanowienie odrzucające tę
skargę. Od zażalenia – jak wynika z art. 19 ust. 3 pkt 2 u.k.s.c. – pobiera się piątą
część opłaty, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Pozwany – wnosząc skargę kasacyjną – złożył równocześnie wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych. Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia
21 września 2006 r. jego wniosek został częściowo uwzględniony; pozwany został
zwolniony od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej ponad kwotę 3000
zł. Opłatę w tej kwocie pozwany istotnie uiścił, jednak była to opłata należna od
skargi kasacyjnej.
3
Wnosząc zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 4 grudnia
2006 r. pozwany nie złożył wniosku o udzielenie mu dalszego zwolnienia od
kosztów sądowych. Zażalenie to podlegało natomiast opłacie określonej w art. 19
ust. 3 pkt 2 u.k.s.c., czyli piątej części opłaty stosunkowej obliczonej – zgodnie
z art. 13 u.k.s.c. – od wskazanej wartości przedmiotu zaskarżenia. Żalący nie ma
bowiem racji przyjmując, że od wniesionego zażalenia należało uiścić opłatę stałą
przewidzianą w art. 23 u.k.s.c. Powołany przepis przewiduje wprawdzie opłatę stałą
w kwocie 40 zł, należną m.in. od zażalenia, ale chodzi w nim o zażalenie
w sprawie, w której postępowanie nieprocesowe zostało wszczęte z urzędu.
Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w procesie i podstawę obliczenia opłaty
należnej od zażalenia stanowiły przepisy art. 19 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 13
u.k.s.c. Zarzuty podniesione w zażaleniu nie mogły zatem odnieść zamierzonego
skutku.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
jz